Parafia Najświętszego Imienia Maryi w Parafianowie

Parafia Najświętszego Imienia Maryi w Parafianowie
Парафія імя Найсвяцейшай Панны Марыі y Параф’янаве
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Białoruś

Siedziba

Parafianowo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

witebska

Dekanat

Dokszyce

Kościół

Najświętszego Imienia Maryi w Parafianowie

Administrator

ks. Roman Murzicz[1]

Wezwanie

Najświętszego Imienia Maryi

Wspomnienie liturgiczne

12 września

Położenie na mapie Białorusi
Ziemia54°53′09,1″N 27°34′33,2″E/54,885861 27,575889

Parafia Najświętszego Imienia Maryi w Parafianowie (biał. Парафія імя Найсвяцейшай Панны Марыі y Параф’янаве) – parafia rzymskokatolicka w Parafianowie. Należy do dekanatu dokszyckiego diecezji witebskiej.

Historia

W 1630 roku kościół ufundował archidiakon wileński Melchior Gilaszkiewicz. Według wielu monografii dawny kościół w Parafianowie miał wezwanie św. Jana Chrzciciela. W 1744 roku parafia leżała w dekanacie połockim diecezji wileńskiej[2]. W latach 1908–1913 (według innych źródeł (1903–1904) za środki parafian i pod kierunkiem proboszcza ks. Bolesława Kornia wybudowano nowy kościół w stylu neobarokowym.

Ks. Bolesław Korń, proboszcz parafii w latach 1898–1903, w latach 1908–1910 był na wygnaniu w Kałudze, a w 1933 roku został proboszczem parafii w Mikielewszczyźnie koło Mostów. Ks. Korń miewał w tej parafii zatargi z niektórymi mieszkańcami z sąsiedniej wsi Daszkowce za wypasanie na ziemi plebańskiej. Po wkroczeniu wojsk sowieckich, jeden z nich, czując się skrzywdzonym przez proboszcza, w dniu 23 września 1939 r. przyszedł do kapłana z kilkoma żołnierzami sowieckimi. Księdza wyprowadzono i rozstrzelano. Ciało swego duszpasterza parafianie pochowali koło kościoła[3].

Ks. Władysław Wieczorek SDB, proboszcz parafii od 1941 roku, został aresztowany przez Niemców, po denuncjacji przez miejscowych Białorusinów. Został przewieziony do Dokszyc, a stamtąd do więzienia w Berezweczu. Następnie przewieziony do lasu Borek i rozstrzelany z czterema innymi księżmi 4 lipca 1942 roku[4].

W latach 1947–1958 proboszczem parafii był ks. Jan Zawistowski. Ponieważ został aresztowany przez władze sowieckie, w latach 1951–1953 w parafii posługiwali proboszcz parafii w Wołkołatej ks. Stanisław Górski oraz proboszcz z Dzierkowszczyzny.

Demografia

Liczba katolików, wiernych parafii, w poszczególnych latach.

Proboszczowie parafii[5]

imię i nazwiskodaty urzędowania
Ks. Kazimierz Antoni Maciejewski1675
Ks. Dominik Krotulski1681
Ks. Stefan Milewski1723 - 1744
Ks. Antoni Michał Borowicki1750
Ks. Kazimierz Wilczyński17701782
Ks. Marcin Wincenty Mordas1782 - 1795
Ks. Antoni Jasiński1795 - 1826
Ks. Klemens Kulwanowski1826 - 1842
Ks. Tadeusz Darguz18421845
Ks. Klemens Kulwanowski1846 - 1851
Ks. Albin Domaszewicz1851 - 1865
Ks. Aleksander Szafkowski1866 - 1867
Ks. Abdon Domaszewicz1867 - 1885
Ks. Feliks Wojniusz1885 - 1886
Ks. Leon Narkiewicz1887 - 1891
Ks. Adolf Moczulski18921894
Ks. Kazimierz Stalewski1895 - 1897
Ks. Bolesław Korń1898 - 1903
Ks. Antoni Wiskont1903 - 1906
Ks. Stefan Romanowski1906 - 1914
Ks. Anicet Butkiewicz1914 - 1917
Ks. Stanisław Szyroki1917 - 1924
Ks. Bolesław Teżyk1924 - 1941
Ks. Władysław Wieczorek SDB1941 - 1942
Ks. Ryszard Stohandel SDB1942 - 1947
Ks. Jan Zawistowski1947 - 1951
Ks. Proboszcz z Dzierkowszczyzny1951 - 1953
Ks. Jan Zawistowski1953 - 1958
O. Piotr Jasiewicz OFMCap1988 - 1992
O. Tadeusz Kowalski OFMCap1992 - 1994
O. Jan Fibek OFMCap1994 - 1996
O. Tadeusz Kowalski1996 - 2003
ks. Jerzy Zygmuntowski2003
ks. Marat Kozłowski2003 - 2009
ks. Roman Murzicz (administrator)

Przypisy

  1. Докшыцкі дэканат | Віцебская дыяцэзія рыма-каталіцкага касцёла ў Беларусі, catholicvitebsk.by [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-30] (ros.).
  2. Pawet: Diecezja Wileńska, 1744, pawet.net [dostęp 2016-06-09].
  3. Tadeusz Krahel, Zginęli we wrześniu 1939 roku, instrukcja.opoka.org.pl [dostęp 2017-06-17].
  4. GTKRK, WŁADYSŁAW WIECZOREK — MARTYROLOGIUM, www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2017-06-17] (pol.).
  5. Jan Fibek OFMCap, Wskrzeszenia na pograniczu dwóch światów, Nowe Miasto n/Pilicą 2011.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie