Pantelejmon (Romanowski)
| Pawło Romanowski | |
| Arcybiskup kirowohradzki i nowomyrhorodzki | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 maja 1952 |
| Data i miejsce śmierci | 22 sierpnia 2019 |
| Arcybiskup kirowohradzki i nowomyrhorodzki | |
| Okres sprawowania | 2009–2011 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 1989 |
| Diakonat | 2 marca 1980 |
| Prezbiterat | 7 kwietnia 1981 |
| Chirotonia biskupia | 25 lipca 1992 |
| Data konsekracji | 25 lipca 1992 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Konsekrator |
Pantelejmon, imię świeckie Pawło Romanowski (ur. 21 maja 1952 w Kirowohradzie, zm. 22 sierpnia 2019 tamże (w Kropywnyckim)[1]) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Życiorys
Ukończył technikum budowlane w Kirowohradzie i po odbyciu służby wojskowej pracował w fabryce, równocześnie ucząc się w seminarium duchownym w Leningradzie, którego dyplom uzyskał w 1976. 2 marca 1980 został wyświęcony na diakona, zaś 7 kwietnia 1981 – na kapłana. Do 1987 służył w eparchii taszkenckiej i środkowoazjatyckiej, następnie został przeniesiony do eparchii sumskiej. W 1989 złożył wieczyste śluby zakonne, przyjmują imię Pantelejmon. W 1990 został przeniesiony do eparchii krymskiej, gdzie przez rok był dziekanem dekanatu kerczeńskiego.
W lipcu 1991 ogłosił wystąpienie z Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego i przejście do Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Pozostawał w jego jurysdykcji do maja 1992, gdy złożył oficjalny akt pokuty i wrócił do kanonicznego Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
25 lipca 1992 miała miejsce jego chirotonia na biskupa kocmańskiego, wikariusza eparchii czerniowieckiej. W 1993 został wyznaczony na ordynariusza eparchii konotopskiej z tytułem biskup konotopski i głuchowski. Urząd ten sprawował niecały rok; również w 1993 został wikariuszem eparchii zaporoskiej z tytułem biskupa wolniańskiego. W 1995 został biskupem brusiłowskim, wikariuszem eparchii owruckiej. Rok wcześniej rozpoczął wyższe studia teologiczne w Kijowskiej Akademii Duchownej. W 1998 objął katedrę kirowohradzką. W 2009 otrzymał godność arcybiskupią.
Biskup Pantelejmon był czynnym zwolennikiem Wiktora Janukowycza. W grudniu 2004 wziął udział w jego mityngu przedwyborczym, w czasie którego oświadczył, iż trzykrotnie ukazała mu się Matka Boża, wskazując na Janukowycza jako prezydenta Ukrainy[2]. 14 listopada tego samego roku duchowny nakazywał wiernym prawosławnym głosować na Janukowycza jako „bożego kandydata”, twierdząc, że jego rywal Wiktor Juszczenko jest grekokatolikiem, który doprowadzi do zamknięcia wszystkich cerkwi prawosławnych w kraju, zaś w ławrze Peczerskiej i ławrze Poczajowskiej założy obozy koncentracyjne dla wyznawców prawosławia[3].
10 lutego 2011 Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego przeniósł go w stan spoczynku z powodu złego stanu zdrowia[4]. W 2019 r. arcybiskup zmarł[1] i został pochowany w monasterze św. Elżbiety w Kropywnyckim[5].
Przypisy
- ↑ a b Відійшов до Господа Високопреосвященніший архієпископ Пантелеімон (Романовський), Українська Православна Церква, 25 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-26] (ukr.).
- ↑ Епископу Кировоградскому трижды являлась Матерь Божья, которая указала на Януковича как на президента
- ↑ ЦЕРКВА І ВИБОРИ: УРОКИ 2004 РОКУ
- ↑ Состоялось заседание Священного Синода Украинской Православной Церкви
- ↑ В Елисаветинском мужском монастыре Кировоградской епархии состоялось отпевание архиепископа Пантелеимона (Романовского) / Новости / Патриархия.ru, Патриархия.ru [dostęp 2019-08-31] (ros.).