Paisjusz (Szynkariow)
Wiktor Sierhijowycz Szynkariow Віктор Сергійович Шинкарьов | |
Biskup konstantynowski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 8 stycznia 1988 |
Biskup konstantynowski, wikariusz eparchii gorłowskiej | |
Okres sprawowania | od 2021 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne | 23 grudnia 2015 |
Diakonat | 21 lipca 2013 |
Prezbiterat | 27 września 2013 |
Nominacja biskupia | 12 maja 2021 |
Chirotonia biskupia | 13 czerwca 2021 |
Data konsekracji | 13 czerwca 2021 |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce | Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w ławrze Peczerskiej |
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy | Agatangel (Sawwin), Hilarion (Szukało), Paweł (Łebid), Antoni (Pakanycz), Mitrofan (Nikitin), Pantelejmon (Baszczuk), Serafin (Demianiw), Wiktor (Kocaba), Sylwester (Stojczew), Spirydon (Hołowastow), Ambroży (Skobioła), Spirydon (Romanow), Ławr (Berezowski), Marek (Andriuk) |
Paisjusz, imię świeckie Wiktor Sierhijowycz Szynkariow (ur. 8 stycznia 1988 w Teodozji) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[1].
Życiorys
Został ochrzczony w dzieciństwie. W latach nauki szkolnej był ministrantem w soborze Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Teodozji[1].
W 2006 r. wstąpił do Taurydzkiego Seminarium Duchownego w Symferopolu. W latach 2007–2013 studiował na Uniwersytecie Narodowym w Atenach. W 2013 r. otrzymał z rąk biskupa gorłowskiego i słowiańskiego Mitrofana święcenia diakońskie (21 lipca) i kapłańskie (27 września)[a]. Początkowo niósł posługę w soborze katedralnym Objawienia Pańskiego w Gorłówce. 12 czerwca 2014 r. został proboszczem parafii Zwiastowania w tym mieście. Po zniszczeniu cerkwi parafialnej w wyniku ostrzału artyleryjskiego, od 7 sierpnia 2014 r. ponownie posługiwał w soborze katedralnym[1].
23 grudnia 2015 r. złożył przed metropolitą Mitrofanem wieczyste śluby mnisze z imieniem Paisjusz, ku czci św. Paisjusza Atoskiego. W marcu 2016 r. stanął na czele wydziału misjonarskiego eparchii gorłowskiej, a w sierpniu tego samego roku został zastępcą przewodniczącego komisji powołaniowej. 16 września 2017 r. otrzymał godność archimandryty. 28 września tego samego roku został proboszczem dwóch parafii (św. Mikołaja i Iwerskiej Ikony Matki Bożej) w Gorłówce. W grudniu 2019 r. rozpoczął posługę w Słowiańsku jako dziekan okręgu św. Aleksandra Newskiego; w styczniu następnego roku objął probostwo parafii katedralnej w tym mieście. We wrześniu 2020 r. został dziekanem okręgu łymańskiego eparchii gorłowskiej[1].
Postanowieniem Świętego Synodu, nominowany 12 maja 2021 r. na biskupa konstantynowskiego, wikariusza eparchii gorłowskiej. Chirotonia biskupia odbyła się 13 czerwca 2021 r. w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w ławrze Peczerskiej, pod przewodnictwem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Onufrego[1][2].
Uwagi
- ↑ Wcześniej (28 sierpnia) udzielający święceń biskup Mitrofan został podniesiony do godności arcybiskupa.
Przypisy
- ↑ a b c d e Паисий, епископ Константиновский, викарий Горловской епархии (Шинкарев Виктор Сергеевич) (ros.). patriarchia.ru. [dostęp 2021-06-17].
- ↑ У Неділю 7-му після Пасхи Предстоятель очолив архієрейську хіротонію за Божественною літургією у Києво-Печерській Лаврі (+відео) (ukr.). church.ua, 13 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-17].