Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole
kościół parafialny | |
Państwo | Białoruś |
---|---|
Siedziba | Miadzioł |
Adres | ul. Pokoju 6/1 222397 Miadzioł, Białoruś |
Data powołania | 1754 |
Data zamknięcia | po 1945 |
Wyznanie | katolickie |
Kościół | rzymskokatolicki |
Diecezja | mińsko-mohylewska |
Dekanat | miadziolski |
Kościół | Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole |
Proboszcz | o. Paweł Lelito OCD |
Wezwanie | Matki Bożej Szkaplerznej |
Wspomnienie liturgiczne | 16 lipca |
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
54°52′56,5″N 26°55′21,4″E/54,882361 26,922611 | |
Strona internetowa |
Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Miadziole (biał. Парафія Маці Божай Шкаплернай y Мядзеле) – parafia rzymskokatolicka w Miadziole. Należy do dekanatu miadziolskiego archidiecezji mińsko-mohylewskiej.
Historia
W 1754 r. starosta zarzecki, Antoni Koszczyc, sprowadził do Miadzioła karmelitów bosych i wybudował kościół pod wezwaniem Matki Bożej Szkaplerznej. Introdukcja zakonników odbyła się 24 kwietnia 1754 r. Kilkanaście metrów od strony zachodniej kościoła, fundator wybudował z cegły jednopiętrowy klasztor. W 1832 r. konwent karmelitów bosych w Starym Miadziole uległ kasacie. Klasztor pozostał w rękach karmelitów jeszcze do 1833 r. Parafię podzielono i przyłączono do sąsiednich parafii. Kościół i klasztor oddano siostrom bazyliankom. Przebywały one w miadziolskim klasztorze do 1860 r. Po nich kościół przejęło duchowieństwo prawosławne, zakładając przy nim w 1866 r. swoją parafię. W 1920 r. kościół i dobra klasztorne zostały rewindykowane przez Kurię Metropolitalną w Wilnie i oddane tymczasowo w zarząd księdzu proboszczowi z Nowego Miadzioła. Metropolita wileńskiego arcybiskup Jałbrzykowski w 1927 r. rewindykował na rzecz Zakonu kościół w Miadziole wraz z zabudowaniami. W czasie okupacji niemieckiej klasztor został pozbawiony inwentarza i we wrześniu 1943 r. spalony. Pozostał tylko kościół i dom czeladniczy, w którym mieszkała służba kościelna. Do niego byli zmuszeni przenieść się zakonnicy aż do wybudowania drewnianego domku. W Miadziole karmelici pozostali do roku 1949, kiedy to repatriowali się do Polski. Po wojnie kościół został odebrany i zamknięty. W zakrystiach były przetrzymywane zwierzęta. Pozbawiony opieki, kościół uległ dewastacji. Po zwróceniu kościoła, 24 grudnia 1989 r. została w nim odprawiona pierwsza Msza św. O. Augustyn Kwiatkowski mieszkający na stałe w Naroczy zaczął dojeżdżać tu w niedziele i święta. W 1990 r. parafianie sami zrobili niezbędny remont umożliwiający rozpoczęcie działalności duszpasterskiej. Po o. Augustynie Kwiatkowskim pracowali w parafii o. Arkadiusz Kulacha i o. Bernard Radzik. 25 marca 2003 r. rozpoczął pracę przydzielony na stałe o. Roman Nowak. Wiosną 2003 roku zakonnicy zamieszkali w Miadziole w wynajętym przez parafię mieszkaniu. Dom czeladniczy z powodu złego stanu został opuszczony przez mieszkańców, a po 2 latach w krytycznym stanie przekazany parafii[1]. W latach 2006-2007 dokonano renowacji elewacji zewnętrznej i pokrycia dachowego kościoła. We wrześniu 2011 r. bracia zamieszkali w wynajmowanym jednorodzinnym domu w Starym Miadziole. W tym też roku rozpoczęto budowę klasztoru na placu przykościelnym[2].
Kalwaria Miadziolska
Kalwaria powstała w 1765 r. Liczyła 21 kaplic i 8 bram. Po kasacie klasztoru w 1832 r. uległa dewastacji. Odbudowano ją w dwudziestoleciu międzywojennym. Została zburzona podczas II wojny światowej. Na początku XXI w. na kalwaryjskim wzgórzu, wokół którego znajdowała się Kalwaria, ustawiono drewniane krzyże. Następnie trwały starania o przyznanie ziemi pod kaplice w celu odnowienia stacji Drogi krzyżowej na Miadziolskiej Kalwarii[2]. Wszystkie kaplice i bramy zostały odbudowane i 14 września 2014 r. odbyła się uroczystość poświęcenia Kalwarii, której przewodniczył metropolita mińsko-mohylewski, arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz[3].
Proboszczowie parafii
imię i nazwisko | daty urzędowania |
---|---|
o. Bernard | 1779 - 1799 |
o. Ksawern | 1778 - 1791 |
o. Edward | 1781 - 1783 |
o. Felicjan | 1781 - 1788 |
o. Anioł | 1781 - 1783 |
o. Spirydion | 1786 - 1787 |
o. Benignus | 1784 |
o. Baltazar | 1788 |
o. Fryderyk | 1788 |
o. Bruno | 1789 - 1790 |
o. Jakub | 1790 - 1802 |
o. Euzebiusz | 1795 - 1802 |
o. Walerian | 1795 |
o. Władysław | 1795 - 1801 |
o. Gabriel | 1797 |
o. Fortunat | 1798 |
o. Paulin | 1801 - 1810 |
o. Wincenty | 1803 - 1804 |
o. Benignus | 1807 - 1813 |
o. Nikodem | 1802, 1818 - 1820 |
o. Jakub | 1805 - 1809 |
o. Bianon | 1805 - 1812 |
o. Dominik | 1805 - 1813 |
o. Andrzej | 1807 |
o. Hieronim | 1810 |
o. Karol | 1810, 1823 |
o. Leon | 1811 |
o. Ignacy | 1811 |
o. Bonifacy | 1812 - 1814 |
o. Maciej | 1813 - 1815 |
o. Cyryl | 1814 - 1816, 1820 |
o. Wacław | 1816 - 1823 |
o. Fabian | 1817 - 1820 |
o. Stefan | 1817 |
o. Hieronim | 1818 |
o. Maurycy | 1819 |
o. Dionizy | 1820 - 1823 |
o. Ilia | 1820 - 1826 |
o. Aleksander | 1821 |
o. Piotr | 1826 |
o. Augustyn | 1823 - 1827 |
o. Marcin | 1823 - 1824 |
o. Melchior | 1824 - 1825 |
o. Bronisław Jarosiński | |
o. Paweł Lelito |
Przypisy
- ↑ K. Shastouski , Kościół M.B. Szkaplerznej i klasztor Karmelitów | miasto Miadzioł obwód miński, radzima.org [dostęp 2020-03-14] .
- ↑ a b Klasztor pw. Matki Bożej Szkaplerznej, KarmeliciBosi.pl [dostęp 2020-03-14] (pol.).
- ↑ Kalwaria w Miadziole - Karmel.pl, Karmel - Karmelici Bosi, 11 marca 2020 [dostęp 2020-03-14] (pol.).
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Belarus
Japanese map symbol "Church". U+26EA
Autor: Аляксандр Дзехцяронак (http://forum.globus.tut.by/viewtopic.php?p=69193#69193), Licencja: CC BY-SA 3.0
Мядзел. Касцёл Маці Божай Шкаплернай
Autor: Аляксандр Дзехцяронак (http://forum.globus.tut.by/viewtopic.php?p=69193#69193), Licencja: CC BY-SA 3.0
Мядзел. Будоўля новага кляштара