Paka nizinna

Paka nizinna
Cuniculus paca[1]
(Linnaeus, 1766)
Ilustracja
© Hans Hillewaert, CC BY-SA 3.0
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

jeżozwierzowce

Infrarząd

jeżozwierzokształtne

Rodzina

pakowate

Rodzaj

paka

Gatunek

paka nizinna

Synonimy
  • Agouti paca (Linnaeus, 1766)[2][3]
Podgatunki[4]
  • C. p. guanta Lönnberg, 1921
  • C. p. mexicanae Hagmann, 1908
  • C. p. nelsoni Goldman, 1913
  • C. p. paca (Linnaeus, 1766)
  • C. p. virgata Bangs, 1902
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania
(c) The author of the work
and the IUCN Red List spatial data, CC BY-SA 4.0

Paka - występowanie[5]

Paka nizinna[6], dawniej: paka[7][8] (Cuniculus paca) – gatunek dużego południowoamerykańskiego gryzonia z rodziny pakowatych. Zamieszkuje tropikalne i subtropikalne regiony Ameryki od środkowego Meksyku na północy do Paragwaju na południu[4][2].

Systematyka

Wyróżnia się pięć podgatunków paki nizinnej[6][4]:

  • C. p. guanta Lönnberg, 1921
  • C. p. mexicanae Hagmann, 1908
  • C. p. nelsoni Goldman, 1913
  • C. p. paca (Linnaeus, 1766)
  • C. p. virgata Bangs, 1902

Budowa ciała

Długość głowy i tułowia dorosłej paki nizinnej osiąga 60–80 cm (ogona 2–3 cm), przy masie ciała do 10 kg. Wybarwienie sierści ciemnobrunatne, z białymi plamami na bokach, a w części brzusznej białe. Paki nizinne mają duże głowy. Przy wydawaniu dźwięków paka wykorzystuje jamę w łuku brwiowym, która służy jako rezonator. Jest to wyjątkowa cecha wśród innych ssaków[8].

Tryb życia

Paka nizinna wiedzie naziemny tryb życia, jest aktywna nocą, a dnie spędza w wydrążonych przez siebie norach. Potrafi pływać. Być może wiodą samotniczy tryb życia, bowiem napotyka się zwykle pojedyncze osobniki[8]. Obserwowane jednak były także grupy składające się z kilku osobników; w ocenie Limy i współpracowników (2018) pod względem różnorodności i złożoności wydawanych dźwięków paka nizinna przypomina przedstawicieli grupy Caviomorpha żyjących w grupach. Zdaniem autorów rezygnacja przedstawicieli gatunku z życia w grupach na rzecz samotniczego trybu życia może być rezultatem intensywnych polowań na przedstawicieli gatunku oraz zmian środowiska, w którym żyją[9].

Ekologia

Paka nizinna jest roślinożercą. Dietę stanowią owoce i zielone części roślin. Siedlisko stanowią nadwodne tereny lasów tropikalnych[8].

Przypisy

  1. Cuniculus paca, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b c Cuniculus paca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. Agouti paca, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2009-11-21] (ang.).
  4. a b c Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Cuniculus paca. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 21 listopada 2009]
  5. IUCN (International Union for Conservation of Nature) 2008. Cuniculus paca. In: IUCN 2015. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.2. http://www.iucnredlist.org. Downloaded on 09 July 2015.
  6. a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  7. Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  8. a b c d Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.
  9. Stella G. C. Lima, Renata S. Sousa-Lima, Rosana S. Tokumaru, Sérgio L. G. Nogueira-Filho i Selene S. C. Nogueira. Vocal complexity and sociality in spotted paca (Cuniculus paca). „PLoS ONE”. 13(1): e0190961, 2018. DOI: 10.1371/journal.pone.0190961. (ang.). 

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Cuniculus paca.jpg
© Hans Hillewaert, CC BY-SA 3.0
Lowland Paca near Las Horquetas, Costa Rica.
Spotted (Lowland) paca Cuniculus paca distribution map.png
(c) The author of the work
and the IUCN Red List spatial data, CC BY-SA 4.0
Geographical distribution of the Spotted (Lowland) paca Cuniculus paca.
The map was created using the Generic Mapping Tools, GMT, version 5.1.2.