Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu

Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu
Liceum Ogólnokształcące
Ilustracja
Gmach byłego gimnazjum w Drohobyczu
Państwo

 II Rzeczpospolita

Miejscowość

Drohobycz

Adres

ul. Zielona 34

Data założenia

1858

Patron

Władysław II Jagiełło

Położenie na mapie Drohobycza
Mapa konturowa Drohobycza, w centrum znajduje się punkt z opisem „Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu”
Położenie na mapie Ukrainy
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu”
Ziemia49°21′16″N 23°30′04″E/49,354444 23,501111

Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczupolska szkoła z siedzibą w Drohobyczu w okresie II Rzeczypospolitej, od 1938 o statusie gimnazjum i liceum ogólnokształcącego.

Historia

Szkoła została założona w 1858 w okresie zaboru austriackiego (założone przez miasto nosiło nazwę Gimnazjum Komunalne)[1]. W pierwszym okresie gimnazjum było o charakterze humanistycznym, od 1866 w typie matematyczno-przyrodniczym, a od 1878 ponownie było prowadzone w typie humanistycznym[1]. Przed 1918 pojawiały się następujące nazwy drohobyckiego gimnazjum:

  • C. K. Realne Gimnazjum Realne im. Franciszka Józefa w Drohobyczu
  • C. K. Wyższe Gimnazjum Realne im. Franciszka Józefa w Drohobyczu
  • C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa w Drohobyczu
  • C. K. Wyższe Gimnazjum w Drohobyczu

Gmach nowego gimnazjum w Drohobyczu, które znajdowało się przy ulicy Zielonej, został zbudowany podług planu, wypracowanego przez inżyniera miejskiego p. Jelonka, zatwierdzonego przez rząd. Uroczyste otwarcie nowego gmachu gimnazjalnego w Drohobyczu miało odbyć się 6 października 1896 w obecności namiestnika ks. Sanguszki, marszałka krajowego hr. Badeniego. Na koszty przyjęcia preliminowała rada miejska 1800 złr.[2] Rano 9 października 1896 namiestnik udał się do Drohobycza na uroczystość otwarcia i poświęcenia nowego budynku szkolnego dla gimnazjum[3].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości i nastaniu II Rzeczypospolitej w 1919 szkole o charakterze państwowego gimnazjum nadano imię Króla Władysława Jagiełły[1]. W 1920 przyjęto model gimnazjum bifurkacyjnego z rozgałęzieniem począwszy od IV klasy na oddział humanistyczny oraz matematyczno-przyrodniczy[1]. W 1926 Gimnazjum mieścił się przy ulicy Zielonej 34[1]. Wówczas w Gimnazjum było osiem klas z osiemnastoma oddziałami, w których uczyło się łącznie 593 uczniów wyłącznie płci męskiej[1].

Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Wojciecha Świętosławskiego z 23 lutego 1937 „Państwowe Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu” zostało przekształcone w „Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Drohobyczu” (państwową szkołę średnią ogólnokształcącą, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), a po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter męski, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie humanistycznym i matematyczno-fizycznym[4].

Dyrektorzy

  • Mateusz Kurowski (?–1872[5])
  • Jan Kerekjarto (1874-1878)[6]
  • Wojciech Biesiadzki (1879-)[7]
  • Józef Sękiewicz (1895—1897)
  • Franciszek Majchrowicz (1897-1902)[8][9]
  • Kazimierz Eliasz (tymcz. kier. do 19 IX 1903)[10]
  • Jan Staromiejski (kier. od 19 IX 1902)[11]
  • Jan Matłachowski (1926)[1]
  • Tadeusz Kaniowski (-1939)[12]

Nauczyciele

Uczniowie i absolwenci

Absolwenci

W nawiasach podano lata ukończenia szkoły zakończone uzyskaniem matury.

  • Karol Bachman (wówczas jako Chaim Bachman) – lekarz, oficer (1912)
  • Andrzej Chciuk – pisarz (1938)
  • Władysław Chciuk – oficer (1934)
  • Roman Gąsiorowski – urzędnik (1916)
  • Otokar Jawrower – muzyk, przemysłowiec, poeta (1915)
  • Szymon Korpak – duchowny rzymskokatolicki (1900)
  • Juliusz Kozolubski – podpułkownik Wojska Polskiego i inspektor Policji Państwowej (1916)
  • Stanisław Maczek – generał broni Wojska Polskiego (1910)
  • Rudolf Ryba – oficer (1931)
  • Bruno Schulz – pisarz, malarz (1910)
  • Franciszek Uhrynowicz – podpułkownik Wojska Polskiego (1913)
  • Tadeusz Żelechowski – oficer (1936)
  • Kazimierz Żardecki – inżynier (1902)
Uczniowie

Gmach

Budowy gmachu gimnazjum przez gminę zakończono w 1896. 8 października 1896 odbyło się uroczyste poświęcenie budynku w obecność Jego Ekscelencji Namiestnika, ks. Eustachego Sanguszki, Prezydenta C. K. Rady szkolnej krajowej Michała Bobrzynskiego, radcy Namiestnictwa G. Mautnera, inspektora szkół średnich E. Dworskiego, radcy szkolnego ks. kan. A. Toronskiego i innych gości[13]. Zdaniem Mścisława Mściwujewskiego budynek wystawiono w 1896 według planu budowniczego miejskiego, Franciszka Jelonka, w celu przeniesienia tam szkoły średniej z gmachu przy ul. Mickiewicza, gdzie już jej było za ciasno[14]. Według rocznika Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim w 1896 Franciszek Jellonek pracował jako inżynier w magistracie w Drohobyczu[15].

Przypisy

  1. a b c d e f g Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Rocznik II. Warszawa-Lwów: Książnica-Atlas, 1926, s. 131.
  2. Uroczyste otwarcie. „Dziennik Krakowski”. 220, s. 5, 25 września 1896.
  3. Kronika. Namiestnik. „Kurjer Lwowski”. 281, s. 4, 9 października 1896.
  4. Państwowe licea i gimnazja w Okręgu Szkolnym Lwowskim. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. Nr 6, s. 261, 30 czerwca 1938. 
  5. Sprawozdanie dyrektora C. K. Wyższego Gimnazyum w Brzeżanach za rok szkolny 1875. Lwów: 1875, s. 35.
  6. Mikołaj Sabat: Rys biograficzny ś.p. Jana Kerekjarty, długoletniego dyrektora gimnazyum stanisławowskiego. W: Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Stanisławowie za rok szkolny 1897/98. Stanisławów: 1898, s. 3-11.
  7. Władysław Kucharski: Przegląd historyczny 50-lecia Gimnazjum IV im. Jana Długosza we Lwowie. W: Władysław Kucharski (red.): Księga pamiątkowa 50-lecia Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Lwów: 1928, s. 8.
  8. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum im. Franciszka Józefa w Drohobyczu za rok szkolny 1898. Drohobycz: 1898, s. 43-44.
  9. Sprawozdanie C. K. Wyższego Gimnazyum w Drohobyczu za rok szkolny 1903. Drohobycz: 1903, s. 35.
  10. Sprawozdanie C. K. Wyższego Gimnazyum w Drohobyczu za rok szkolny 1903. Drohobycz: 1903, s. 63.
  11. Sprawozdanie C. K. Wyższego Gimnazyum w Drohobyczu za rok szkolny 1903. Drohobycz: 1903, s. 35, 63.
  12. Włodzimierz Bonusiak: Polityka ludnościowa i ekonomiczna ZSRR na okupowanych ziemiach polskich w latach 1939-1941 („Zachodnia Ukraina” i „Zachodnia Białoruś”). Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2006, s. 127. ISBN 978-83-7338-249-7.
  13. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum im. Franciszka Józefa w Drohobyczu za rok szkolny 1897. Drohobycz, 1897, s. 95.
  14. Mścisław Mściwujewski: Królewskie Wolne Miasto Drohobycz. Lwów-Drohobycz: Drukarnia i litografia Piller-Neuanna, 1929, s. 29.
  15. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1896. Lwów, 1896, s. 301.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Lviv Oblast location map.svg
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Львовской области с 17 июля 2020 года.
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Nens escola.svg
Autor: Snubcube, Licencja: CC BY-SA 3.0
Senyal de nens a l'escola (from File:Nens_escola.png)
Drohobych location map.png
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map