Palazzo Correa

Palazzo Correa
Państwo

 Malta

Miejscowość

Valletta

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

manieryzm

Architekt

Carlo Gimach

Ukończenie budowy

1689

Zniszczono

1942 (bombardowanie lotnicze)

Pierwszy właściciel

Antonio Correa de Sousa Montenegro

Położenie na mapie Malty
Mapa konturowa Malty, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Palazzo Correa”
Położenie na mapie Morza Śródziemnego
Mapa konturowa Morza Śródziemnego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Palazzo Correa”
35,89951°N 14,51290°E/35,899510 14,512900

Palazzo Correa, znany też jako Casa Correa[1], Correa de Sousa Palace lub Palazzo Hompesch – XVII-wieczny pałac w Valletcie na Malcie, stojący kiedyś przy Old Bakery Street na skrzyżowaniu z Old Theatre Street. Budynek manierystyczny według projektu maltańskiego architekta Carlo Gimacha, był pierwszy w tym stylu w Valletcie i przez to bardzo nietypowy w owym czasie[2]. Zniszczony bombardowaniem w czasie II wojny światowej, nigdy nie odbudowany.

Historia

Zbudowany w roku 1689 przez Fra Antonio Correa de Sousa Montenegro, jako rezydencja. W roku 1732 sprzedany Manoel Foundation, w latach 1787–1798 wynajmowany Wielkiemu Mistrzowi Ferdinandowi von Hompesch. W latach 1802–1803, podczas pokoju w Amiens, pałac gościł francuskiego ministra na Malcie, generała Vial[3].

Od roku 1821 pałac był rezydencją Johna Hookhama Frere i jego żony Elizabeth Jemima, wdowy po hrabim Erroll[1]. Gospodarze pałacu opiekowali się osieroconą dziewczynką o imieniu Statyra Livedestro, którą Frere uratował w Grecji[4].

Pod koniec XIX wieku pałac był główną rezydencją markiza Emmanuele Scicluny, prezydenta La Borsa (Maltańskiej Izby Handlu, Przedsiębiorczości i Przemysłu)[5].

St Albert the Great College

Budynek pałacu został zniszczony podczas niemieckiego bombardowania lotniczego w roku 1942, podczas II wojny światowej. Na jego miejscu zbudowano St Albert the Great College[6].

Architektura

Był to imponujący budynek zbudowany na trzech poziomach, z półpiętrem między parterem a pierwszym piętrem. Jak zwykle w tym okresie, parter wynajmowano na sklepy, stajnie i inne usługi. Architektura pałacu zapowiadała bardziej florystyczne i zdobione style XVIII-wiecznej Valletty. Pominięto narożne pilastry, a dwa nakładające się na siebie style architektoniczne, dorycki i joński, ukazane były być może po raz pierwszy na elewacji prywatnego budynku mieszkalnego na Malcie. Dekoracja elewacji, zwłaszcza części centralnej, która zajmowała wysokość dwóch pięter, była cechą wyprzedzającą swoje czasy[2].

Przypisy

  1. ↑ a b Historic garden in total disrepair (ang.). W: The Malta Independent [on-line]. 2013-06-16. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-06)].
  2. ↑ a b Michael Ellul "Carlo Gimach (1651-1730) - Architect and Poet", s. 20-2.
  3. ↑ Victor F. Denaro. Houses in Kingsway and Old Bakery Street, Valletta. „Melita Historica”. 2 (4), s. 213, 1959 (ang.). 
  4. ↑ Paul Cassar "Hookham Frere in Malta, s. 50.
  5. ↑ Frederica Agius: The Dragonara Palace. A Historic Perspective. Dragonara Gaming Limited, 2014, s. 41–43. ISBN 978-99957-0-718-7.
  6. ↑ John Manduca: Achievement, tragedy and failure (ang.). W: Times of Malta [on-line]. 2008-11-04. [dostęp 2017-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-29)].
Valletta
Historia
Architektura
Ulice i place
Fortyfikacje
Kościoły
Pałace
Muzea
Pomniki
Ogrody
Inne
Sport
Inne

Insigne Valettae.svg

  • † Zburzone / Rozebrane / Ruiny

Media użyte na tej stronie