Paolo Agostini
 Paolo Agostini, miedzioryt Jamesa Caldwalla | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | włoskie |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | kompozytor, organista |
Paolo Agostini (ur. ok. 1583 w Vallerano, zm. 3 października 1629 w Rzymie[1][2]) – włoski kompozytor okresu baroku, organista.
Uczeń[2] i zięć[1] Giovanniego Bernardina Naniny. Pracował jako organista i kapelmistrz w Rzymie przy bazylice NMP na Zatybrzu i bazylice San Lorenzo in Damaso[1]. Po rezygnacji Vincenzo Ugoliniego w 1626 roku został kapelmistrzem Cappella Giulia przy bazylice św. Piotra na Watykanie[1][2][3]. Komponował wielogłosowe utwory o charakterze religijnym[1][2], głównie msze i motety[1]. Ceniono zwłaszcza jego umiejętne posługiwanie się techniką kontrapunktu[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 17. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 7. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b Companion to Baroque Music. edited by Julie Anne Sadie. Berkeley: University of California Press, 1998, s. 55. ISBN 0-520-21414-5.