Parafia św. Michała Archanioła w Brodowych Łąkach

Parafia św. Michała Archanioła

kościół parafialny
Państwo	Polska
Siedziba	Brodowe Łąki
Adres	Brodowe Łąki 36 06-320 Baranowo
Data powołania	1864
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Diecezja	łomżyńska
Dekanat	Chorzele
Kościół	św. Michała Archanioła
Proboszcz	ks. Jerzy Ciak
Wezwanie	św. Michała Archanioła
Wspomnienie liturgiczne	29 września
Położenie na mapie gminy Baranowo Parafia św. Michała Archanioła
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Parafia św. Michała Archanioła
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Parafia św. Michała Archanioła
Położenie na mapie powiatu ostrołęckiego Parafia św. Michała Archanioła
53°15′51″N 21°13′37″E/53,264167 21,226944

Parafia pw. Świętego Michała Archanioła w Brodowych Łąkach – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Chorzele, diecezji łomżyńskiej, metropolii białostockiej.

Historia

Erygowana w 1864 przez biskupa płockiego Wincentego Teofila Popiela. Objęła wsie: Kopaczyska, Zawady, Błędowo, Guzowatka, Ostrówek, Brodowe Łąki i Wola Błędowska^[1]. Parafia jest prowadzona przez księży diecezjalnych^[2].

Papież Jan Paweł II bullą Totus Tuus Poloniae Populus z 25 marca 1992 przeniósł parafię Brodowe Łąki w dekanacie przasnyskim i diecezji płockiej do dekanatu chorzelskiego w diecezji łomżyńskiej^[2][3].

W parafii są trzy odpusty: 29 września na św. Michała Archanioła – patrona parafii (odpust przekłada się na najbliższą niedzielę), 6 sierpnia na Przemienienie Pańskie oraz 14 lutego na św. Walentego^[1].

Kościół jest wpisany do rejestru zabytków^[4].

Zabudowania parafialne

Kościół

Drewniany kościół pw. św. Michała Archanioła w Brodowych Łąkach został zbudowany w 1884^[2]. W czasie I wojny światowej kościół został częściowo zniszczony. Zginęły niektóre utensylia, zniszczono organy, a plebania i zabudowania kościelne zostały spalone^[5]. Kościół był remontowany etapami: w latach 1995–2000, 2006–2009 i 2013–2016^[1]. Kościół jest wpisany do rejestru zabytków (nr rej. A-625 z 29 września 1998)^[4].

Dzwonnica

Zbudowana w 1884, podobnie jak kościół. Stoi przy północno-zachodnim narożniku ogrodzenia cmentarza przykościelnego. Jest dwukondygnacyjna, wolnostojąca, drewniana na podmurówce, oszalowana deskami. Pokrywa ją czterospadowy dach. Na wschodniej ścianie jednoskrzydłowe drzwi obite drewnianymi listwami. Kondygnacje oddziela daszek. W drugiej kondygnacji ściany przeprute proskokątnymi otworami. Na zwieńczeniu dzwonnicy umieszczono metalowy krzyż^[6].

Dzwonnica jest wpisana do rejestru zabytków (nr rej. A-984 z 22 września 2010)^[4].

Cmentarz grzebalny

Założony w II połowie XIX wieku, znajduje się na granicy wsi Brodowe Łąki, ok. 450 m od kościoła. Ma kształt regularnego czworoboku, a aleje wyznaczono w kształcie krzyża łacińskiego^[7].

Figura Matki Bożej (1958)

Plebania

Została zbudowana w 1914. Jest drewniana w konstrukcji ścian sumikowo-łętkowa, szalowana deskami, z krokwiowo-jętkową więźbą dachową. Plebania została zbudowana na planie prostokąta z gankiem na poprzecznej osi, ma dwutraktowy układ. Od południa i północy do budynku przylegają ganki, od zachodu sień. Budynek jest szerokofrontowy, partretowy, podpiwniczony, na podwalinie dębowej i fundamencie z kamienia polnego. Elewacja jest pięcioosiowa, szalowana deskami: do okien pionowo, powyżej poziomo. Ganek stoi na sześciu słupach, jest szalowany do wysokości okien, przykryty dwuspadowym dachem z szalowanym szczytem. Facjata oszalowana jest pionowo, między oknami poziomo. Szczyt trójkątny, łamany, szalowany prosto i na zakład, z jętką i stolcem. Ganek od północy jest wsparty na czterech słupach, na wysokości pionowego szalowania ogrodzony tralkami. Pokrywa go dwuspadowy dach z dekoracyjnym szczytem. W plebanii zamontowano dwustrzydłowe trójdzielne okna (w części parterowej z okiennicami), a facjatach dwuskrzydłowe czterodzielne. Kubatura budynku to 900 m³, powierzchnia użytkowa – 150 m²^[8].

Inne

Na terenie cmentarza przykościelnego stoi figura Matki Bożej z Niepokalanym Sercem z 1958. Jest identyczna jak figura z 1955 w Jednorożcu stojąca obok kościoła parafialnego^[9].

Zwyczaje

To jedyna parafia w Polsce, w których zachował się zwyczaj lepienia woskowych wot i obnoszenia ich wokół ołtarza w dniu odpustu parafialnego w Przemienienie Pańskie^[10]. Wota składano w intencji zdrowia i powodzenia w gospodarstwie. Na dziedzińcu kościelnym stawiano stragan, na którym można było wybrać woskowe figurki zgodnie z intencją (np. proszący o szczęście w hodowli bydła wybierał przedstawienie krowy). Przeważały figurki koni, krów, owiec oraz kur i kogutów. Brastewnemu (kościelnemu), który pilnował wotów, zostawiano drobną pieniężną ofiarę^[11]. Gdy zabrakło brastewnych, stół ze świecami i wotami przeniesiono do prezbiterium kościoła. Wierni samodzielnie wybierają wota z koszyka, zostawiają ofiarę, a następnie z wotami i zapaloną świecą obchodzą ołtarz. Powinno się to robić trzy razy (tak było dawniej), współcześnie jednak częściej obchodzi się ołtarz raz^[10].

W 1958 Jacek Olędzki udokumentował zwyczaj w czarno-białym filmie Ofiara^[10]. W 2021 etnografowie Małgorzata Jaszczołt i Mariusz Raniszewski z Państwowego Muzeum Etnograficznego nakręcili film Ofiara wotywna. O potrzebie cudu w Brodowych Łąkach. Oba filmy zostały pokazane w Brodowych Łąkach 6 sierpnia 2022^[12].

Od 2019 kultywowaniem zwyczaju zajmuje się Kurpiowskie Bractwo Bartne. Dzień przed odpustem organizowane są warsztaty lepienia woskowych wot. Od 2021 współorganizatorem warsztatów jest Fundacja Splot Pamięci z Ostrołęki^[10].

• 

  Warsztaty lepienia woskowych wot

• 

  Woskowe wota wykonane na warsztatach: koń, noga, serce

• 

  Wota i świece w dniu odpustu parafialnego

• 

  Wybór woskowych figurek

• 

  Zapalenie świecy

• 

  Obchodzenie ołtarza z woskowymi wotami

Duchowieństwo

Lista proboszczów

• ks. Stanisław Drozd (1982–2000)^[13]
• ks. Tadeusz Zalewski (2000–2006)^[14]
• ks. Jerzy Ciak^[2]

Księża pochodzący z parafii

• ks. Jan Stanisław Pieńkosz^[15]

Przypisy