Papieskie Kolegium Polskie
Papieskie Kolegium Polskie (wł. Pontificio Collegio Polacco) – dom formacyjny, w którym zamieszkują księża studenci skierowani przez własnych biskupów do Rzymu w celu odbycia studiów specjalistycznych na różnych kościelnych uczelniach. Dom znajduje się w Rzymie na Awentynie (Piazza Remuria 2A).
Historia
Pierwsze Kolegium Polskie w Rzymie powstało 1 września 1582 staraniem Filipa Neri. Z powodu braku funduszów kolegium upadło 4 lata później. W 1653 nieudaną próbę wskrzeszenia kolegium podjął król Jan II Kazimierz Waza.
Kolegium wznowiło działalność w 1866 staraniem księdza Piotra Semenenko. Kolegium prowadzili początkowo Zmartwychwstańcy. Po II wojnie światowej opiekę nad kolegium przejęli jezuici. Od 1959 kolegium podlega bezpośrednio Konferencji Episkopatu Polski.
Rektorzy
- Piotr Semenenko (1866-1872)
- Stefan Pawlicki (1873-1882)
- Karol Grabowski (1882-1888)
- Antoni Lechert (1888-1892)
- Paweł Smolikowski (1892-1915) i (1918-1920)
- Salvatore Baccarini (1915-1918)
- Jakub Jagiełła (1920-1927)
- Franciszek Komorowski (1927-1929)
- Tadeusz Olejniczak (1929-1933)
- Władysław Kwiatkowski (1933-1938)
- Andrzej Wronka (1938-1945)
- Franciszek Jedwabski (1945-1946)
- Marian Strojny (1946-1949)
- Włodzimierz Konopka (1949-1954)
- Bronisław Zieliński (1954-1955)
- Ludwik Semkowski (1955-1959)
- Władysław Rubin (1959-1964)
- Bolesław Wyszyński (1965-1978)
- Józef Michalik (1978-1986)
- Marian Rola (1986-2001)
- Marek Stępień (2001-2007)
- Tadeusz Karkosz (2007-2015)
- Dariusz Drążek (2016 - obecnie)
Linki zewnętrzne
- Strona internetowa Kolegium. kolegium.opoka.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-02)]. [dostęp 2012-05-10]