Panzerjäger I

4.7 cm PaK(t) (sf) auf PzKpfw I Ausf. B (Sd.Kfz. 101)
Ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 101I-782-0041-31 / Borchert, Erich (Eric) / CC-BY-SA 3.0
Dane podstawowe
Państwo III Rzesza
ProducentAlkett, Daimler-Benz, Škoda
Typ pojazdudziało samobieżne
Trakcjagąsienicowa
Załoga3 osoby
Historia
Prototypy1940
Produkcja1940
Wycofanieok. 1943
Egzemplarze192 szt.
Dane techniczne
Silnik6-cylindrowy, gaźnikowy, chłodzony cieczą silnik rzędowy typu Maybach NL 38TR o pojemności 3791 cm³ i mocy 73,6 kW (100 KM) przy 3000 obr./min
Transmisjamechaniczna
Pancerzspawany z płyt walcowanych, stalowych, 6–14,5 mm
Długość4,42 m
Szerokość1,85 m
Wysokość2,25 m
Prześwit0,295 m
Masa6,4 t (bojowa)
Nacisk jedn.0,45 kg/cm²
Osiągi
Prędkość40 km/h (po drogach)
Zasięg140 km (droga)
95 km (teren)
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)0,6 m
Rowy (szer.)1,4 m
Ściany (wys.)0,37 m
Kąt podjazdu30°
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x 4,7cm PaK 36(t) kal. 47 mm (zapas amunicji – 86 szt.)
Użytkownicy
Niemcy

Panzerjäger I (Jagdpanzer I, 47mm PaK(t) (sf) auf PzKpfw I Ausf. B, Sd.Kfz. 101) – pierwszy niemiecki niszczyciel czołgów zaprojektowany i zbudowany w okresie II wojny światowej.

Historia

Po zakończeniu kampanii wrześniowej w Niemczech rozpoczęto przygotowania do ofensywy na zachód. Główny przeciwnik Wehrmachtu – armia francuska dysponowała dużą liczbą silnie opancerzonych czołgów. W tym czasie z jednostek pancernych rozpoczęto wycofywanie przestarzałych czołgów PzKpfw I (MG) Ausf. B. Ponieważ większość z nich była w dobrym stanie technicznym, ich podwozia postanowiono wykorzystać do budowy wyspecjalizowanych pojazdów przeciwpancernych.

Pierwszym problemem był wybór uzbrojenia nowych wozów. W tym czasie podstawowym uzbrojeniem przeciwpancernym Wehrmachtu była armata 3,7 cm PaK 36 kalibru 37 mm, ale wystrzeliwane z niej pociski mogły zagrozić francuskim czołgom tylko z niewielkich odległości. Jej następca, armata 5 cm PaK 38 kalibru 50 mm była dopiero przygotowywana do produkcji seryjnej i nie można było liczyć na duże dostawy przed rozpoczęciem planowanej ofensywy. Okazało się jednak, że w magazynach broni zdobytej podczas aneksji Czechosłowacji w 1938 roku znajduje się duża liczba czeskich dział Škoda A.6 PUV vz. 36 kal. 47 mm produkowane przez firmę Škoda. Działo to pomimo dobrych charakterystyk balistycznych (wysoka przebijalność) nie zostało wprowadzone do uzbrojenia Wehrmachtu, ponieważ było przystosowane do trakcji konnej i miało niewielką prędkość holowania. Po przystosowaniu do montażu na podwoziu PzKpfw I działo Škoda A.6 PUV przyjęto do uzbrojenia jako 47mm PaK(t).

Podobnie jak w przypadku wielu innych niszczycieli czołgów, załoga była bardzo słabo osłonięta – w tym przypadku jedynym pancerzem była tarcza ochronna armaty.

Zbudowano łącznie 192 pojazdy tego typu, 132 z nich w zakładach Alkett, a resztę w zakładach Škody i Daimler-Benz. Modele te różniły się jedynie kształtem tarczy ochronnej. Weszły do służby tuż przed rozpoczęciem kampanii francuskiej w 1940 roku i zostały wycofane do końca 1942 roku.

Koszty konstrukcji wozów Panzerjäger były bardzo niskie, a w użyciu konstrukcja ta okazała się dość udana i pomogła ona przedłużyć użyteczność czołgów PzKpfw I, które były konstrukcją przestarzałą już w momencie rozpoczęcia II wojny światowej.

Bibliografia

  • Janusz Ledwoch: Niemieckie wozy bojowe 1933–1945. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1997. ISBN 83-86209-57-7.
  • Mariusz Skotnicki. Pierwsze niszczyciele czołgów Wehrmachtu. „Nowa Technika Wojskowa”. 2000. nr 3. s. 33–39. ISSN 1230-1655. 

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Germany (1935–1945).svg
National flag and merchant ensign of Germany from 1935 to 1945.
Flag of the German Empire.svg
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Flag of Germany (1867–1918).svg
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Bundesarchiv Bild 101I-782-0041-31, Nordafrika, Panzerjäger 1.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 101I-782-0041-31 / Borchert, Erich (Eric) / CC-BY-SA 3.0