Pap Ndiaye

Pap Ndiaye
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 października 1965
Antony

Zawód, zajęcie

historyk, nauczyciel akademicki

Stanowisko

minister edukacji narodowej i młodzieży (od 2022)

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Pap Ndiaye (ur. 25 października 1965 w Antony[1]) – francuski historyk i nauczyciel akademicki, profesor Instytut Nauk Politycznych w Paryżu, od 2022 minister edukacji narodowej i młodzieży.

Życiorys

Syn Senegalczyka i Francuzki, brat pisarki Marie NDiaye[1]. Ukończył ENS de Saint-Cloud[2]. Uzyskał agrégation w zakresie historii, magisterium z historii Stanów Zjednoczonych na University of Virginia (1992) i doktorat z historii w EHESS (1996)[3]. Wykładał na tej uczelni, a także na uniwersytetach w USA (University of Pennsylvania, New York University, Northwestern University). Objął stanowisko profesora w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu[3].

Specjalista w zakresie historii społecznej Stanów Zjednoczonych, w szczególności dotyczącej mniejszości narodowych. Zajął się również zagadnieniami dotyczącymi ludności czarnoskórej we Francji[3]. Wszedł w skład komitetu naukowego czasopisma historycznego „L’Histoire”[4].

W 2003 współtworzył Capdiv, stowarzyszenie na rzecz promocji i różnorodności. Został też członkiem rady naukowej CRAN, organizacji zrzeszającej francuskie stowarzyszenia osób czarnoskórych[5]. W 2021 został dyrektorem centrum Palais de la Porte Dorée, obejmującego m.in. muzeum historii imigracji[2].

W maju 2022 powołany na funkcję ministra edukacji narodowej i młodzieży w rządzie Élisabeth Borne[6]. Utrzymał tę funkcję także przy rekonstrukcji gabinetu z lipca 2022[7].

Odznaczenia

Odznaczony Legią Honorową V klasy (2021)[8] oraz Orderem Narodowym Zasługi V klasy (2016)[9].

Przypisy

  1. ↑ a b Yannick Vely: Pap Ndiaye, un spécialiste de l’histoire des minorités à l’Education nationale (fr.). parismatch.com, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-21].
  2. ↑ a b Romain David: La nomination inattendue de l’historien Pap Ndiaye à l’Education nationale (fr.). publicsenat.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-21].
  3. ↑ a b c Pap Ndiaye (fr.). sciencespo.fr. [dostęp 2022-05-21].
  4. ↑ L’Histoire (fr.). lhistoire.fr. [dostęp 2022-05-21].
  5. ↑ Pascal Ceaux: Le livre noir de Pap Ndiaye (fr.). lexpress.fr, 1 maja 2008. [dostęp 2022-05-21].
  6. ↑ Annonce de la composition du Gouvernement (fr.). elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-21].
  7. ↑ La nomination du Gouvernement d’Élisabeth Borne (fr.). gouvernement.fr, 4 lipca 2022. [dostęp 2022-07-04].
  8. ↑ Décret du 31 décembre 2021 portant promotion et nomination dans l’ordre national de la Légion d’honneur (fr.). legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2022. [dostęp 2022-05-21].
  9. ↑ Décret du 14 novembre 2016 portant promotion et nomination (fr.). legifrance.gouv.fr, 15 listopada 2016. [dostęp 2022-05-21].
Rząd Élisabeth Borne (od 2022)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Informal meeting of energy and transport ministers (TTE). Arrivals, transport ministers Elisabeth Borne (37190062412) (cropped).jpg

Media użyte na tej stronie

Pap Ndiaye.jpg
Autor: LurKin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Pap Ndiaye à La Colonie le 13 octobre 2018