Packard Hawk

Packard Hawk

Packard Hawk
Producent	Packard
Okres produkcji	1957–1958
Miejsce produkcji	South Bend
Poprzednik	Packard 400[a]
Następca	brak
Dane techniczne
Segment	luksusowy sportowy
Typy nadwozia	2-drzwiowy hardtop coupé
Silniki	V8: 289ci (4,7 l), 275 KM
Skrzynia biegów	automatyczna / manualna
Napęd	tylny
Długość	5197 mm[1]
Szerokość	1811 mm
Wysokość	1391 mm[1]
Rozstaw osi	3061 mm
Masa własna	1574 kg[2]
Zbiornik paliwa	68 l[2]
Liczba miejsc	5
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Studebaker Golden Hawk
Konkurencja	Ford Thunderbird DeSoto Adventurer

Packard Hawk – luksusowy samochód sportowy amerykańskiej marki Packard produkowany w 1958 roku modelowym przez Studebaker-Packard Corporation jako bliźniaczy model samochodu Studebaker Golden Hawk. Był jednym z ostatnich modeli marki, wyprodukowano ich 588 sztuk. Napędzany był silnikiem V8 o pojemności 4,7 l ze sprężarką.

Historia modelu

Packard Hawk od tyłu

Packard Hawk

Zbliżenie tyłu

Zbliżenie tylnej płetwy

Hawk z otwartą maską

Packard Hawk zadebiutował w listopadzie 1957 roku i był jednym z ostatnich modeli Packarda, zaprezentowanych na 1958 rok modelowy, przed zamknięciem marki w tym roku^[2]. Jego powstanie związane było z zamknięciem własnej fabryki Packarda w 1956 roku i oparciem nowej gamy samochodów tej marki na modelach wykupionej przez nią firmy Studebaker^[3]. Packard Hawk (jastrząb) stanowił luksusowy samochód o charakterze sportowym, będący sztandarowym modelem Packarda w ostatnim roku, i nie miał wcześniej bezpośredniego odpowiednika w gamie tej marki^[a]. Jego konstrukcja oparta była na sportowym modelu Studebaker Golden Hawk, który zadebiutował w 1956 roku, lecz bazował w zasadniczym kształcie na projekcie z 1953 roku studia Raymonda Loewy′ego^[4]. Produkowany był w tych samych zakładach Studebakera w South Bend w Indianie^[2].

Jedynym produkowanym wariantem nadwozia był dwudrzwiowy hardtop coupé. Od modelu Studebakera odróżniał go przede wszystkim inny pas przedni, z charakterystycznym dla Packardów ostatniego roku produkcji obniżonym nosem ze spłaszczonym wlotem powietrza na całą szerokość i kratką atrapy chłodnicy wewnątrz^[2]. Nad wlotem powietrza był napis firmowy PACKARD dużymi literami i emblemat jastrzębia w okręgu, typowy dla serii Hawk. Wydłużony nos i maska wykonane były z włókna szklanego^[5]. Zachowano natomiast ze Studebakera wystające pojedyncze reflektory na przedłużeniu błotników^[2]. Charakterystycznym detalem były nieco inne światła postojowe – kierunkowskazy w uskrzydlonych chromowanych „rakietkach” wolno stojących na błotnikach. Stylistyka przedniej części, określana w literaturze jako „pysk ryby”, była jednak kontrowersyjna i w literaturze bywa krytykowana jako nieudana^[6].

Wnętrze

Deska rozdzielcza

Samochód odróżniały też od Studebakera luksusowe detale, jak skórzana tapicerka, sięgająca na górną powierzchnię otworów podokiennych, fałszywe wybrzuszenie na koło zapasowe w stylu Continental na klapie bagażnika, oraz złote malowanie płetw tylnych^[2]. Formalnie samochód był pięciomiejscowy^[2], lecz na przedniej kanapie z dwoma oddzielnymi oparciami mieściły się trzy osoby^[1], natomiast wygodnie podróżowały nim cztery osoby, z rozłożonym podłokietnikiem na tylnej kanapie^[5]. Chwalona była deska przyrządów i ich rozmieszczenie, a ogólnie wnętrze samochodu było przyrównywane do prestiżowych europejskich modeli sportowych^[5]. Prowadzenie się samochodu było dobrze ocenianie i dzięki ulepszeniom podwozia, lepsze niż Golden Hawka z poprzedniego roku^[5].

Napęd stanowił ten sam co w Studebakerze Golden Hawk silnik V8 o pojemności 289 cali sześciennych (4,7 l) z doładowaniem Jet Stream Supercharger, osiągający moc 275 KM^[2]. Wyposażony był w sprężarkę VS57 firmy McCulloch^[7]. Napęd przenoszony był na tylne koła przez automatyczną skrzynię biegów Flightomatic, ewentualnie opcjonalnie dostępna była bez dopłaty trzybiegowa skrzynia manualna z nadbiegiem^[1][2]. Wśród wyposażenia dodatkowego były między innymi radio (80 dolarów), klimatyzacja (325 dolarów), elektrycznie podnoszone szyby, elektrycznie regulowane fotele, wspomaganie kierownicy i wspomaganie hamulców^[2]. Samochód miał kod fabryczny modelu: 58LSK9, w ramach 58. serii Packarda^[2].

Bazowa cena samochodu wynosiła 3995 dolarów i był on najdroższym samochodem Packarda w ostatnim roku produkcji (dla porównania, Studebaker Golden Hawk z takim samym silnikiem kosztował 3282 dolary)^[8]. Packard Hawk nie zdobył jednak popularności i łącznie do zakończenia produkcji w połowie 1958 roku powstało tylko 588 samochodów, co stanowiło 22,4% produkcji Packarda w ostatnim roku^[2]. Samochód miał co prawda pozytywne recenzje i wyniki testów w amerykańskiej prasie motoryzacyjnej, lecz ukazały się one dopiero wiosną 1958 roku, już po decyzji o zakończeniu produkcji^[9]. Warto zaznaczyć jednak, że Golden Hawków z tego rocznika powstało niewiele więcej – 878, a sprzedaż większości samochodów w tym roku była zmniejszona z uwagi na recesję^[10]. W tym roku zadebiutował jednak również czteromiejscowy model Forda Thunderbirda, który pomimo niewiele niższej ceny (3631 dolarów), osiągnął aż 60 razy lepsze wyniki sprzedaży^[11].

Dane techniczne

Napęd:

• Silnik: gaźnikowy Packard 289 z doładowaniem sprężarką, V8, OHV, chłodzony cieczą, umieszczony podłużnie z przodu, napędzający koła tylne^[1]
• Pojemność skokowa: 289 cali sześciennych (ok. 4736 cm³)
• Średnica cylindra × skok tłoka: 90,4 × 92,2 mm (3,56" × 3,63")^[1]
• Moc maksymalna (brutto): 275 KM (202 kW) przy 4800 obr./min^[1]
• Maksymalny moment obrotowy: 333 stopofunty (451 Nm) przy 3200 obr./min^[1]
• Stopień sprężania: 7,8:1^[1]
• Gaźnik: dwugardzielowy^[2]
• Skrzynia przekładniowa automatyczna Flightomatic (opcjonalnie manualna z nadbiegiem)^[1]
• Przekładnia główna: o przełożeniu 3,31:1 (skrzynia automatyczna) lub 4,09:1 (skrzynia z nadbiegiem, opcjonalnie 3,92:1 lub 4,27:1)^[1]
• Instalacja elektryczna: 12 V^[1]
• Zapłon: elektryczny, kluczykowy^[1]

Układ jezdny:

• Podwozie: rama nośna
• Zawieszenie przednie: niezależne, resorowane sprężynami, teleskopowe amortyzatory hydrauliczne podwójnego działania^[1]
• Zawieszenie tylne: sztywna oś na podłużnych resorach półeliptycznych, 5-piórowych, teleskopowe amortyzatory hydrauliczne podwójnego działania^[1]
• Hamulce przednie i tylne bębnowe ze wspomaganiem^[1]
• Ogumienie: diagonalne bezdętkowe o wymiarach 8,00-14^[1]
• Rozstaw kół przód/tył: 1450/1425 mm^[1]
• Średnica zawracania: 12–12,5 m^[1]

Dane eksploatacyjne:

• Prędkość maksymalna: ok. 174 km/h (według testów, licznikowa 185 km/h)^[7]
• Przyspieszenie 0–96 km/h: 9,2 s^[7]

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• J. „Kelly” Flory: American Cars, 1946–1959: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2008. ISBN 978-0-7864-3229-5. (ang.).
• Robert R. Ebert: Champion of the Lark: Harold Churchill and the Presidency of Studebaker-Packard, 1956-1961. McFarland, 2013. ISBN 1-4766-0202-6. (ang.).
• Packard Hawk, Studebaker-Packard Corporation, 1958 .