Panaret (Miszajkow)

Panaret

Petyr Miszajkow
Metropolita płowdiwski
Kraj działania	Bułgaria
Data urodzenia	1805
Data śmierci	1883
Metropolita płowdiwski
Okres sprawowania	1872–1883
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Egzarchat Bułgarski
Inkardynacja	Metropolia płowdiwska
Śluby zakonne	do 1851
Diakonat	do 1851
Prezbiterat	do 1851
Chirotonia biskupia	1851

Panaret, imię świeckie Petyr Iwanow Miszajkow (ur. 1805, zm. 1883) – bułgarski biskup prawosławny.

Życiorys

W latach 1851–1861 był biskupem Ksanti w jurysdykcji Patriarchatu Konstantynopola. Następnie przyłączył się do bułgarskiego ruchu narodowego^[1]. W 1861 otrzymał mimo to katedrę płowdiwską, nadal w jurysdykcji Patriarchatu Konstantynopolitańskiego^[2]. W 1872 za swoje zaangażowanie w działania na rzecz utworzenia niezależnego Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego został pozbawiony przez patriarchę Konstantynopola katedry biskupiej, razem z biskupem łoweckim Hilarionem, podczas gdy przywódca bułgarskiego duchowieństwa biskup makariopolski Hilarion został odłączony od Cerkwi. W 1870 poparł utworzenie autonomicznego Egzarchatu Bułgarskiego (za zgodą sułtana, ale bez sankcji patriarchy Konstantynopola), a następnie ogłoszenie przez tę administraturę autokefalii. Został za to na krótko uwięziony na polecenie patriarchy Konstantynopola^[3]. Po uwolnieniu wszedł do pierwszego tymczasowego synodu Egzarchatu Bułgarskiego^[4]. W jurysdykcji Egzarchatu Bułgarskiego pozostał metropolitą płowdiwskim^[5].

W Płowdiwie metropolita Panaret szybko popadł w konflikt z duchowieństwem greckim. Metropolita utrzymywał, że duchowni greccy nie przekazali mu świątyń i majątku, który zgodnie z fermanem sułtańskim należał się Egzarchatowi Bułgarskiemu. Grecy z kolei oskarżali go o bezprawne odprawianie nabożeństw w cerkwiach, które powinny pozostać w jurysdykcji greckiego metropolity Płowdiwu Neofita^[6]. Wbrew nakazom władz Panaret podróżował poza wyznaczone terytorium eparchii, w Rodopy, przeciwko czemu protestowali duchowni greccy. Biskup cieszył się natomiast poparciem i szacunkiem ze strony bułgarskich mieszkańców odwiedzanych przez niego terenów, którzy domagali się zaliczenia w poczet wiernych metropolii płowdiwskiej^[7]. W Płowdiwie wspierał rozwój bułgarskich czytelni i szkół^[8].

Po usunięciu egzarchy Antyma z urzędu przez władze tureckie Panaret tymczasowo przewodniczył Synodowi Egzarchatu, do czasu wyboru nowego egzarchy Józefa^[9]. Na katedrze płowdiwskiej pozostał do śmierci w 1883^[10].

Przypisy