Parafia św. Wojciecha w Rozłazinie

Parafia św. Wojciecha

kościół parafialny
Państwo	Polska
Siedziba	Rozłazino
Adres	Długa 27, 84-219 Rozłazino
Data powołania	28 listopada 1864 r. (ponownie erygowana)
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Diecezja	pelplińska
Dekanat	lęborski
Filie	-- Kościół pw. Stanisław ze Szczepanowa -- Kościół pw. błogosławionych: ks. bpa Michała Kozala, ks. Wincentego Stefana Frelichowskiego, ks.abpa Antoniego Juliana Nowowiejskiego i 107 męczenników – Nawcz -- Kościół pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego – Popowo
Nadzór	diecezja
Proboszcz	ks. dr Sławomir Kozioł
Wezwanie	św. Wojciech
Położenie na mapie gminy Łęczyce Parafia św. Wojciecha
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Parafia św. Wojciecha
Położenie na mapie województwa pomorskiego Parafia św. Wojciecha
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego Parafia św. Wojciecha
54°31′50″N 17°54′47″E/54,530556 17,913056
Strona internetowa

Parafia pw. Świętego Wojciecha w Rozłazinie – parafia rzymskokatolicka należąca do diecezji pelplińskiej, do dekanatu lęborskiego.

Historia

Pierwszy kościół oraz parafia na tym terenie powstała pod koniec XIV w. i podlegała proboszczowi z Lęborka. Zaś od początku XV w. funkcjonowała tu samodzielna parafia z własnym plebanem. W latach 1614 – 1641 miejscowy kościół parafialny przejęli protestanci, później odzyskali katolicy. Wtedy też został ufundowany przez biskupa Madalińskiego na miejsce starego zniszczonego, nowy kościół parafialny. Pomiędzy 1749, a 1864 rokiem Rozłaziński kościół był filią parafii św. Jakuba Apostoła w Lęborku. Obecny kościół parafialny w Rozłazinie wzniesiono w latach 1840 – 1841. Parafię erygował (ponownie) 28 listopada 1864 r. ks. biskup Jan Nepomucen Marwicz.

Kościoły filialne

Kościół w Dzięcielcu

Obecny kościół w Dzięcielcu został wybudowany w latach 1842 – 1845 przez protestantów i podlegał pod ówczesny zbór. Po 1945 roku kościół przejęli katolicy i 8 maja 1949 roku został poświęcony na kościół filialny pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika parafii w Rozłazinie.

Kościół pomnik w Nawczu

Kościół pomnik powstał na miejscu baraku, w którym przetrzymywano w trakcie ewakuacji więźniów obozu koncentracyjnego Stutthof. Kościół filialny w Nawczu pw. błogosławionych: ks. bpa Michała Kozala, ks. Wincentego Stefana Frelichowskiego, ks.abpa Antoniego Juliana Nowowiejskiego i 107 męczenników z okresu II wojny światowej został poświęcony 1 września 1994 roku przez ks. biskupa Jana Bernarda Szlagę.

Kościół w Popowie

Obecny kościół pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego powstał pierwotnie bez zgody ówczesnych władz państwowych w dwa i pół miesiąca. Wmurowanie kamienia węgielnego i poświęcenie istniejącego już kościoła dokonał ks. biskup Ignacy Jeż w dniu 13 czerwca 1988 roku.

Kościół w Bożympolu Wielkim do lipca 1977 roku

Po drugiej wojnie stary istniejący ewangelicki kościół został przejęty przez katolików i poświęcony na kościół filialny parafii Rozłazino pw. św. Piotra Apostoła. W 1977 roku drugiego lipca dekretem ks. biskupa Ignacego Jeża wydzielono z parafii Rozłazino i utworzono parafię Bożepole Wielkie pw. św. Piotra Apostoła.

Proboszczowie parafii od 1864 roku

• Ks. Block Wojciech 1865 – 1884
• Ks. Dietrich Ludwik 1884 – 1900
• Ks. Kistowski Albin 1901 – 1915
• Ks. Węsierski Oskar 1915 – 1926
• Ks. Kobyliński Leon 1927 – 1932
• Ks. Paulus Aleks 1932 – 1937
• Ks. Senskie Paweł 1937 – 1940
• Ks. Lenz Juliusz 1940 – 1946
• Ks. Ćwiękowski Henryk 1946 – 1947
• Ks. Fuglewicz Michał 1947 – 1948
• Ks. Żywiński Władysław 1948 – 1949
• Ks. Łaszyński Czesław 1949 – 1971
• Ks. Białas Engelbert 1971 – 1980
• Ks. Szymański Włodzimierz 1980 – 1986
• Ks. Malinowski Bernard 1986 – 1987
• Ks. Palmowski Władysław 1987 – 2003
• Ks. Kozioł Sławomir 2003 – nadal

Miejscowości parafii Rozłazino

Lista miejscowości, których katoliccy mieszkańcy podlegali lub nadal podlegają pod parafię w Rozłazinie 1865 – 2000 r.^[1][2]

• Borówko
• Bożepole Małe – do 1977 r. przeniesiono do innej parafii.
• Bożepole Wielkie – do 1977 r. przeniesiono do innej parafii.
• Chmieleniec – do 1977 r. przeniesiono do innej parafii.
• Dziechno
• Dzięcielec
• Godętowo – w drugiej połowie XX wieku przeniesiono do innej parafii.
• Jeżewo
• Karczemka Rozłaska
• Kętrzyno – do 1923 r. przeniesiono do innej parafii (po I wojnie miejscowość po polskiej stronie granicy)^[3].
• Łówcz Górny
• Nawcz
• Nowe Rozłazino
• Okalice – obecnie w innej parafii.
• Osiek
• Paraszyno
• Popowo
• Porzecze
• Redystowo
• Rozłazino
• Węgornia – w drugiej połowie XX wieku przeniesiono do innej parafii.
• Wielistowo – do 1977 r. przeniesiono do innej parafii.

Bibliografia

• Ks. W. Palmowski, Dzieje parafii Rozłazino, Kraków 2000, ISBN 83-7216-101-1

Linki zewnętrzne

• Parafia na stronach diecezji pelplińskiej. diecezja-pelplin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-31)].

Przypisy