Palladiusz (Kafarow)

Palladiusz
Piotr Iwanowicz Kafarow Пётр Иванович Кафаров
ilustracja ze „Słownika Chińsko-Rosyjskiego”, 1888
Data urodzenia	17 września 1817
Data śmierci	6 grudnia 1878
Miejsce pochówku	Nicea
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny

Piotr Iwanowicz Kafarow (ros. Пётр Иванович Кафаров), imię zakonne Palladiusz (ros. Палладий); ur. 17 września 1817, zm. 6 grudnia 1878^[1] – rosyjski mnich prawosławny, misjonarz w Chinach i sinolog. Twórca rosyjskiej transkrypcji chińskiego na cyrylicę, zwanej systemem Palladiusza, a także autor Słownika chińsko-rosyjskiego (wyd. 1888). Badał historię Chin, Mongolii, a także Mandżurów, Kitanów i innych plemion koczowniczych. Jako pierwszy sinolog na Zachodzie zainteresował się Tajną historią Mongołów, przez pewien czas był nawet uważany za odkrywcę tej księgi. Napisał kilka prac poświęconych buddyzmowi.

Ukończył seminarium w Kazaniu i Petersburską Akademię Duchowną. Na misji w Pekinie przebywał w latach 1840-1849, potem kilka razy tam wracał. Zmarł w 1878 podczas powrotu z jednej z ekspedycji.

Przypisy

Bibliografia

• Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 105. ISBN 83-05-13407-5.