Papirusowa Przełączka

Papirusowa Przełączka
Papirusowa Przełączka wśród podpisanych obiektów
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Wielka Papirusowa Turnia, Czarny Szczyt
Data zdobycia	16 lipca 1907 r.
Pierwsze wejście	A. Martin, J. Franz senior
Położenie na mapie Tatr Papirusowa Przełączka
49°12′18,5″N 20°12′02,7″E/49,205139 20,200750

Papirusowa Przełączka (słow. Papirusova štrbina, niem. Papirusscharte, węg. Papiruszcsorba) – wybitna przełęcz w grani głównej Tatr Wysokich, w ich słowackiej części, między masywem Papirusowych Turni (dokładniej Wielką Papirusową Turnią) na południowym zachodzie a Czarnym Szczytem na północnym wschodzie^[1].

Od strony południowo-zachodniej pod turnią znajduje się Barania Kotlina – górne piętro Doliny Dzikiej^[2]. W jej kierunku z przełęczy opada stromy i długi komin zwany Papirusowym Kominem, oddzielający od siebie ściany Czarnego Szczytu i Papirusowych Turni. Ma on ujście w rejonie Papirusowej Drabiny – długiego ukośnego zachodu przecinającego urwiska Papirusowych Turni. Do Czarnego Bańdziocha^[2] w Dolinie Czarnej Jaworowej opada z Papirusowej Przełączki natomiast Mały Szymkowy Żleb^[1].

Dla taterników przełęcz stanowi dostęp do Czarnego Szczytu. Wejście od strony Doliny Czarnej Jaworowej jest łatwe, natomiast droga od południa Papirusowym Kominem – efektowna i trudna (III w skali UIAA). Inne, prostsze drogi prowadzą na Papirusową Przełączkę od strony Przełęczy Stolarczyka z obejściem Papirusowych Turni oraz z Czarnego Przechodu i Wyżniego Czarnego Karbu przez Mały Szymkowy Żleb^[1].

Czasami Papirusowa Przełączka jest nazywana Wielką Papirusową Przełączką^[1].

Historia

Pierwsze wejścia:

• letnie: Alfred Martin i przewodnik Johann Franz (senior), 16 lipca 1907 r.,
• zimowe: Adam Karpiński i Konstanty Narkiewicz-Jodko, 4 kwietnia 1928 r.^[1]

Papirusowa Przełączka widoczna między Czarnym Szczytem a Papirusowymi Turniami

Przypisy