Papirus 30

Papirus 30 P. Oxyrhynchus 1598
1 Tes 5,8-10
Data powstania	III wiek
Rodzaj	Kodeks papirusowy
Numer	${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{30}}$
Zawartość	1 Tes 4-5 †; 2 Tes 1 †
Język	grecki
Rozmiary	17 × 27 cm
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Kategoria	I
Miejsce przechowywania	Gandawa

Papirus 30 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{30}}$ – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera niewielkie fragmenty obu Listów do Tesaloniczan^[1].

Opis

Zachowały się jedynie fragmenty kodeksu z tekstem 1 Tes 4,12–5:18.25–28; 2 Tes 1,1–2; 2,1.9–11. Oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 17 na 27 cm. Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę i w 33 linijek na stronę^[2]. Litery są wielkie, nomina sacra pisane są w skróconej formie. Liczba stron – 207 i 208 – wskazuje, że oryginalny rękopis zawierał komplet Listów Pawła^[3].

Rękopis sporządzony został starannie. Wielkość liter oraz rozmiar kart wskazują, że był używany do czytań liturgicznych^[2].

Według Comforta jest jednym z sześciu wczesnych rękopisów, który zawierał pełny zbiór Listów Pawła. Pozostałe pięć rękopisów to: ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{13}}$, ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{15}}$/${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{16}}$, ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{46}}$, ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{49}}$, ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{92}}$^[4].

Tekst

Tekst grecki rękopisu reprezentuje tekst aleksandryjski, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii I^[1]. Jest bliższy Kodeksowi Synajskiemu niż Watykańskiemu (według Comforta 11 na 13 wariantów)^[2].

Historia

Rękopis odkryty został w Oksyrynchos przez Grenfella i Hunta, którzy opublikowali jego tekst w 1919 roku. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos znajduje się na pozycji 1598^[5]. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 30^[6].

Aland datował go na III wiek^[1], Comfort na początek III wieku, ze względu na podobieństwo do rękopisów: P. Dura-Europos 2, P. Oxy. 867, P. Oxy. 1398, oraz P. Oxy 1600^[2].

Obecnie przechowywany jest w bibliotece Uniwersytetu w Gandawie (Inv. 61)^[1].

Zobacz też

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Przypisy

Bibliografia

• B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrynchus Papyri XIII, (London 1919), ss. 12–14.

Linki zewnętrzne

• The Oxyrhynchus Papyri: P.Oxy.XIII 1598 I Thessalonians iv – II Thessalonians i edd. B. P. Grenfell and A. S. Hunt (Oxyrhynchus 1598) (ang.). [dostęp 2011-02-26].