Padlinówka cesarska

Padlinówka cesarska

Lucilia caesar
Linnaeus, 1758[1]
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	muchówki
Rodzina	plujkowate
Rodzaj	Lucilia
Gatunek	padlinówka cesarska
Synonimy
Lucilia albiceps Meigen, 1838 Lucilia angustifrons Townsend, 1908 Lucilia azurea Robineau-Desvoidy, 1830 Lucilia lepida Robineau-Desvoidy, 1830 Musca splendida Meigen, 1826 Musca viridi-caerulea De Geer, 1776 Somomya jeddensos Bigot, 1877

Padlinówka cesarska (Lucilia caesar) – muchówka z rodziny plujkowatych.

Opis

Jest to owad o metalicznie zielonym ciele, pokrytym ciemnymi włoskami. Ma krótką głowę z dużymi, czerwonymi oczami złożonymi i przezroczyste skrzydła. Osiąga długość od 6 do 11 mm^[2].

Występowanie i środowisko

Występuje w Europie, jest pospolita także w Polsce, często w pobliżu ludzkich osiedli. Spotykana na odchodach i padlinie, dość chętnie przylatuje do kwiatów^[2].

Tryb życia i zachowanie

Osobniki dorosłe prowadzą dzienny tryb życia, są spotykane od marca do października. Są sprawnymi i szybkimi lotnikami. Larwy rozwijają się w padlinie, ale też mogą powodować muszycę, jeśli jaja zostaną złożone w ranie. Dotyka ona człowieka, owiec i jeży^[2].

Ze względu na preferencje żywieniowe, larwy padlinówki cesarskiej bywają wykorzystywane w medycynie do oczyszczania ran. Czerwie wyjadają martwą tkankę, ułatwiając gojenie się rany. Metoda ta nie daje skutków ubocznych, bywa stosowana przy leczeniu ropni oraz ran odleżynowych^[2].

• 

  Czerw i osobnik dorosły padlinówki cesarskiej

• 

  Osobnik dorosły w spoczynku na kwiatostanie.

Zobacz też

• owady Polski

Przypisy