Paradorn Srichaphan
![]() Paradorn Srichaphan | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 14 czerwca 1979 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Status profesjonalny | 1997 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zakończenie kariery | 4 czerwca 2010 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygrane turnieje | 5 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 9 (12 maja 2003) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Australian Open | 4R (2004) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Roland Garros | 3R (2002) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wimbledon | 4R (2003) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
US Open | 4R (2003) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygrane turnieje | 0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 79 (8 września 2003) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Roland Garros | 3R (2005) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
US Open | 1R (2005) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Paradorn Srichaphan (taj. ภราดร ศรีชาพันธุ์; ur. 14 czerwca 1979 w Bangkoku) – tajski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Życie prywatne
Jest synem Chanachai Srichaphana, z zawodu bankowca, pod którego kierunkiem w wieku 6 lat rozpoczął treningi tenisowe. Ojciec pełnił także funkcję kapitana reprezentacji Tajlandii w Pucharze Davisa.
W kwietniu 2007 roku Srichaphan oświadczył się Kanadyjce rosyjskiego pochodzenia, Natalie Glebovej. Glebova nosi tytuł Miss Universe 2005. Para wzięła ślub 29 listopada 2007 roku w Bangkoku[1]. Małżonkowie ogłosili separację w lipcu 2010 roku, a do rozwodu doszło w lutym 2011[2].
Kariera tenisowa
W 1996 roku Paradorn Srichaphan zakończył sezon na 10. miejscu w klasyfikacji światowej juniorów, rok później rozpoczął karierę zawodową.
W 1999 roku w Brunei zdobył trzy złote medale igrzysk Azji Południowo-wschodniej – w grze pojedynczej, grze podwójnej ze starszym bratem Naratornem oraz w drużynie. W tym samym sezonie po raz pierwszy pokazał się w turniejach zawodowych najwyższej rangi. Był w półfinale turnieju ATP World Tour w Singapurze (pokonał nr 19. rankingu ATP Magnusa Normana) oraz debiutował w wielkim szlemie dochodząc do 2 rundy Wimbledonu, gdzie pokonał Francuza Guillaume Raouxa, a przegrał z Rosjaninem Jewgienijem Kafielnikowem. Sezon 1999 zakończył tuż poza pierwszą setką rankingu ATP.
W 2000 i 2001 roku startował głównie w turniejach ATP Challenger Tour. W Australian Open z 2000 roku wyeliminował w I rundzie rozstawionego Słowaka Karola Kučerę, ale odpadł w następnej rundzie z Czechem Ctislavem Dosedělem. Kilkakrotnie dochodził do ćwierćfinałów turniejowych ATP World Tour, m.in. w londyńskim Queen's Clubie w 2001 roku.
Sezon 2002 był przełomowy w karierze Srichaphana. W styczniu tegoż roku pierwszy raz był w finale turnieju ATP World Tour, w Ćennaju, przegrywając w decydującym meczu z Guillermem Cañasem. Wiosną dwukrotnie był w 1/16 finału turniejów wielkoszlemowych (na French Open uległ Arnaudowi Di Pasquale, na Wimbledonie Richardowi Krajickowi po wcześniejszym wyeliminowaniu Andre Agassiego). W sierpniu 2002 roku przegrał w finale w Waszyngtonie z Jamesem Blakiem, a następnie odniósł pierwsze turniejowe zwycięstwo – w finale turnieju w Long Island pokonał w finale Juana Ignacio Chelę[3]. Jesienią wygrał turniej w Sztokholmie, pokonując w meczu o tytuł Marcela Ríosa. Dochodził również do półfinałów rozgrywek w Tokio i Paryżu oraz ćwierćfinału w Madrycie. Wyniki te dały mu na koniec sezonu 16. miejsce w rankingu, pierwsze w czołowej dwudziestce dla Azjaty od roku 1980 Vijaya Amritraja.
W roku 2003 wygrał 2 turnieje ATP World Tour, najpierw w Ćennaju pokonał w finale Kučerę[4], a w Long Island Blake'a. Był również w finale zawodów w Indianapolis, jednak w pojedynku finałowym przegrał z Andym Roddickiem oraz w 1/8 finału Wimbledonu i US Open. W maju 2003 roku awansował na 10. tygodni do czołowej dziesiątki rankingu (najwyższe miejsce – nr 9.), a sezon zakończył na 11. pozycji.
Piąte turniejowe zwycięstwo Taj odniósł w czerwcu 2004 roku na trawiastych kortach w Nottingham, wygrywając w finale z Thomasem Johanssonem[5].
W sezonie 2005 nie udało mu się wygrać imprezy ATP World Tour, ale pozostał w czołowej "pięćdziesiątce" rankingu (był w finałach turniejowych w Ćennaju i Sztokholmie). W 2006 roku doszedł do półfinału turnieju rangi ATP Masters Series w Indian Wells, pokonując wyżej notowanych Robby'ego Ginepri'ego, Juana Carlosa Ferrero, Davida Nalbandiana (nr 4. ATP) i Jarkko Nieminena, a przegrywając z liderem rankingu Rogerem Federerem. Był również w półfinale rozgrywek w Pekinie, gdzie wyeliminował m.in. Nikołaja Dawydienkę (nr 5. ATP) oraz w Bangkoku.
W roku 2007 głównie spędził czas na leczeniu kontuzji nadgarstka, która uniemożliwiła mu grę przez większą część sezonu. W notowaniu na koniec roku zajmował 628. pozycję. Pod koniec września 2009 roku po raz pierwszy od blisko 2 lat wystąpił w turnieju ATP, podczas imprezy w Bangkoku w grze podwójnej[6]. Odpadł wspólnie z Danaim Udomchoke w 1 rundzie.
W latach 1998–2006 regularnie reprezentował Tajlandię w Pucharze Davisa w singlu oraz deblu, odnosząc 33 zwycięstwa i 11 porażek. Uczestniczył 3 razy w meczach barażowych o miejsce w najwyższej klasie Pucharu Davisa, grupie światowej, wszystkie te spotkania jednak Tajlandia przegrywała (w 2002 roku z Wielką Brytanią, 2003 roku z Czechami, 2004 roku z Rosją). Srichaphan startował w igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000) i Atenach (2004), nie odnosząc większych sukcesów. W Atenach pełnił funkcję chorążego ekipy narodowej. W 2000 roku razem z Tamarine Tanasugarn osiągnął finał w Pucharze Hopmana, uważanym za nieoficjalne mistrzostwa świata w grze mieszanej.
Praworęczny Taj, o silnym serwisie i ofensywnym forhendzie, grający klasyczny jednoręczny bekhend, przyczynił się do popularyzacji tenisa w Azji. W 2002 roku został honorowym ambasadorem swojego kraju oraz człowiekiem roku w Tajlandii, a od Stowarzyszenia Tenisistów Zawodowych ATP otrzymał tytuł gracza, który poczynił w sezonie największe postępy. Doceniono także jego sportową postawę na korcie – w 2002 i 2003 roku został laureatem nagrody im. Stefana Edberga. Z dużym zainteresowaniem mediów spotkał się pobyt Srichaphana w świątyni buddyjskiej w listopadzie 2005 roku, po którym tenisista przyjął imię zakonne Mahaviro[7].
Dnia 4 czerwca 2010 roku Srichaphan ogłosił zakończenie kariery tenisowej[8].
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (5–6)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 6 stycznia 2002 | Ćennaj | Twarda | ![]() | 4:6, 6:7(2) |
Finalista | 2. | 18 sierpnia 2002 | Waszyngton | Twarda | ![]() | 6:1, 6:7(5), 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 25 sierpnia 2002 | Long Island | Twarda | ![]() | 5:7, 6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 27 października 2002 | Sztokholm | Twarda (hala) | ![]() | 6:7(2), 6:0, 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 5 stycznia 2003 | Ćennaj | Twarda | ![]() | 6:3, 6:1 |
Finalista | 3. | 27 lipca 2003 | Indianapolis | Twarda | ![]() | 6:7(2), 4:6 |
Zwycięzca | 4. | 25 sierpnia 2003 | Long Island | Twarda | ![]() | 6:2, 6:4 |
Finalista | 4. | 11 stycznia 2004 | Ćennaj | Twarda | ![]() | 4:6, 6:3, 6:7(5) |
Zwycięzca | 5. | 20 czerwca 2004 | Nottingham | Trawiasta | ![]() | 1:6, 7:6(4), 6:3 |
Finalista | 5. | 9 stycznia 2005 | Ćennaj | Twarda | ![]() | 6:3, 4:6, 6:7(5) |
Finalista | 6. | 16 października 2005 | Sztokholm | Twarda (hala) | ![]() | 1:6, 6:7(6) |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
Turniej | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | – | – | 2R | 1R | 1R | 2R | 4R | 2R | 1R | 1R | 0 / 8 | 6–8 |
French Open | – | – | – | 1R | – | 3R | 1R | 2R | 1R | 1R | – | 0 / 6 | 3–6 |
Wimbledon | – | – | 2R | 1R | 1R | 3R | 4R | 1R | 1R | 1R | – | 0 / 8 | 6–8 |
US Open | – | – | – | 1R | 1R | 2R | 4R | 3R | 3R | 2R | – | 0 / 7 | 9–7 |
Wygrane turnieje | 0 / 0 | 0 / 0 | 0 / 1 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 1 | 0 / 29 | N/A |
Bilans spotkań | 0–0 | 0–0 | 1–1 | 1–4 | 0–3 | 5–4 | 7–4 | 6–4 | 3–4 | 1–4 | 0–1 | N/A | 24–29 |
Przypisy
- ↑ Paradorn Srichaphan marries former Miss Universe Natalie Glebova (ang.). downthelinetennis.com. [dostęp 2007-11-29].
- ↑ Paradorn Srichaphan divorced Miss Universe 2005 Natalie Glebova (video) | News Amen, www.newsamen.com [dostęp 2017-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-27] (ang.).
- ↑ Ron Dicker: Thai Wins Tournament, A First for the ATP World Tour (ang.). nytimes.com. [dostęp 2002-08-26].
- ↑ Srichaphan Takes Title at Tata Open (ang.). nytimes.com. [dostęp 2003-01-06].
- ↑ Phil Casey: Srichaphan revival stuns Johansson (ang.). independent.co.uk. [dostęp 2004-06-20].
- ↑ Paradorn to return from injury at Thailand Open, ESPN.com, 26 września 2009 [dostęp 2018-08-22] (ang.).
- ↑ Tennis' Paradorn tries hand as a monk, www.chinadaily.com.cn [dostęp 2017-05-26] .
- ↑ Robert Davis: From Tennis Courts to Movie Sets, Srichaphan Continues to Thrill (ang.). atpworldtour.com. [dostęp 2010-06-04].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-12] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-10-12] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-10-12] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: JC, Licencja: CC BY-SA 2.0
Paradorn Srichaphan at the 2006 Legg Mason Championships in Washington, DC