Palestyńska Partia Ludowa
| ||
| Państwo |  Palestyna/  Izrael | |
|---|---|---|
| Lider | Bassam Al-Salhi | |
| Data założenia | Luty 1982 | |
| Ideologia polityczna | komunizm, marksizm, palestyński nacjonalizm[1] | |
| Członkostwo międzynarodowe | Międzynarodowe Spotkanie Partii Komunistycznych i Robotniczych[2] | |
| Barwy | czerwony | |
| Obecni posłowie | 1/132 | |
| Strona internetowa | ||
Palestyńska Partia Ludowa (arab. حزب الشعب الفلسطيني) – palestyńska komunistyczna partia polityczna. Założona w lutym 1982 jako Palestyńska Partia Komunistyczna[3].
Historia
Ugrupowanie w prostej linii wywodzi się Palestyńskiej Partii Komunistycznej, która w latach 20. była sekcją Międzynarodówki Komunistycznej. Palestyńscy komuniści potępiali syjonizm i opowiadali się za utworzeniem w Palestynie wspólnego, świeckiego oraz demokratycznego państwa Żydów i Arabów[4]. Po aneksji Zachodniego Brzegu przez Jordanię przekształciła się w Jordańską Partię Komunistyczną, a jej znaczenie znacznie spadło[4]. Po 1967 roku, kiedy Związek Radziecki zaczął popierać al-Fatah, komuniści w Palestynie zostali zupełnie zmarginalizowani. W 1970 roku sformowana została komunistyczna partyzantka Al-Ansar, która weszła do Organizacji Wyzwolenia Palestyny. Komunistyczni fedaini byli szkoleni i zbrojeni przez Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny[5]. W połowie lat 70. palestyńscy komuniści wydzielili się z szeregów JPK[4]. Partia uczestniczyła w posiedzeniach Palestyńskiej Rady Narodowej, a w 1987 roku została włączona do Organizacji Wyzwolenia Palestyny[4]. Wewnątrz OWP komuniści zajmowali stanowisko opozycyjne wobec Jasira Arafata[4]. W lutym 1988 roku komunistów dokooptowano do Zjednoczonego Narodowego Przywództwa Intifady (obok al-Fatahu, DFWP i LFWP)[4].
W październiku 1991 roku zmieniła nazwę na Palestyńska Partia Ludowa[4]. Zrezygnowała równocześnie z leninizmu i przyjęła program gospodarki mieszanej[4][6]. Popierała porozumienia z Oslo, a jej ówczesny sekretarz generalny Baszir Barghuti wziął udział w negocjacjach z Izraelem[4].
Uczestniczyła w wyborach w Autonomii Palestyńskiej w 1996 roku, zdobyła 2,93% głosów[7], nie uzyskując żadnego miejsca w Palestyńskiej Radzie Legislacyjnej[4]. W wyborach prezydenckich w 2005 roku wystawiła kandydaturę Bassama as-Salhi, który zdobył 2,76% głosów[4]. W wyborach w 2006 roku wystartowała z DFWP i Palestyńską Unią Demokratyczną w ramach listy wyborczej „Alternatywa“, koalicja uzyskała 2,72% głosów[8].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona (arab.)
Przypisy
- ↑ الفصـل الأول: الحـزب و أهـدافـه, ppp.ps, 26 listopada 2015 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-26].
- ↑ Participants List, www.solidnet.org [dostęp 2021-05-08].
- ↑ Alain Gresh, Palestinian Communists and the Intifada, MERIP, 9 marca 1989 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-08] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Izrael i autonomia palestyńska wybrane aspekty polityczne i prawne s. 22-23
- ↑ Palestyńczycy. Ich życie i walka s. 192
- ↑ Palestinian People's Party (PPP) (ang.). globalsecurity.org. [dostęp 2017-09-15].
- ↑ Palestine (ang.). broadleft.org. [dostęp 2017-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-18)].
- ↑ ELECTION FOR PALESTINIAN LEGISLATIVE COUNCIL (ang.). electionguide.org. [dostęp 2017-09-15].
Bibliografia
- pod redakcją Bernard J. Albin i Grzegorz Tokarz: Izrael i autonomia palestyńska wybrane aspekty polityczne i prawne. Wrocław: Arboretum, 2007. ISBN 83-60011-41-9.
- Anna Bukowska: Palestyńczycy. Ich życie i walka. Warszawa: Czytelnik, 1988. ISBN 978-83-07-01403-6.
Media użyte na tej stronie
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Coat of arms of Palestine -- standard pan-Arab "Eagle of Saladin" with shield of the flag, and holding a scroll with the word filastin فلسطين (Palestine).