Para cieczy
Para cieczy – faza gazowa substancji występująca poniżej jej punktu krytycznego (w temperaturach niższych od temperatury krytycznej i przy ciśnieniach mniejszych od ciśnienia krytycznego). Para o danej temperaturze może zostać skroplona poprzez podwyższenie ciśnienia (proces odwrotny nazywamy parowaniem). Gazy powyżej swego punktu krytycznego nie dają się skroplić poprzez zwiększanie ciśnienia (dowolnie duże), bez jednoczesnego obniżenia temperatury.
W danej temperaturze w zależności od ciśnienia para może być
- nasycona – w równowadze termodynamicznej z fazą skondensowaną; występuje przy ciśnieniu pary nasyconej
- nienasycona – o ciśnieniu niższym od ciśnienia pary nasyconej
- przesycona – o ciśnieniu wyższym od ciśnienia pary nasyconej; jest to stan nietrwały.
Ciśnienie pary nasyconej cieczy zmienia się z temperaturą w przybliżeniu zgodnie ze wzorem:
gdzie:
- A,B – stałe
- T – temperatura w kelwinach.
To proste równanie odpowiada równaniu Clausiusa-Clapeyrona, które z kolei jest przybliżeniem ścisłego równania Clapeyrona opisującego przemiany fazowe dla dowolnej substancji czystej (uwaga: to nie jest równanie Clapeyrona stanu gazu doskonałego!)
Wartość temperatury, w której ciśnienie pary nasyconej zrówna się z ciśnieniem zewnętrznym (ps = pzewn) jest temperaturą wrzenia cieczy. Innymi słowy: ciecz nie może wrzeć dopóki ps < pzewn.
Bibliografia
- Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Chemia. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1990. ISBN 83-204-0697-8.