Pak lodowy
Pak lodowy, lód pakowy, lód dryfujący – wieloletnia, pływająca pokrywa lodu morskiego, występująca na obszarach polarnych Ziemi: na Oceanie Arktycznym na półkuli północnej i morzach Antarktyki[1].
Jest to ogólny termin określający pokrywę lodową morza, która nie jest lodem stałym – przytwierdzonym do brzegu, bariery lodowej, lub gór lodowych osiadłych. Przyjmuje się, że gdy zwartość lodu (tj. stosunek powierzchni pokrytej lodem do powierzchni całkowitej) nie przekracza 60%, używa się wyrażenia lód dryfujący, jeśli jest większa – pak lodowy lub lód pakowy. W przeszłości nie uwzględniano takiego rozróżnienia[2].
Terminologia
W zależności od zwartości wyróżnia się:
- bardzo luźny lód dryfujący (zwartość 10–30%);
- luźny lód dryfujący (zwartość 40–60%), z licznymi kanałami i połyniami;
- zwarty lód dryfujący (zwartość 70–80%), w którym kry przeważnie stykają się;
- bardzo zwarty lód dryfujący (zwartość 90–<100%);
- zespojony lód dryfujący (zwartość 100%), w którym kry są zespojone;
- całkowicie zwarty lód dryfujący (zwartość 100%); w tym przypadku nie widać wody[2][3].
Lód dryfujący może być różnorodnie rozmieszczony. Wyróżniane są:
- pasmo lodu (wydłużone, o szerokości do 1 km);
- pas lodu (wydłużony, o szerokości od 1 do ponad 100 km);
- pole lodowe:
Załogi jednostek podwodnych ze względu na inny punkt widzenia nazywają lód dryfujący stropem lub sklepieniem lodowym[2].
Spiętrzony pak lodowy tworzy torosy[2].
Przypisy
- ↑ pak, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2018-08-07] .
- ↑ a b c d e Terminologia lodów morskich - Sea ice nomenclature. Akademia Morska w Gdyni. [dostęp 2018-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-18)]. (pol.).
- ↑ a b C.A. Linder: Sea Ice Glossary. Edge of the Arctic Shelf, 2004-06-15. [dostęp 2018-08-07].
Media użyte na tej stronie
Autor: Acaro, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pak w Zatoce Admiralicji, Wyspa Króla Jerzego