Paolo Nespoli

Paolo Angelo Nespoli
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1957
Mediolan, Włochy

Narodowość

włoska

Status

aktywny

Funkcja

specjalista misji,
inżynier pokładowy

Łączny czas misji kosmicznych

aktualnie w kosmosie

Misje

STS-120,
Sojuz TMA-20
(Ekspedycja 26/27), Sojuz MS-05 (Ekspedycja 52/53)

Wyuczony zawód

żołnierz

Paolo Angelo Nespoli (ur. 6 kwietnia 1957 w Mediolanie) – włoski inżynier, astronauta.

Wykształcenie, służba wojskowa oraz praca zawodowa

  • 1977 – został absolwentem liceum naukowego „Paolo Frisi” w Mediolanie, a następnie wstąpił do włoskiej armii. Był instruktorem spadochronowym w wojskowej szkole spadochronowej (Scuola Militare di Paracadutismo) w Pizie.
  • 1980 – rozpoczął służbę w 9 batalionie szturmowym "Col Moschin" z Livorno. Przeszedł pełne przeszkolenie dla żołnierzy wojsk desantowych.
  • 1982-1987 – pełnił służbę w międzynarodowych siłach pokojowych w Bejrucie (Liban). W 1984 powrócił do Włoch, gdzie kontynuował służbę wojskową. Opuścił armię w 1987.
  • 1985 – został studentem Polytechnic University of New York, gdzie w 1988 uzyskał licencjat, a w 1989 stopień magistra w dziedzinie lotnictwa i astronautyki.
  • 1989 – po powrocie do Włoch został zatrudniony w firmie Proel Tecnologie we Florencji. Przedsiębiorstwo to wykonywało zadania na rzecz włoskiego programu kosmicznego.
  • 1990 – na Uniwersytecie Florenckim (Università degli Studi di Firenze) otrzymał dyplom inżyniera mechanika.

Kariera astronauty

Paolo Nespoli na pokładzie ISS, obok robota R2 (zdj. z roku 2011).
  • 1989 – podczas naboru do drugiej grupy astronautów Włoskiej Agencji Kosmicznej (ASI - Agenzia Spaziale Italiana) został jednym z 10 finalistów, ale ostatecznie nie znalazł się wśród 4 kandydatów wybranych przez amerykańskich specjalistów.
  • 1990 – wziął udział w 28-dniowym eksperymencie ESA, podczas którego badano m.in. wpływ zamkniętego pomieszczenia na psychikę człowieka (ISEMSI-1990 – Isolation Study for EMSI). Nespoli był dowódcą 8-osobowego zespołu ochotników.
  • 1991 – rozpoczął pracę w Europejskim Centrum Astronautów ESA (ESA’s European Astronaut Center) w Kolonii (Niemcy). Był inżynierem zajmującym się przygotowaniem astronautów.
  • 1995 – został włączony do prac nad programem EUROMIR prowadzonych w Europejskim Centrum Technologii Kosmicznych (ESTEC - European Space Technology Centre) w Noordwijk w Holandii. Kierował zespołem zajmującym się integracją ładunku użytecznego oraz komputerów wykorzystywanych w eksperymentach przygotowanych przez ESA z wyposażeniem rosyjskiej stacji kosmicznej Mir.
  • 1996 – został oddelegowany do ośrodka NASA w Houston (JSC). Pracował w wydziale przygotowań astronautów (Spaceflight Training Division). Zajmował się przygotowaniem naziemnych treningów dla załóg przewidzianych do misji na ISS.
  • 1998 – w lipcu został członkiem trzeciej grupy włoskich astronautów i jednocześnie włączono go do korpusu astronautów Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) mającego swoją siedzibę w Kolonii (Niemcy). W sierpniu rozpoczął przeszkolenie w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona w Houston w stanie Teksas razem z astronautami NASA z 17 naboru.
  • 2000 – zakończył dwuletni kurs podstawowy i zdobył niezbędne kwalifikacje aby zostać przydzielonym do załogi wahadłowca i pracować na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
  • 2001 – w lipcu zakończył kurs dla operatorów ramienia-robota Canadarm zainstalowanego na pokładach wahadłowców.
  • 2003 – we wrześniu pomyślnie zakończył szkolenie w zakresie prowadzenia prac w otwartym kosmosie.
  • 2004 – w sierpniu został skierowany do Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina w Zwiozdnym gorodoku pod Moskwą, gdzie przeszedł podstawowe przeszkolenie w zakresie statku kosmicznego Sojuz. Później powrócił do Biura Astronautów NASA i w dalszym ciągu podnosił swoje kwalifikacje zawodowe. Ponadto wykonywał liczne zadania dla NASA, ESA i ASI.
  • 2006 – 19 czerwca został przydzielony jako specjalista misji (MS-3) do załogi STS-120. Lot wahadłowca rozpoczął się 23 października 2007. Jednym z głównych zadań tej wyprawy było przyłączenie do ISS modułu Node 2 zbudowanego przez włoskich specjalistów.
  • 2010 – 15 grudnia wystartował z kosmodromu Bajkonur na pokładzie Sojuza TMA-20 w kierunku Międzynarodowej Stacji Kosmicznej jako członek 26 i 27 stałej załogi. Pełnił funkcję inżyniera pokładowego. Lądowanie nastąpiło 24 maja 2011 roku w Kazachstanie.
  • 2015 – w lipcu został przydzielony do 52 i 53 stałej załogi na ISS.
  • 2017 – 28 lipca poleciał na ISS statkiem Sojuz MS-05.

Nagrody i odznaczenia

  • nagrody zespołowe przyznane za misje kosmiczne: „Mir 97” (Niemiecka Agencja Kosmiczna), „Euromir 95” (ESA), NASA-Mir (NASA), „Euromir 94” (ESA).

Wykaz lotów

Loty kosmiczne, w których uczestniczył Paolo A. Nespoli
Data startuStatek kosmicznyData lądowaniaStatek kosmicznyFunkcjaCzas trwania
1
23 października 2007
STS-120
Discovery F-34
7 listopada 2007
STS-120
Discovery F-34
Specjalista misji (MS-4)
15 dni 2 godziny 22 minuty i 59 sekund
2
15 grudnia 2010
Sojuz TMA-20
24 maja 2011
Sojuz TMA-20
Inżynier pokładowy
(26 i 27 stała załoga ISS)
159 dni 7 godzin 17 minut i 15 sekund
3
28 lipca 2017
Sojuz MS-05
14 grudnia
Sojuz MS-05
Inżynier pokładowy
(52 i 53 stała załoga ISS)
138 dni 7 godzin 20 minut
Łączny czas spędzony w kosmosie — 174 dni 9 godzin 40 minut i 14 sekund (2 misje)

Zobacz też

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

ISS-26 Paolo Nespoli with Robonaut2.jpg
European Space Agency astronaut Paolo Nespoli, Expedition 26/27 flight engineer, poses with Robonaut 2, the dexterous humanoid astronaut helper, in the Destiny laboratory of the International Space Station.
Nespoli.jpg
Paolo Angelo Nespoli (April 6, 1957) is an Italian astronaut.