Pancerniki typu Conte di Cavour

Pancerniki typu Conte di Cavour

Kraj budowy	Włochy
Użytkownicy	Regia Marina  MW ZSRR
Zbudowane okręty	3
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	(Po przebudowie) standardowa: 26 100 t pełna: 29 100 t
Długość	186 m
Szerokość	33,1 m
Zanurzenie	10 m
Napęd	turbiny Parsonsa o mocy 75 000 KM napędzające 2 śruby
Prędkość	27 węzłów
Załoga	1260
Uzbrojenie	10 × 320 mm 12 × 120 mm 8 × 100 mm 12 × 37 mm

Pancerniki typu Conte di Cavour – włoskie pancerniki z okresu I i II wojny światowej. Zbudowano trzy okręty, które weszły do służby w latach 1914-1915. Jeden okręt utracono w czasie I wojny światowej. Pozostałe jednostki przed II wojną światową zostały znacznie przebudowane. Ocalały z drugiej wojny światowej "Giulio Cesare" został w ramach reparacji wojennych przekazany ZSRR.

Historia

Projekt pancerników typu Conte di Cavour powstał w odpowiedzi na zagrożenie, jakie dla Regia Marina stwarzała francuska marynarka wojenna. Szczególnie obawiano się nowych francuskich pancerników typu Courbet. Nowe włoskie okręty powstały w oparciu o doświadczenie z budowy pancernika „Dante Alighieri”. Zdecydowano się na zwiększenie wymiarów oraz wzmocnienie uzbrojenia i opancerzenia. Blachy pancerne do budowy okrętów sprowadzono z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych.

W 1933 roku rozpoczęła się trwająca cztery lata przebudowa dwóch okrętów, która polegała głównie na dodaniu nowej części dziobowej, wzmocnieniu opancerzenia i uzbrojenia^[1].

Okręty

Przypisy

Bibliografia

• Conway's All the World's Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.)
• W.H. Garzke, R.O. Dulin: Battleships. Axis and Neutral Battleships of World War II. Annapolis: 1985. ISBN 0-87021-101-3.
• Tadeusz Klimczyk: Pancerniki. Warszawa: Wyd. Lampart, 2002. ISBN 83-86776-00-5.