Papirus Nasha

Zdjęcie papirusu

Papirus Nasha – zbiór 4 niewielkich fragmentów Starego Testamentu, które zostały zakupione w 1902 roku w Egipcie przez Waltera L. Nasha. Zawierają one kompilację fragmentów Dziesięciu Przykazań.

Opis

Papirus ten w roku 1902, sekretarz Towarzystwa Archeologii Biblijnej i angielski uczony, Walter L. Nash nabył w Egipcie, a następnie podarował bibliotece Uniwersytetu w Cambridge. Po raz pierwszy fragmenty zostały opisane przez Stanleya A. Cooka w 1903 roku na łamach czasopisma Proceedings wydawanego przez Towarzystwo Archeologii Biblijnej.

Papirus Nasha zawiera 24 linijki tekstu hebrajskiego. Żadna z jego linijek nie jest kompletna, ponieważ na obu brzegach brakuje pojedynczych liter lub nawet całych wyrazów. Te fragmenty zostały zapisane na papirusie o wymiarach 7,5 na 12,5 centymetra. Zawierają one kompilację fragmentów Dziesięciu Przykazań pochodzących z Księgi Wyjścia 20:2-17 oraz Księgi Powtórzonego Prawa 5:6-21 i 6:4-5 (Szema). Wybór tekstu wskazuje, że papirus był używany prawdopodobnie do użytku liturgicznego lub szkolnego[1]. Papirus mógł też przypominać właścicielowi o jego obowiązkach względem Boga. Ponieważ tekst omija frazę „dom niewoli” uważa się, że powstał właśnie w Egipcie[2].

Papirus Nasha uznawany jest dziś za jeden z najstarszych zachowanych tekstów pochodzących ze Starego Testamentu. Początkowo uważano że pochodzi z II wieku, lecz później ustalono jego wiek na II wiek p.n.e.

Do czasu odkrycia zwojów z Qumran Papirus Nasha był jedynym zachowanym starożytnym papirusem biblijnym w języku hebrajskim. Jest też najstarszym manuskryptem Biblii hebrajskiej odkrytym w Egipcie.

Przypisy

  1. ↑ Multimedialny Świat Biblii: Papirus Nash. swiatbiblii.com, 2006. [dostęp 2019-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-02)].
  2. ↑ Papirus Nasha. biblista.pl. [dostęp 2019-03-01].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

2nd century Hebrew decalogue.jpg
The w:Nash Papyrus, a collection of four papyrus fragments acquired in Egypt by W. L. Nash and first described by Stanley A. Cook in 1903. The fragments were the oldest Hebrew fragments known at that time which contained a portion of the biblical pre-Masoretic text, specifically the Ten Commandments and the w:Shema Yisrael prayer. The order the commandments listed in the Nash papyrus differs from that of the w:Hebrew Bible and w:Septuagint. See David Noel Freedman, The Nine Commandments (Doubleday, 2000) p.87. Though dated by Cook to the 2nd century, subsequent reappraisals have pushed the date back to the 2nd century BC. In addition to biblical text, it also exhibits a few unique readings. The papyrus was probably copied from a liturgical work.