Parafia Świętej Trójcy w Latowiczu

Parafia św. Trójcy
Ilustracja
Kościół parafialny pw. św. Walentego
Państwo

 Polska

Siedziba

Latowicz

Adres

ul. Rynek 10, 05-334 Latowicz

Data powołania

XI wiek

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

warszawsko-praska

Dekanat

siennicki

Kościół

św. Walentego i św. Trójcy

Proboszcz

ks. Bogusław Wnuk

Wezwanie

Świętej Trójcy

Wspomnienie liturgiczne

14 lutego, 14, 15, 16 lutego, pierwsza niedziela Października.

Położenie na mapie gminy Latowicz
Mapa konturowa gminy Latowicz, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Trójcy”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Trójcy”
Położenie na mapie powiatu mińskiego
Mapa konturowa powiatu mińskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Trójcy”
Ziemia52°01′34,2″N 21°48′22,5″E/52,026167 21,806250

Parafia św. Trójcyrzymskokatolicka parafia znajdująca się w Latowiczu, dekanat siennicki, diecezja warszawsko-praska.

Historia

Parafia została założona w XI w., jako jedna z pierwszych w zawiślańskiej części diecezji poznańskiej. Ze względu na brak dokumentów, możemy mówić, że powstała na przełomie XIII/XIV wieku. Należała do archidiakonatu czerskiego.

Pierwszy drewniany kościół, pw. św. Wawrzyńca, został wzniesiony na ul. Długiej. Patronem świątyni był św. Jan Chrzciciel. Parafia początkowo obejmowała osady – późniejsze miasteczka: Borowie, Cegłów, Jeruzal, Kozłów, Kuflew, Miastków, Parysów, Seroczyn, Siennicę, Stoczek, Wodynie, Zwolę i Żeliszew.

Kolejny kościół pw. św. Anny wzniosła księżna mazowiecka Anna Konradowa w 1400 r. w związku z lokacją miasta na prawach miejskich. W XIV i XV w. zmniejszyła się parafia, gdyż wydzielono z niej i utworzono nowe w: Miastkowie (1424 r.), Wodyniach (1445 r.), Kiczkach (1458 r.), Parysowie (1461 r.), Stoczku (1472 r.) i Kuflewie (1515 r.).

W XVI w. wzrastała pozycja kościoła, przy którym w 1548 r. istniało stowarzyszenie kapłanów Fraternitas Presbyterorianum. W XVI w. utworzono dekanat Latowicz. W 1519 r. Do parafii Latowicz należało 7 miejscowości: Wielgolas, Starogród, Transbór, Oleksianka, Dębe, Waliska i Laliny. W 1522 r. księżna Anna Radziwiłłówna wystawiła na miejscu dawnego kościoła nowy, także pw. św. Anny, z murowanym chórem i czterema kaplicami. Usytuowany był naprzeciw dworu królowej Bony, w miejscu Starego Cmentarza. Spłonął on w 1613 r. i nowy, pw. św. Ducha, drewniany z bloków sosnowych, wybudował w 1629 r. ks. Stanisław Falęcki. Był on usytuowany w środkowej części ulicy św. Ducha.

Na początku XVII w. w Latowiczu poza kościołem parafialnym były jeszcze trzy inne świątynie: kościółek pod tytułem św. Ducha, kościółek pod tytułem św. Wawrzyńca, kościół przyszpitalny św Ducha. Podczas "potopu szwedzkiego" kościół został zrujnowany przez wojska szwedzkie i kozackie.

August Aleksander Czartoryski wojewoda ruski i starosta latowicki ufundował w latach 1733-1737 nowy kościół pw. św. Trójcy. Był on usytuowany w rynku na zachód od obecnego. Rozebrano go w 1918 r., a całe wyposażenie wnętrz (ołtarze, obrazy, płaskorzeźby) przeniesiono do nowego. W XVIII w. powstały bractwa przykościelne: Św Różańca, Św. Trójcy, Św. Walentego, Św. Anny, które prowadziły działalność dobroczynną, ascetyczną i charytatywną. W 1888 r. został założony Nowy Cmentarz.

W latach 1899-1911 wybudowano murowany, neogotycki kościół według projektu arch. Józefa Piusa Dziekońskiego, a dzięki staraniom ks. Piotra Godlewskiego i ks. Józefa Rauby. Kościół ma 66 m wysokości i może pomieścić 6 tys. osób. Główny ołtarz wykonany został w 1922 r. dzięki staraniom ks. Stefana Bakalarczyka. W kościele jest zabytkowy obraz Matki Bożej Łaskawej – Latowickiej. Boczne ołtarze pochodzą z poprzedniego kościoła.

W 2010 r. parafia Latowicz liczyła ok. 5561 wiernych.

Położenie na szlakach turystycznych

Kościół leży na Pętli Siedleckiej szlaku turystycznego Perły Mazowsza.

Miejscowości należące do parafii

Budziska, Chyżyny, Dąbrówka, Dębe Małe, Generałowo, Iwowe, Kamionka, Latowicz, Laliny, Oleksianka, Redzyńskie, Stawek, Strachomin, Waliska i Wężyczyn.

Linki zewnętrzne

Literatura

  • Zygmunt Tomasz Gajowniczek: Dzieje Parafii Latowicz. Latowicz: Fundacja Przyjaciół Latowicza, 1999, s. 1-20, wydanie 3. ISBN 83-863310-6-2.
  • Zygmunt Tomasz Gajowniczek: Sto lat kościoła parafialnego św. Walentego i Św. Trójcy w Latowiczu (1899-1999). Latowicz: Fundacja Przyjaciół Latowicza, 1999, s. 1-20, wydanie 3. ISBN 83-911646-5-9.
  • Zygmunt Tomasz Gajowniczek: Dzieje Latowicza. Latowicz: Fundacja Przyjaciół Latowicza, 1999, s. 1-509, wydanie 1. ISBN 83-911646-7-5.

Media użyte na tej stronie

Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Japanese Map symbol (Church).svg
Japanese map symbol "Church". U+26EA
Latowicz kościół 2012.jpg
Autor: Marcin Białek, Licencja: CC BY-SA 3.0
Neogotycki kościół w Latowiczu w woj. mazowieckim.
Powiat miński location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu mińskiego, Polska
Latowicz (gmina) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Latowicz, Polska