Pak węglowy

„Eksperyment kropli paku” ukazujący lepkość paku lub smoły. Jest ona około 2,3×10¹¹ większa od lepkości wody^[1]

Pak węglowy – bezpostaciowa masa (w rzeczywistości ciecz o bardzo dużej lepkości^[1]) stanowiąca pozostałość po destylacji smoły pogazowej (50–60% wyjściowej masy). Ma czarną barwę, szklisty połysk na przełamie, daje czarną rysę na papierze. Jego gęstość wynosi ok. 1,3 g/cm³. Jest mieszaniną wielu związków, głównie wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (również alkiloaromatycznych i fenoli)^[2].

Rodzaje

Podstawą klasyfikacji jest temperatura mięknienia^[2]:

• pak miękki – poniżej 65 °C
• pak normalny – 65–75 °C
• pak twardy – powyżej 75 °C
• pak specjalny – >150 °C (o przełamie muszlowatym)

Destylacja smoły pogazowej daje 50-60% paku.

Zastosowanie

Stosowany jest m.in. do produkcji brykietów węglowych, wyrobu smół preparowanych i (poprzez odgazowanie w ok. 1100 °C) koksu pakowego^[2].

Frakcja mięknąca w ok. 100 °C stosowana jest do wiązania koksu naftowego przy produkcji grafitu reaktorowego (pak wiążący)^[3].

Zobacz też

• Eksperyment kropli paku
• Dziegieć

Przypisy