Pacta conventa

Pacta conventa Henryka Walezego

Pacta conventa (warunki uzgodnione, występuje także pisownia pakta konwenta[1]) – umowa o charakterze publiczno-prawnym podpisywana w czasie sejmu koronacyjnego przez każdego nowo wybranego w drodze wolnej elekcji króla. Umowy te redagowane były w czasie sejmu elekcyjnego przez reprezentantów izby poselskiej i senatu oraz przez reprezentantów kilku kandydatów na tron Rzeczypospolitej z osobna. W paktach konwentach znajdowały się osobiste zobowiązania króla. Ich treść odzwierciedlała program królewski w dziedzinie polityki, gospodarki i kultury.

Historia

Zgodnie z postanowieniami pierwszych pactów conventów uchwalonych na polach między Zastowem i Grochowem oraz podpisanych w 1573 roku, król Henryk Walezy był zobowiązany do:[2]

Zawarcie małżeństwa z Anną Jagiellonką, choć pierwotnie przewidywane, ostatecznie nie znalazło się w tekście umowy.

Wszyscy kolejni królowie podpisywali tekst, składający się zwykle z tekstu Artykułów henrykowskich, uzupełnionego o warunki dodatkowe, uzależniające władzę królewską od woli wyborców i przez to dodatkowo ją osłabiające.

Kandydat na królaMiejsce podpisaniaData podpisaniaWarunki szczególneWykonanie postanowień
Stefan BatoryMeggesz16 lutego 1576odbicie ziem zagarniętych przez Moskwę, wzmocnienie armii, ślub z Anną Jagiellonką[3]częściowe, zgodnie z rozejmem w Jamie Zapolskim
Zygmunt III WazaOliwa7 października 1587Przyłączenie Estonii do Rzeczypospolitej (Zygmunt wynegocjował usunięcie tego warunku), sojusz polsko-szwedzki, stworzenie floty na Bałtyku, budowa 5 zamków na pograniczu, umorzenie długów w Szwecji, gwarancja pokoju religijnego[4]
Władysław IV WazaKraków14 listopada 1632utworzenie floty, budowy czterech zamków, fortyfikacji zamku w Kamieńcu oraz stworzenie nowoczesnego zaplecza wojskowego, uspokojenie nieporozumień pomiędzy dyzunitami i unitami, zapobiegnięcie wojnie ze Szwecją i Rosją, stworzenie szkoły rycerskiej[5]

W myśl Konstytucji 3 maja z 1791 roku pacta conventa pozostały w mocy.

Przypisy

  1. Juliusz Bardach, Bogusław Leśnodorski, Michał Pietrzak: Historia ustroju i prawa polskiego. Warszawa: LexisNexis, 2009. ISBN 978-83-7620-192-4.
  2. Zbiór pamiętników do dziejów polskich, Tom 3 Władysław Plater, Warszawa 1858 s. 220 - 228.
  3. Jerzy Besala, Stefan Batory, 2010.
  4. Leszek Podhordecki, Wazowie w Polsce, 1985.
  5. Władysław Czapliński, Władysław IV i jego czasy, 1972.

Media użyte na tej stronie