Pachomiusz (Kiedrow)
| Piotr Kiedrow | |
| Arcybiskup czernihowski | |
.jpg) | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 30 lipca 1876 |
| Data i miejsce śmierci | 1947 |
| Arcybiskup czernihowski | |
| Okres sprawowania | 1923-1930 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne | 1898 |
| Diakonat | do 1899 |
| Prezbiterat | 1899 |
| Chirotonia biskupia | 30 sierpnia 1911 |
| Data konsekracji | 30 sierpnia 1911 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | Nikon (Biessonow), Włodzimierz (Tichonicki), Tadeusz (Uspienski) | ||||
| |||||
Pachomiusz, imię świeckie Piotr Pietrowicz Kiedrow (ur. 30 lipca 1876 w Jarańsku, zm. 1937 w Kotielniczu) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
Był synem kapłana prawosławnego. Wcześniej stracił ojca i był odtąd wychowywany samotnie przez matkę. Miał siostrę Wierę i dwóch braci: Polikarpa i Michaiła. Obaj zostali następnie prawosławnymi biskupami pod imionami zakonnymi Awerkiusz i Michał[1].
W 1896 rozpoczął naukę w Kazańskiej Akademii Duchownej, którą ukończył jako kandydat nauk teologicznych cztery lata później. W czasie studiów, w 1898, złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię zakonne Pachomiusz. Na hieromnicha został wyświęcony rok później. Po ukończeniu studiów został skierowany do pracy w szkole duchownej w Lipiecku, gdzie był asystentem nadzorcy. Trzy lata później powierzono mu stanowisko nadzorcy szkoły duchownej w Krzemieńcu, zaś od 1904 do 1911 kierował szkołą nauczycielską św. Teodora przy monasterze Trójcy Świętej w Dermaniu, od 1905 jako archimandryta. Od 1906 był także przełożonym monasteru w Dermaniu[2].
30 sierpnia 1911 przyjął chirotonię na biskupa nowogrodzko-siewierskiego, wikariusza eparchii czernihowskiej. Po pięciu latach jego tytuł uległ zmianie na biskup starodubski. W roku następnym został ordynariuszem tejże eparchii czernihowskiej[2]. Brał udział w obradach Soboru Lokalnego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego 1917-1918. W 1922 został po raz pierwszy aresztowany i skazany na karę zesłania. W roku następnym otrzymał godność arcybiskupią. Przez kilka miesięcy administrował eparchią jarosławską i rostowską, pozostając formalnie biskupem czernihowskim. W rzeczywistości do 1925 nie mógł udać się do swojej eparchii, zmuszony do pozostawania w Kijowie, a następnie w Moskwie. W 1925 został aresztowany ponownie i do 1936 przebywał kolejno na zesłaniach i w więzieniach. Zmarł w 1937, a jego grób stał się miejscem nieformalnego kultu[2]. Według źródeł związanych z Cerkwią katakumbową w ostatnich latach zaliczał się do antysergian, surowo krytykował decyzję metropolity moskiewskiego Sergiusza, by złożyć deklarację lojalności Cerkwi wobec władz radzieckich[3].
Przypisy
- ↑ A. Rydzanicz, Trudy i dnie, "Przegląd Prawosławny", nr 2 (260), luty 2007.
- ↑ a b c Пахомий (Кедров). [dostęp 2012-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-22)].
- ↑ Новосвящмучч. братья /Кедровы/ — Пахомий, архиеп.Черниговский и Аверкий, архиеп. Житомирский.
Media użyte na tej stronie
Пахомий (Кедров)