Papirus 92

P. Narmuthis 69.39a/229a
Ilustracja
Data powstaniaIII/IV wiek
RodzajKodeks papirusowy
Numer (GA)
ZawartośćList do Efezjan 1 †, 2. List do Tesaloniczan 1 †
Językgrecki
Rozmiary[14.5] cm x [21.5] cm
Typ tekstutekst aleksandryjski
Miejsce przechowywaniaMuzeum Egipskie w Kairze

Papirus 92 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III lub IV wiek. Zawiera fragmenty Listu do Efezjan i 2. Listu do Tesaloniczan.

Opis

Zachowały się dwa fragmenty Listu do Efezjan (1,11-13.19-21) oraz 2. Listu do Tesaloniczan (1,4-5.11-12)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 14,5 na 1,25 cm. Tekst pisany jest w 27 linijkach na stronę[2].

Nomina sacra pisane są skrótami.

Kurt Aland zaliczył go do trzech wczesnych rękopisów Listu do Efezjan i dwóch wczesnych rękopisów 2. Listu do Tesaloniczan[2].

Według Comforta jest jednym z sześciu wczesnych rękopisów, który zawierał pełny zbiór Listów Pawła. Pozostałe pięć rękopisów to: Papirus 13, Papirus 15/16, Papirus 30, Papirus 46, Papirus 49[3].

Tekst

Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Gallazzi zauważył bliskie pokrewieństwo tekstualne do Chester Beatty II, Kodeksu Synajskiego oraz Kodeksu Watykańskiego[2].

Historia

Rękopis znaleziony został w Fajum w 1969 roku[4]. Tekst rękopisu opublikowany został przez Claudio Galazzi w 1982 roku[5]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 92[6].

Rękopis datowany jest przez INTF na III wiek[1]. Comfort datuje na III lub początek IV wieku[2].

Paleograficznie jest podobny do P. Bodmer IX, P. Cairo Isid. 2, oraz P. Rylands III 489[2].

Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27).

Jeden z fragmentów przechowywany jest w Muzeum Egipskim w Kairze (PNarmuthis 69.39a/229a)[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Kurt Aland, Barbara Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 102. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  2. ↑ a b c d e Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 624. ​ISBN 0-8423-5265-1​, ​ISBN 978-0-8423-5265-9​.
  3. ↑ Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 358. ISBN 0-8423-5265-1.
  4. ↑ Claudio Galazzi, Frammenti di un codice con le Epistole de Paolo, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 46 (Bonn: 1982), s. 117.
  5. ↑ Claudio Galazzi, Frammenti di un codice con le Epistole de Paolo, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 46 (Bonn: 1982), pp. 117–122.
  6. ↑ Kurt Aland, Barbara Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.

Bibliografia

  • Claudio Galazzi, Frammenti di un codice con le Epistole de Paolo, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 46 (Bonn: 1982), pp. 117–122.
  • Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 624-626. ​ISBN 0-8423-5265-1​, ​ISBN 978-0-8423-5265-9​.

Linki zewnętrzne

  • INTF: Papirus 92 (GA). W: Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2018-01-10].
Wykaz kodeksów papirusowych Nowego Testamentu
Papirusy
  1. ↑ skatalogowany również pod numerem P 58
  2. ↑ fragment początkowo oznakowany jako P 67

Media użyte na tej stronie

P092-Eph-1 11-13-III-IV.jpg
Papyrus 92; Eph 1;11-13