Parafia Świętej Trójcy w Wejherowie

Parafia Trójcy Świętej
Fara
Ilustracja
Kościół farny i parafialny Trójcy Świętej
Państwo

 Polska

Siedziba

Wejherowo

Adres

ul. Kościuszki 2,
84–200 Wejherowo

Data powołania

27 marca 1650

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

gdańska

Dekanat

Wejherowo

Kolegiata

Trójcy Świętej

Proboszcz

ks. prał. mgr Tadeusz Reszka

Wezwanie

Trójcy Świętej

Wspomnienie liturgiczne

Uroczystość Trójcy Świętej

Położenie na mapie Wejherowa
Mapa konturowa Wejherowa, po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia Trójcy Świętej”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Trójcy Świętej”
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego
Mapa konturowa powiatu wejherowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia Trójcy Świętej”
Ziemia54°36′05,443″N 18°14′18,391″E/54,601512 18,238442
Strona internetowa

Parafia Trójcy Świętej w Wejherowierzymskokatolicka parafia usytuowana w przy ulicy Kościuszki w Wejherowie. Wchodzi w skład dekanatu Wejherowo w archidiecezji gdańskiej.

Historia

Parafia została erygowana 27 maja 1650 roku. W XVIII wieku następuje wzrost znaczenia parafii a zarazem jej rozwój terytorialny. W 1713 roku luteranie uznają zwierzchność katolickich duchownych oraz parafii w Wejherowie. W 1772 roku zbudowana zostaje plebania, a w parafii oprócz proboszcza zatrudniony jest wikary.

W latach 17541755. w miejsce istniejącego dotychczas kościoła parafialnego, zostaje zbudowana, w stylu barokowym nowa świątynia. Kolejne lata i kolejni proboszczowie prowadzą prace remontowe kościoła.

W latach 18861887, ówczesny proboszcz parafii ksiądz Jan Rook, przeprowadził remont wielu kaplic, wzbogacił wystrój kościoła, rozbudował szpital w Wejherowie, dobudował nową wieżę na kościele. W latach 1887–1924 proboszczem był ks. Walenty Dąbrowski. Sprawował on m.in. funkcję lokalnego inspektora szkół ludowych, zasłynął również z bogatej pracy charytatywnej. Za czasów kolejnego proboszcza – ks. Edmunda Roszczynialskiego, myślano o wybudowaniu nowego kościoła parafialnego.

Jednak w związku z brakiem funduszy na ten cel, postanowiono w latach 1926–1928 rozbudować kościół. Rozbudowano transept i prezbiterium i wstawiono nowe witraże.

Dnia 28 października 1928 roku odnowiona świątynia została uroczyście konsekrowana przez biskupa Stanisława OkoniewskiegoOrdynariusz Diecezji Chełmińskiej.

Okres po II wojnie światowej był dla pierwszego, powojennego proboszcza trudnym okresem. Na jego barki spoczęła odbudowa kościoła i reaktywowanie życia religijnego w parafii. Obowiązki te już w 1946 roku przejął ks. Nikodem Partyka – który został jednocześnie dziekanem wejherowskim.

Zasługą ks. Partyki było sprowadzenie i zamontowanie w kościelnej wieży dwóch dzwonów, które zostały poświęcone we wrześniu 1947 roku.

25 marca 1992 – papież Jan Paweł II wydał bullęTotus Tuus Poloniae Populus” reorganizującą administrację kościelną w Polsce i zgodnie z tymi zmianami, parafia stała się częścią Archidiecezji Gdańskiej.

W następnych latach kolejni proboszczowie, dążyli do rozwoju duchowego parafian i parafii, nie zapominając również o renowacji kościoła jak i upiększaniu terenów przykościelnych czy postawieniu kaplicy św. Krzysztofa w Sopieszynie[1].

Kościół parafialny był od 3 stycznia 1895 do 24 czerwca 2015 – siedzibą dekanatu Wejherowo, a jej proboszcz dziekanem.

Proboszczowie

  • 1644–1645: o. Adam Fołtynowicz OCist.
  • 1645–1646: o. Stanisław Żernecki OFMConv.
    • administrator parafii
  • 1646–1647: o. Jan Siewert OFMConv.
    • administrator parafii
  • 1647–1648: o. Gerard Nedasty OSB
    • administrator parafii
  • 1648–1653: o. Grzegorz Gdański OFM
    • administrator parafii
  • 1653–1657: ks. Grzegorz Bissert
  • 1657–1662: ks. Konstanty Becker
  • 1662–1664: ks. Jerzy Riedel
    • jednocześnie proboszcz parafii Św. Ap. Piotra i Pawła w Pucku
  • 1664–1672: ks. Jerzy Wagner
  • 1673–1675: ks. Daniel Curtius
  • 1676–1687: ks. Jan Kazimierz Grasiński
  • 1688–1704: ks. Mateusz Pretoriusz
  • 1704–1718 (i 1724–1726): ks. Franciszek Walenty Ruthen
  • 1718–1724 (i 1726–1733): ks. Paweł Piotr Lazarowicz; kanonik Finlandzki
  • 1733–1738: ks. Kazimierz Kaszubowski
  • 1738–1742 :ks. Jan Radoszewski
  • 1742–1766: ks. Antoni Langhannik
  • 1766–1768: ks. Gotfryd Makowski
  • 1768–1788: ks. Antoni Franciszek Gręca
  • 1788–1826: ks. Andrzej Grabe; kanonik Kruszwicki
  • 1826–1851: ks. Michał Wenzel
  • 1851–1859: ks. Józef Brill
  • 1859–1887: ks. Jan Albert Rook
    • jednocześnie dziekan Pucki
  • 1887–1924: ks. prał. Walenty Dąbrowski
  • 1924–1939: ks. prał. Edmund Roszczynialski
  • 1939–1940: ks. Emil Nabakowski
  • 1940–1945: ks. Karl Knop
  • 1945: ks. Mieczysław Sumiński; kanonik Kapituły kolegiackiej chełmżyńskiej
  • 1946–1947: ks. Nikodem Partyka
  • 1947–1948: ks. Edmund Flemming
  • 1949–1977: ks. Alojzy Kałduński; były więzień obozów koncentracyjnych
  • 1977–2004: ks. prał. Bogusław Żurawski[2][3]
  • od 19 XII 2004: ks. prał. mgr Tadeusz Reszka[4]

Przypisy

  1. Historia parafii. swtrojcawejherowo.com. [dostęp 2020-01-21]. (pol.).
  2. Odszedł ks. Bogusław Żurawski. wejherowo.naszemiasto.pl. [dostęp 2004-12-13]. (pol.).
  3. Wspomnienie o proboszczu. pulswejherowa.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
  4. Ks. Prałat mgr Tadeusz Reszka – proboszcz. diecezja.gda.pl. [dostęp 2005-12-05]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Pomeranian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 54.92 N
  • S: 53.40 N
  • W: 16.65 E
  • E: 19.75 E
Powiat wejherowski location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu wejherowskiego, Polska
Japanese Map symbol (Church).svg
Japanese map symbol "Church". U+26EA
Mapa Wejherowa.png
Autor: OpenStreetMap contributors, Licencja: ODbL
Mapa Wejherowa
638365 Wejherowo kościół Św. Trójcy 01.jpg
Autor: Dawid Galus, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Wejherowo, Rynek / ul. Kościuszki - zespół kościoła par. p.w. Św. Trójcy, 1754-1755