Parafia Chrystusa Zbawiciela, św. Katarzyny i św. Serafina z Sarowa w San Remo

Parafia Chrystusa Zbawiciela, św. Katarzyny i św. Serafina z Sarowa
Ilustracja
Cerkiew parafialna
Państwo

 Włochy

Siedziba

San Remo

Adres

Nuvoloni, 1
18038 San Remo

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Metropolia

Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji

Eparchia

brytyjska i zachodnioeuropejska

Cerkiew

Chrystusa Zbawiciela, św. Katarzyny i św. Serafina z Sarowa w San Remo

Proboszcz

ks. Sergio Mainoldi

Położenie na mapie Ligurii
Mapa konturowa Ligurii, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Ziemia43°48′52,0″N 7°46′13,0″E/43,814444 7,770278

Parafia Chrystusa Zbawiciela, św. Katarzyny i św. Serafina z Sarowaparafia prawosławna w San Remo, należąca do eparchii brytyjskiej i zachodnioeuropejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji[1][a].

Powstanie parafii prawosławnej w San Remo wiązało się z popularnością tego miasta jako uzdrowiska oraz miejsca wypoczynku arystokracji rosyjskiej. Wielu bogatych Rosjan przebywało w San Remo przez cały rok lub większą jego część, posiadając w mieście własne wille. Jednak dopiero od końca XIX wieku w mieście odbywały się nieregularnie nabożeństwa prawosławne, odprawiane przez kapłanów przybyłych z Rosji w prywatnych domach (głównie Villi Gloria, własności rodziny Striekałow). W 1908 na cmentarzu komunalnym w San Remo wzniesiono kaplicę św. Mikołaja. W latach 1912–1913 zbudowana została cerkiew Chrystusa Zbawiciela, św. Katarzyny i św. Serafina z Sarowa.

W pierwszych latach istnienia parafia należała do eparchii petersburskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, jej pierwszym proboszczem został mnich Warsonofiej z petersburskiej ławry św. Aleksandra Newskiego. Nie mieszkał on jednak na stałe w San Remo i nie mógł wrócić do parafii po I wojnie światowej. Jego obowiązki spełniał ks. Michaił Stelmasenko, proboszcz parafii przy cerkwi we Florencji, a następnie kapłan przybyły z cerkwi w Mentonie. Lata 20. XX wieku stanowiły trudny okres dla parafii, której wierni – dotąd zamożni emigranci – stracili większość majątku w czasie rewolucji październikowej.

Parafia należała do Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego od momentu jego powołania. W momencie przejścia przez jego zwierzchnika metropolitę Eulogiusza pod jurysdykcję patriarchy Konstantynopola parafia znalazła się w Zachodnioeuropejskim Egzarchacie Parafii Rosyjskich. Cały czas w parafii służyli kapłani narodowości rosyjskiej.

Od 1966 parafia posiada osobowość prawną, na mocy dekretu prezydenckiego.

W 2018 r. Patriarchat Konstantynopolitański ogłosił rozwiązanie Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich. Tworzone przez rosyjskich emigrantów parafie miały odtąd podlegać lokalnym, z reguły greckim biskupom patriarchatu. W związku z tą decyzją rada parafialna zdecydowała o przejściu w jurysdykcję eparchii genewskiej i zachodnioeuropejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, co nastąpiło w styczniu 2019 r.[2]

Po utworzeniu w czerwcu 2019 r. eparchii brytyjskiej i zachodnioeuropejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, parafia weszła w skład nowej administratury[1].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Italy location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Italy (Commons photos) → en-Wikipedia Italy.
Japanese Map symbol (Church).svg
Japanese map symbol "Church". U+26EA
ChiesaRussa.jpg
Russian Orthodox Church of Christ the Redeemer in Sanremo, Italy
Italy Liguria location map.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Liguria region (Italy)