Papier LWC

Papier LWC (ang. Light Weight Coated) – papier powlekany o gramaturze 35–80 g/m²[1], stosowany do zwojowego druku offsetowego i zwojowego druku wklęsłego[2]. Używa się go do drukowania czasopism ilustrowanych, prospektów reklamowych, katalogów[2].

Papiery LWC produkowane są w dwóch odmianach:

  • LWC R – przeznaczony jest do druku techniką rotograwiury, jego gramatura wynosi 35–80 g/m²
  • LWC O – przeznaczony jest do druku techniką offsetową, jego gramatura wynosi 39–80 g/m²[1].

Standardowe papiery LWC są obustronnie jednokrotnie powlekane w maszynie papierniczej lub poza maszyną papierniczą[1]. Gramatura powłoki pigmentowej wynosi 5–12 g/m² na stronę[1]. Wykończenie powierzchni może być matowe lub z połyskiem[1].

Podłoże papierów LWC zawiera 50–70% masy włóknistej mechanicznej i 30–50% masy celulozowej, a ponadto 4–10% wypełniacza[1]. Ogólna zawartość pigmentów w papierze powlekanym to 24–36%[1]. Jako wypełniacze stosuje się najczęściej kaolin, talk i węglan wapnia[1]. Powłoka papierów odmiany LWC O zawiera przeważnie sam kaolin, ewentualnie kaolin z dodatkiem węglanu wapnia, a powłoka papierów odmiany LWC R – sam kaolin lub kaolin i talk. W celu zwiększenia połysku i obniżenia gramatury powłoki mogą być również dodawane organiczne pigmenty syntetyczne[1].

Papiery LWC cechują się białością ISO 70–72%, a ich gęstość pozorna wynosi 1,1–1,2 g/cm³[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j Ewa Drzewińska: Klasyfikacja papierów drukowych i do pisania (pol.). "Świat Druku", 2003. [dostęp 2014-05-07].
  2. ↑ a b Ján Panák, Michal Čeppan, Vladimír Dvonka: Poligrafia – procesy i technika. Warszawa: Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Poligraficznego, 2002, s. 170. ISBN 83-915916-1-1.