Papiery wartościowe niestwierdzające prawa do kapitału

Papiery wartościowe niestwierdzające prawa do kapitału (dłużne papiery wartościowe) – papiery wartościowe, których właściciel nie dysponuje prawem współwłasności majątkowej w stosunku do majątku emitenta. Papiery te reprezentują wyłącznie pieniężne zobowiązanie emitenta wobec ich posiadaczy na sumy płatne w określonej kwocie oraz w wyznaczonym terminie.

Klasyfikacja według terminu zapadalności

Okres, na który zostały wyemitowane papiery wartościowe zazwyczaj determinuje ich formę prawną. Krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe występują najczęściej w formie weksli lub bonów, zaś średnioterminowe (od 1 roku do 5 lat) i długoterminowe w postaci skryptów dłużnych, hipotecznych listów zastawnych oraz obligacji.

Klasyfikacja według rodzaju oprocentowania

Wyróżnia się trzy grupy dłużnych papierów wartościowych według rodzaju oprocentowania[1]:

a) dłużne papiery wartościowe o stałej stopie oprocentowania;

b) dłużne papiery wartościowe o zmiennej stopie oprocentowania; oraz

c) dłużne papiery wartościowe o mieszanej stopie oprocentowania.

Przypisy

  1. ↑ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (CELEX: 32013R0549).

Bibliografia

  • System finansowy w Polsce. Bogusław Pietrzak, Zbigniew Polański, Barbara Woźniak (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-15236-9.