Papirus 93
| ||
| Data powstania | V wiek | |
| Rodzaj | Kodeks papirusowy | |
| Numer | (GA) | |
| Zawartość | Ewangelia Jana 13 † | |
| Język | grecki | |
| Typ tekstu | tekst aleksandryjski | |
| Miejsce przechowywania | Narodowe Muzeum Archeologiczne we Florencji | |
Papirus 93 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na V wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana.
Opis
Zachowały się tylko fragmenty Ewangelii Jana (13,15-17)[1].
Tekst
Tekst fragmentu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland nie zaklasyfikował go do żadnej kategorii[1].
Historia
Tekst rękopisu opublikowany został przez Guido Bastianini w 1983 roku[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 93[3].
Rękopis datowany jest przez INTF na V wiek[1].
Jest cytowany w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27, UBS4).
Obecnie przechowywany jest w Narodowym Muzeum Archeologicznym (PSI Inv. 108) we Florencji[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 102. ISBN 978-0-8028-4098-1.
- ↑ Guido Bastianini, Trenta testi greci da Papiri letterari e documentari, a cura di M. Manfredi, no. 4 (Florence: 1983), pp. 10-11.
- ↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.
Bibliografia
- Guido Bastianini, Trenta testi greci da Papiri letterari e documentari, a cura di M. Manfredi, no. 4 (Florence: 1983), pp. 10–11.