Panhard 178

Automitrailleuse de découverte Panhard AMD 178

Panhard 178 (Muzeum wojsk pancernych w Saumur)
Dane podstawowe
Państwo	Francja
Producent	Societe de Constructions Mecaniques Panhard et Levassor w Paryżu
Typ pojazdu	samochód pancerny
Trakcja	kołowa
Załoga	3 lub 4
Historia
Prototypy	1933
Produkcja	1935–1944
Wycofanie	1964
Egzemplarze	500
Dane techniczne
Silnik	silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy, dwusuwowy, chłodzony cieczą, o pojemności 6 330 cm³ Panhard I S.K. o mocy 105 KM (77kW)
Transmisja	mechaniczna
Poj. zb. paliwa	145 dm³
Pancerz	grubość: 7 – 20 mm
Długość	4,79 m
Szerokość	2,01 m
Wysokość	2,31 m (całkowita) 1,65 m (korpusu)
Prześwit	0,41 m
Masa	8 200 kg (bojowa)
Moc jedn.	12,8 KM/t
Nacisk jedn.	2,558 kg/cm²
Osiągi
Prędkość	72 km/h (na drodze) 50 km/h (na torach) 42 km/h (na biegu wstecznym)
Zasięg	363 km (na drodze) 207 km (w terenie)
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	0,60 m
Rowy (szer.)	0,40 m
Ściany (wys.)	0,60 m
Kąt podjazdu	40%
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 działko automatyczne Hotchkiss S.A. 35 kal. 25 mm 1 karabin maszynowy Reibel kal. 7,5 mm
Użytkownicy
Francja, Niemcy, Włochy, Syria

Samochód pancerny Panhard AMD 178, oznaczenie niemieckie P 204 (f) – francuski samochód pancerny z okresu II wojny światowej.

Historia

W 1933 roku we francuskiej firmie Societe de Constructions Mecaniques Panhard et Levassor w Paryżu zbudowano prototyp rozpoznawczego samochodu pancernego, uzbrojonego w działko kal. 25 mm.

Ponieważ spełniał on wymogi armii francuskiej, w 1936 roku rozpoczęto jego produkcję seryjną i został on oznaczony jako Panhard 178 (spotyka się również nazwy: Panhard et Levassor type 178, AMD-35). Produkowany był w wersji rozpoznawczej i wozu dowodzenia.

Po zajęciu Francji przez Wehrmacht część tych samochodów (190 sztuk) przejęły wojska niemieckie. Były one także nadal produkowane dla wojsk niemieckich, otrzymały wtedy oznaczenie Panzerspähwagen P 204 (f) lub P 38 (f). Produkcję seryjną zakończono w 1944 roku, łącznie wyprodukowano 500 sztuk samochodów tego typu.

W 1942 roku w niemieckich zakładach Gothaer Wagonfabrik w Gocie oraz Bergischen Stahlindrustrie w Remscheid około 40 samochodów pancernych P 204 (f) przystosowano do roli pojazdów szynowych, w warunkach polowych zamiana samochodu pancernego w drezynę pancerną zabierała załodze około 15 minut. Drezyny były budowane w wersji rozpoznawczej i radiowej, przy czym ta druga wersja miała charakterystyczną antenę ramową umieszczoną nad całym pojazdem.

Użycie

Samochody pancerne Panhard 178 zostały wprowadzone do uzbrojenia oddziałów rozpoznawczych francuskich dywizji lekkiej kawalerii (dywizje zmechanizowane). Wzięły udział w walkach w 1940 roku. W czasie tych walk część została zdobyta przez Niemców, którzy od razu zaczęli je wykorzystywać do walki.

Po zajęciu Francji przez Niemcy przejęte samochody pancerne Panhard 178 wyprowadzili do swoich oddziałów rozpoznawczych. Natomiast samochody przebudowane na drezyny były wykorzystywane w niemieckich pociągach pancernych (między innymi w BP-42), głównie na terenie ZSRR. Te samochody pancerne i drezyny używane były przez wojska niemieckie do końca II wojny światowej.

Po zakończeniu II wojny światowej używany był przez wojska francuskie w koloniach, a także znalazł się w posiadaniu Syrii oraz Włoch. W Syrii używano ich do 1964 roku.

(c) Bundesarchiv, Bild 101I-639-4252-20A / Zwirner / CC-BY-SA 3.0

Panhard 178 przystosowany do jazdy po torach kolejowych używany przez wojska niemieckie

Bibliografia

• Chris Bishop: The encyclopedia of weapons of World War II. London: Barnes & Noble Books, 1998, s. 84. ISBN 0-7607-1022-8.
• AlexanderA. Lüdeke AlexanderA., Weapons of World War II, Bath: Parragon, 2011, s. 95, ISBN 978-1-4454-2435-4, OCLC 744570428 .

Linki zewnętrzne

• Pojazdy II WŚ
• Panhard AMD 178/PzSpw. P.204 (f)
• Panhard AMD 178 B
• Chars-francais.net