Papirus 53

Papirus Yale 1543
Mt 26,29-35
Data powstania	III wiek
Rodzaj	Kodeks papirusowy
Numer	${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{53}}$
Zawartość	Mateusz 26 †; Dzieje Apostolskie 9–10 †
Język	grecki
Rozmiary	12 × 22 cm
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Kategoria	I
Miejsce przechowywania	University of Michigan

Papirus 53 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{53}}$ – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Mateusza oraz Dziejów Apostolskich, tekst kodeksu był dwukrotnie publikowany. Rękopis jest wykorzystywany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.

Opis

Zachowały się fragmenty dwóch kart kodeksu z tekstem Ewangelii Mateusza 26,29–40 oraz Dziejów Apostolskich 9,33–10,1^[1]. Tekst pisany jest w 24–25 linijkach na stronę. Zachowały się dwie karty kodeksu, obie z uszkodzeniami^[2].

Pod względem paleograficznym wykazuje duże podobieństwo do ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{49}}$ oraz do korespondencji Hieroninosa. Podobieństwa zachodzą również do ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{37}}$^[2].

Nomina sacra pisane są skrótami.

Według Alanda jest jednym z sześciu wczesnych rękopisów Dziejów Apostolskich (m.in. Papirus 48 oraz Papirus 50)^[3]. Od tego czasu odkryty został jeden wczesny rękopis Dziejów Apostolskich – Papirus 127.

Tekst

Tekst kodeksu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną^[2]. Kurt Aland opisał go jako co najmniej „normal text” i zaklasyfikował do kategorii I^[1]. Pod względem tekstualnym jest bliski dla Chester Beatty I, ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{74}}$, Kodeksem Synajskim, Watykańskim oraz Kodeksu Efrema^[2].

Historia

Rękopis prawdopodobnie pochodzi z Fajum. Latem 1934 roku University of Michigan nabyło papirus za pośrednictwem British Museum od pewnego egipskiego handlarza^[2]. Tekst rękopisu opublikowany został w 1937 roku, przez Henry'ego A. Sandersa^[4], następnie przez Comforta. Kurt Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 53^[5].

Henry Sanders datował rękopis na ok. rok 260 ze względu na podobieństwo do papirusów Florentyna. Philip Comfort datuje go na połowę III wieku^[2]. Rękopis datowany jest przez Instytut Badań Tekstu Nowego Testamentu (INTF) na III wiek^[1].

Obecnie przechowywany jest w University of Michigan (Inv. 6652) w Ann Arbor^[1].

Zobacz też

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Przypisy

Bibliografia

• K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 99. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.)
• Henry A. Sanders: A Third Century Papyrus of Matthew and Acts. W: Quantulacumque: Studies Presented to Kirsopp Lake. London: 1937, s. 151–161. (ang.)
• Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 369–373. ISBN 0-8423-5265-1. (ang.)

Linki zewnętrzne

• INTF: Papirus 53 (GA). W: Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2017-01-17].