Parafia św. Jana Chrzciciela w Bieniakoniach

Parafia św. Jana Chrzciciela w Bieniakoniach
kościół parafialny
Państwo	Białoruś
Siedziba	Bieniakonie
Data powołania	1634
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
diecezja	grodzieńska
Dekanat	Raduń
kościół	św. Jana Chrzciciela w Bieniakoniach
Wezwanie	św. Jan Chrzciciel
Wspomnienie liturgiczne	24 czerwca
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Parafia św. Jana Chrzciciela w Bieniakoniach
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Parafia św. Jana Chrzciciela w Bieniakoniach
54°15′11,3″N 25°21′34,7″E/54,253139 25,359639

Parafia św. Jana Chrzciciela w Bieniakoniach – rzymskokatolicka parafia znajdująca się w diecezji grodzieńskiej, w dekanacie Raduń, na Białorusi.

Historia

Pierwszy, drewniany kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Bieniakoniach powstał w 1634 i został ufundowany przez ówczesnego właściciela wsi Jana Czaplińskiego. Wówczas też erygowano przy nim parafię. W 1737 powstała nowa świątynia. W tych czasach kościół jest wymieniany pw. św. Jerzego. W XIX w. liczba parafian dochodziła do 5000, a do parafii należały kaplice w Konwaliszkach i Butrymańcach. W latach 1900 - 1902 wybudowano nowy, obecny kościół.

W latach międzywojennych parafia leżała w archidiecezji wileńskiej, od 1925 w dekanacie Bieniakonie^[1]. Przed II wojną światową liczyła ponad 6500 wiernych.

W czasach komunizmu parafia funkcjonowała do 1951. 8 czerwca tego roku władze komunistyczne aresztowały bieniakońskiego proboszcza ks. Dominika Hojlusza, który następnie został skazany na 25 lat łagrów i w 1953 zmarł w Irkucku. Przez następne 10 lat parafię obsługiwał ks. Apolinariusz Zubielewicz z parafii w Konwaliszkach. W 1961 kościół został znacjonalizowany. Następnie służył jako magazyn paliw i szpital psychiatryczny.

Na fali odwilży, 10 grudnia 1988 kościół został zwrócony i rozpoczęto jego remont. 21 grudnia 1988 odprawiono pierwsze nabożeństwo. Po upadku Związku Sowieckiego parafia została przedzielona białorusko-litewską granicą państwową, co wymusiło zmianę jej granic. W latach 1989 - 1998 parafię prowadzili księża pallotyni. Następnie wróciła ona pod opiekę duchowieństwa diecezjalnego.

Przypisy

Bibliografia

• Bieniakonie (pol.). Słowo Życia. [dostęp 2020-08-07].
• Беняконі — парафія Св. Яна Хрысціцеля (biał.). catholic.by. [dostęp 2020-08-07].}
• Baza Miejscowości Kresowych (pol.). [dostęp 2020-08-07].