Paradise Lost
koncert na Metalmanii 2007 w Katowicach; z przodu stoją Steve Edmondson i Aaron Aedy | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | death doom[1][2], gothic metal[1][3][2][4], doom metal[3][4], hard rock[3][4], heavy metal[3][4], death metal[3], dark rock[4], synth pop[4] |
Wydawnictwo | |
Powiązania | |
Strona internetowa |
Paradise Lost – grupa metalowa powstała w 1988 roku w Halifax w Anglii. Zespół bywa zaliczany do pionierów death doom metalu oraz metalu gotyckiego. W późniejszym okresie grupa eksperymentowała z elementami elektroniki, poddając się jednocześnie inspiracjom rockiem gotyckim. W ostatnim okresie powróciła jednak do cięższych brzmień, co można usłyszeć na albumach In Requiem i Faith Divides Us – Death Unites Us.
Historia
Paradise Lost został założony przez Nicka Holmesa, Grega Mackintosha, Stevena Edmondsona, Aarona Aedy’ego oraz Matta Archera. Nazwa grupy jest inspirowana poematem Johna Miltona „Raj utracony”. Rozpoczęli karierę, wiążąc się z wytwórnią Music for Nations, w której stajni znajdowały się dwie inne grupy: Anathema i My Dying Bride. Albumy wydane przez te trzy grupy zostały określone mianem brytyjskiej szkoły doom-death metalu. Każda z nich grała muzykę wolną, ciężką do mrocznych, „gotyckich” tekstów. Za przełomową płytę Paradise Lost uznano album Gothic. Został on uznany za kanon gatunku, który nazwano gothic metal. Podobnie zresztą jak pozostałe dwie grupy, Paradise Lost nie przywiązał się do stylu muzycznego z pierwszych płyt. Stopniowo zaczęli rezygnować z charakterystycznych dla nich wokali (męski growl połączony z żeńskim wokalem), jednocześnie muzycznie zmierzając w kierunku bardziej klasycznych odmian metalu, niż samego death metalu. Kulminacją tego etapu muzycznego była płyta, która do dziś jest największym sukcesem komercyjnym Paradise Lost Draconian Times.
Przed nagraniem Draconian Times perkusistę Matta Archera zastąpił Lee Morris. Po nagraniu tego albumu kompozytor grupy, Greg Mackintosh zafascynował się instrumentami elektronicznymi. To, oraz inspiracje Sisters of Mercy, które zaczęły się manifestować przy okazji Draconian Times (cover utworu Walk Away na stronie B singla The Last Time), przyczyniły się do powstania zaskakująco lekkiej i prostej gitarowo płyty One Second, której bliżej było do rocka gotyckiego niż do metalu. Co więcej, dalej postępowała metamorfoza wokalna Nicka Holmesa, który na tej płycie śpiewał już czystym, popowym wręcz głosem, przy wsparciu śpiewającego perkusisty Lee Morrisa. Płyta była szokiem dla wielu fanów, oraz znakiem, że czas grupy na scenie metalowej się kończy. Wraz z tą płytą zakończył się także kontrakt grupy z Music for Nations, a grupa ruszyła na podbój świata, podpisując umowę z EMI. Rezultatem tej umowy były dwie kolejne płyty. Pierwsza z nich, Host jest już płytą niemal zupełnie elektroniczną. W brzmieniu zespołu nie ma nawet śladu grupy, która nagrywała pierwsze płyty. Przez wielu była porównywana do dokonań Depeche Mode (w szczególności do najbardziej gitarowej płyty Songs of Faith and Devotion oraz do Ultra), tym bardziej że jej producentem był Steve Lyon, który współpracował również z Depeche Mode.
Następna płyta była jednak sygnałem, że ten etap rozwoju grupa ma już również za sobą. Płyta Believe in Nothing stanowiła dziwny mariaż nowego brzmienia z rockiem. Od tego momentu grupa określa swoją muzykę jako dark rock. Płyta ta kończy okres współpracy grupy z EMI. Nowym wydawcą zostaje GUN records związana z BMG. Wydaje się, że okres eksperymentów grupa ma za sobą. Płyty Symbol of Life i Paradise Lost są nieco mniej odważne, lecz starają się odnaleźć swoistą syntezę elektronicznych sympatii grupy z brzmieniami z płyty Draconian Times. Po płycie Symbol of Life zespół rozstaje się z Lee Morrisem. Jako perkusista sesyjny dołącza do grupy Jeff Singer, który wkrótce ustępuje miejsca Adrianowi Erlandssonowi.
Muzycy
Obecny skład zespołu
- Nick Holmes – wokal prowadzący (od 1988)
- Gregor Mackintosh – gitara prowadząca, instrumenty klawiszowe (od 1988)
- Aaron Aedy – gitara rytmiczna (od 1988)
- Steve Edmondson – gitara basowa (od 1988)
Byli członkowie zespołu
- Matt Archer – perkusja (1988-1994)
- Lee Morris – perkusja, wokal wspierający (1994-2004)
- Jeff Singer – perkusja (2004-2008)[5]
- Adrian Erlandsson – perkusja (2009-2016)[6][7]
- Waltteri Väyrynen – perkusja (2016-2022)
Muzycy koncertowi
- Milly Evans – gitara (1999, 2009-2010), instrumenty klawiszowe, wokal wspierający (2011)
- Andy Corns – gitara (1999)
- Mark Heron – perkusja (2008)
- Jeff Singer – perkusja (2009, 2012, 2013, 2014)
- Waltteri Väyrynen – perkusja (2015-2016)[8]
Dyskografia
Albumy studyjne
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
HOL [9] | DEU [10] | AUT [11] | CHE [12] | NOR [13] | FIN [14] | FRA [15] | BEL [16] | POL [17] | ESP [18] | SWE [19] | GBR [20] | ||
1990 | Lost Paradise
| – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
1991 | Gothic
| – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
1992 | Shades of God
| 79 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
1993 | Icon
| 80 | 12 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
1995 | Draconian Times
| 46 | 14 | 21 | 20 | – | 24 | – | 24 | – | – | 16 | 16 |
1997 | One Second
| 39 | 8 | 10 | 40 | 25 | 7 | 21 | – | – | – | 5 | 31 |
1999 | Host
| – | 4 | 33 | – | 38 | 7 | 67 | – | – | – | 19 | 61 |
2001 | Believe in Nothing
| – | 10 | 31 | 41 | – | 18 | 48 | – | 22 | – | 43 | 144 |
2002 | Symbol of Life
| – | 16 | – | 77 | – | – | 61 | – | – | – | 56 | 166 |
2005 | Paradise Lost
| – | 18 | 34 | 59 | – | 36 | 63 | 92 | – | – | 21 | – |
2007 | In Requiem
| – | 12 | 28 | 41 | – | 19 | 43 | – | 48 | – | 33 | 125 |
2009 | Faith Divides Us – Death Unites Us
| 84 | 22 | 54 | 52 | – | 22 | 45 | 61 | – | 70 | 29 | 122 |
2012 | Tragic Idol
| 85 | 6 | 15 | 23 | 25 | 15 | 67 | 62 | – | 90 | 24 | 73 |
2015 | The Plague Within
| 28 | 7 | 14 | 21 | – | 4 | 53 | 89 | – | 50 | 49 | 51 |
2017 | Medusa
| – | 6 | 15 | 14 | – | 7 | 44 | – | – | 30 | 38 | 56 |
2020 | Obsidian
| – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
„–” pozycja nie była notowana. |
Albumy koncertowe
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
DEU [10] | FRA [15] | SWE [22] | |||||||||||
1990 | Live Death
| – | – | – | |||||||||
1994 | Harmony Breaks
| – | – | – | |||||||||
1999 | One Second Live
| – | – | – | |||||||||
2002 | Evolve
| – | – | 18 | |||||||||
2003 | At the BBC
| – | – | – | |||||||||
2008 | The Anatomy of Melancholy
| 42 | 175 | – | |||||||||
2011 | Draconian Times MMXI
| – | – | – | |||||||||
2013 | Tragic Illusion Live at the Roundhouse, London
| – | – | – | |||||||||
2015 | Symphony for the Lost
| 69 | 192 | – | |||||||||
„–” pozycja nie była notowana. |
Inne
Rok | Tytuł |
---|---|
1988 | Morbid Existence (demo)
|
Paradise Lost (demo)
| |
1989 | Frozen Illusion (demo)
|
Plains of Desolation (demo)
| |
1994 | Seals the Sense (minialbum)
|
Gothic EP (minialbum)
| |
1998 | Reflection (kompilacja)
|
2007 | Over the Madness (film dokumentalny)
|
2009 | Drown in Darkness – The Early Demos (kompilacja)
|
Single
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Album | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
DEU [26] | GBR [20] | LP3 [27] | SLiP [28] | ||||||||||
1990 | „In Dub” | – | – | – | – | Lost Paradise | |||||||
1993 | „As I Die” | – | – | – | – | Shades of God | |||||||
1995 | „The Last Time” | – | 60 | – | – | Draconian Times | |||||||
„Enchantment” | – | – | – | – | |||||||||
„Forever Failure” | – | 66 | – | – | |||||||||
1997 | „True Belief '97" | – | – | – | – | Icon | |||||||
„Soul Courageous” | – | – | – | – | One Second | ||||||||
„Say Just Words” | – | 53 | – | – | |||||||||
1998 | „One Second” | – | – | – | – | ||||||||
1999 | „So Much is Lost” | – | – | – | – | Host | |||||||
„Permanent Solution” | – | – | – | – | |||||||||
2001 | „Sell it to the World” | – | – | – | – | Believe in Nothing | |||||||
„Mouth” | 89 | – | 22 | 16 | |||||||||
„Fader” | – | – | – | – | |||||||||
2002 | „Isolate” | – | – | – | – | Symbol of Life | |||||||
„Erased” | 80 | – | – | – | |||||||||
2003 | „Small Town Boy” | – | – | – | – | ||||||||
2005 | „Forever After” | 77 | – | 14 | – | Paradise Lost | |||||||
2007 | „The Enemy” | 84 | – | – | – | In Requiem | |||||||
2012 | „Crucify”[29] | – | – | – | – | Tragic Idol | |||||||
2012 | „The Last Fallen Saviour”[30] | – | – | – | – | Tragic Idol | |||||||
„–” pozycja nie była notowana. |
Teledyski
Rok | Tytuł | Reżyseria | Album | Źródło |
---|---|---|---|---|
1992 | „Pity The Sadness” | – | Shades of God | |
„As I Die” | – | |||
1993 | „Widow” | – | Icon | |
„True Belief” | – | |||
„Embers Fire” | – | |||
1995 | „The Last Time” | – | Draconian Times | |
„Forever Failure” | – | |||
1997 | „Say Just Words” | – | One Second | |
„One Second” | – | |||
1999 | „So Much is Lost” | – | Host | |
„Permanent Solution” | – | |||
2001 | „Mouth” | – | Believe in Nothing | |
„Fader” | – | |||
2002 | „Erased” | – | Symbol of Life | |
2005 | „Forever After” | – | Paradise Lost | |
2007 | „The Enemy” | – | In Requiem | [32] |
„Praise Lamented Shade” | Dash Productions | [33] | ||
2009 | „Faith Divides Us – Death Unites Us” | Nathan T Heys | Faith Divides Us – Death Unites Us | [34] |
„The Rise Of Denial” | – | [35] | ||
2012 | „Honesty In Death” | Matt Green | Tragic Idol | [36] |
„Fear Of Impending Hell” | Steve Edmondson | [37] | ||
2015 | „Beneath Broken Earth” | – | The Plague Within | [38] |
2016 | „Terminal” | Oliver Barth | [39] |
Nagrody i wyróżnienia
Rok | Kategoria | Tytułem | Nagroda | Nota | Źródło |
---|---|---|---|---|---|
2008 | Best UK Band | Paradise Lost | Metal Hammer Golden Gods Awards | Nominacja | [40] |
2013 | Nominacja | [41] | |||
Inspiration Award | Laur | [42] |
Przypisy
- ↑ a b Encyclopaedia Metallum – Paradise Lost. www.metal-archives.com. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
- ↑ a b Paradise Lost Band info. www.metalstorm.net. [dostęp 2016-07-10]. (ang.).
- ↑ a b c d e Jason Ankeny: Paradise Lost Biography by Jason Ankeny. www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-10]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Paradise Lost Biography. www.rockdetector.com. [dostęp 2016-07-10]. (ang.).
- ↑ Paradise Lost bez perkusisty. muzyka.onet.pl. [dostęp 2011-08-02]. (pol.).
- ↑ Paradise Lost ma nowego perkusistę. muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-03-20]. (pol.).
- ↑ Greg Kennelty: PARADISE LOST Drummer Adrian Erlandsson Quits. www.metalinjection.net. [dostęp 2016-07-09]. (ang.).
- ↑ Scott Munro: Paradise Lost tour without drummer Erlandsson. teamrock.com. [dostęp 2016-07-10]. (ang.).
- ↑ Paradise Lost Dutch Charts. dutchcharts.nl. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
- ↑ a b Paradise Lost Media Control Charts. www.musicline.de. [dostęp 2011-08-02]. (niem.).
- ↑ Paradise Lost Austrian Charts. austriancharts.at. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
- ↑ Paradise Lost Swiss Charts. hitparade.ch. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
- ↑ Paradise Lost Norwegian Charts. norwegiancharts.com. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
- ↑ Paradise Lost Finnish Charts. finnishcharts.com. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
- ↑ a b Paradise Lost French Charts. lescharts.com. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
- ↑ Paradise Lost Belgian Charts. www.ultratop.be. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 26.02.2001 – 04.03.2001. olis.onyx.pl. [dostęp 2011-08-02]. (pol.).
OLiS – sprzedaż w okresie 21.05.2007 – 27.05.2007. olis.onyx.pl. [dostęp 2011-08-02]. (pol.). - ↑ Paradise Lost Spanish Charts. spanishcharts.com. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
- ↑ Paraidse Lost Swedish Charts. swedishcharts.com. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
- ↑ a b Paradise Lost UK Charts. www.chartstats.com. [dostęp 2011-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-02)]. (ang.).
Paradise Lost UK Chart History. www.officialcharts.com. [dostęp 2015-09-11]. (ang.).
Chart Log UK 1994–2010. www.zobbel.de. [dostęp 2015-09-11]. (ang.).
CHART: CLUK Update 10.10.2009 (wk40). www.zobbel.de. [dostęp 2015-09-11]. (ang.). - ↑ PARADISE LOST: ‘Tragic Idol’ Cover Artwork Unveiled – Feb. 1, 2012. blabbermouth.net. [dostęp 2012-02-01]. (ang.).
- ↑ Veckolista DVD Album – Vecka 30, 2002. www.sverigetopplistan.se. [dostęp 2013-12-19]. (szw.).
- ↑ PARADISE LOST To Release ‘Draconian Times MMXI’ DVD In November – Aug. 2, 2011. blabbermouth.net. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
- ↑ Tragic Illusion Live at the Roundhouse, London. /www.metal-archives.com. (ang.).
- ↑ PARADISE LOST To Release Symphony of The Lost 2cd DVD in November. blabbermouth.net. [dostęp 2015-10-01]. (ang.).
- ↑ Chartverfolgung / Paradise Lost / Single. www.musicline.de. [dostęp 2011-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-09)]. (niem.).
- ↑ Paradise Lost – Lista Przebojów Programu Trzeciego. www.lp3.pl. [dostęp 2011-08-12]. (pol.).
- ↑ Paradise Lost – Szczecińska Lista Przebojów. www.radio.szczecin.pl. [dostęp 2011-08-12]. (pol.).
- ↑ Crucify. /www.metal-archives.com. (ang.).
- ↑ The Last Fallen Saviour. /www.metal-archives.com. (ang.).
- ↑ Paradise Lost Videos. www.metalstorm.net. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
- ↑ PARADISE LOST: ‘The Enemy’ Video Available For Viewing. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-08]. (ang.).
- ↑ PARADISE LOST: ‘Praise Lamented Shade’ Video Posted Online. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-08]. (ang.).
- ↑ PARADISE LOST: 'Faith Divides Us – Death Unites Us’ Video Available. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-07-10]. (ang.).
- ↑ PARADISE LOST: 'The Rise Of Denial’ Video Released. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-07-10]. (ang.).
- ↑ PARADISE LOST: ‘Honesty In Death’ Video Released. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-07-10]. (ang.).
- ↑ PARADISE LOST: 'Fear Of Impending Hell’ Video Released. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-07-10]. (ang.).
- ↑ PARADISE LOST: ‘Beneath Broken Earth’ Video Released. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-07-10]. (ang.).
- ↑ PARADISE LOST: ‘Terminal’ Video Released. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-07-10]. (ang.).
- ↑ METAL HAMMER GOLDEN GODS 2008 Nominees Announced. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
- ↑ Graham Hartmann: Metal Hammer Golden Gods 2013 Nominees Unveiled. loudwire.com. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
- ↑ Winners Announced For Metal Hammer’s 2013 ‘Golden Gods Awards’. www.theprp.com. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: , Licencja: CC BY-SA 2.5
Zespół Paradise Lost w czasie festiwalu Metalmania 2007
Autor: Grywnn, Licencja: CC BY-SA 4.0
Paradise Lost performing live at Turock Open Air, Essen 2015
Autor: alterna2, Licencja: CC BY 2.0
Adrian Erlandsson, batería sueco de la banda Paradise Lost, actuando en la sala Razzmatazz de Barcelona.
© Achim Raschka / CC BY-SA 4.0 (via Wikimedia Commons)
Ten plik został załadowany za pomocą narzędzia Commonist.