Papirus 42
| ||
Data powstania | VI/VII wiek | |
Rodzaj | Kodeks papirusowy | |
Numer | ||
Zawartość | Ewangelia Łukasza 1-2 † | |
Język | grecko-koptyjski | |
Rozmiary | [27 × 18] 14 × 8 cm | |
Typ tekstu | tekst aleksandryjski | |
Kategoria | II | |
Miejsce przechowywania | Wiedeń |
Papirus 42 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecko-koptyjski rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VI albo VII wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Łukasza.
Opis
Zachowały się jedynie fragmenty Ewangelii Łukasza[1].
Tekst grecki zawiera: Łk 1,54-55; 2,29-32.
Tekst koptyjski zawiera: Łk 1,46-51.
Tekst
Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną, z bizantyjskimi naleciałościami. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[1].
Historia
Ernst von Dobschütz umieścił na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 42[2].
Rękopis datowany jest przez INTF na VI albo VII wiek[1].
Obecnie przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (K. 8706) w Wiedniu[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 98. ISBN 978-0-8028-4098-1.
- ↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.