Pacem in terris
Pacem in terris (łac. Pokój na ziemi) – encyklika napisana przez Jana XXIII w 1963 po kryzysie kubańskim, dotycząca pokoju i sprawiedliwości społecznej[1].
Powstanie encykliki
Papież skończył ją pisać 11 kwietnia 1963, niecałe dwa miesiące przed swoją śmiercią. Była to pierwsza w historii Kościoła encyklika adresowana nie tylko do katolików, lecz do „wszystkich ludzi dobrej woli”[2].
POKÓJ NA ZIEMI, którego wszyscy ludzie wszystkich czasów tak żarliwie pragnęli, nie może być budowany i utrwalany inaczej, jak tylko przez wierne zachowywanie porządku ustanowionego przez Boga.
Poruszane zagadnienia
- Porządek między ludźmi,
- Prawa człowieka,
- Obowiązki człowieka,
- Stosunki między obywatelami a władzami społeczności politycznej,
- Stosunki między państwami,
- Stosunek ludzi i społeczności państwowych do społeczności światowej,
- Wskazania duszpasterskie.
Opinie
Amerykański fizyk i laureat Nagrody Nobla Richard Feynman określił encyklikę jako „jedno z największych wydarzeń naszych czasów i wielki krok w przyszłość”. Uznał ją „za początek, być może, nowego okresu, w którym zapomnimy o teoriach wyjaśniających, dlaczego w coś wierzymy, jeżeli tylko, w końcu, zgodzimy się w sprawie tego, co należy czynić”[3].
Przypisy
- ↑ Natale Benazzi: 1001 faktów z historii Kościoła. Kraków: Wydawnictwo Salwator, 2010, s. 183.
- ↑ J.J. Ziegler: Pacem in Terris at 50 (ang.). Catholic World Report, 14 czerwca 2013. [dostęp 2016-07-29].
- ↑ Richard Feynman: Sens tego wszystkiego. Warszawa: Prószyński i s-ka, 1999, s. 97. ISBN 83-7180-356-7.