Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gorzycach

Parafia
Najświętszego Serca Pana Jezusa
w Gorzycach
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Gorzyce

Adres

Gorzyce 314
37-204 Tryńcza

Data powołania

13 września 1945

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dekanat

Przeworsk I

Kościół parafialny

Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gorzycach

Proboszcz

ks. Marian Jagieła[1]

Wezwanie

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Wspomnienie liturgiczne

piątek po oktawie Bożego Ciała

Położenie na mapie gminy Tryńcza
Mapa konturowa gminy Tryńcza, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusaw Gorzycach”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusaw Gorzycach”
Położenie na mapie powiatu przeworskiego
Mapa konturowa powiatu przeworskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusaw Gorzycach”
Ziemia50°07′44,303″N 22°34′36,910″E/50,128973 22,576919

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gorzycach – parafia rzymskokatolicka, znajdująca się w archidiecezji przemyskiej, w dekanacie Przeworsk I[2].

Historia

Gorzyce najpierw w całości należały do parafii w Gniewczynie Łańcuckiej. W 1925 roku książę Andrzej Lubomirski w swojej prywatnej posiadłości w Gorzycach założył kaplicę filialną[3]. Kaplica ta była obsługiwana przez wikarych z Gniewczyny: (ks. Józef Matuszek, ks. Rudolf Niemczyk, ks. Walenty Sobowski, ks. Marcin Myszak, ks. Stanisław Zborowski). W 1928 roku dolna część Gorzyc została przydzielona do nowej parafii w Tryńczy (około 300 wiernych)[4].

Po II wojnie światowej pozostały poniemieckie drewniane baraki, z których jeden zaadaptowano na kościół parafialny, a drugi na szkołę powszechną. Dekretem bpa Franciszka Bardy z 11 lipca 1945 roku, a potwierdzonego 13 września 1945 roku została utworzona ekspozytura w Gorzycach z wydzielonego terytorium parafii Gniewczyna Łańcucka (część Gorzyc) i parafii Wólka Pełkińska (część Woli Buchowskiej). 6 grudnia 1945 roku przyłączono dolną część Gorzyc z parafii Tryńcza[5]. 27 sierpnia 1945 roku ekspozytem został ks. Zbigniew Chimiak.

4 kwietnia 1961 roku władze państwowe przejęły gospodarstwo rolne (uposażenie byłej parochii greckokatolickiej) o powierzchni 17 ha w Gorzycach i 10 ha w Jagielle[6].

28/29 grudnia 1968 roku kościół uległ częściowemu uszkodzeniu podczas pożaru[7], po którym został odremontowany. Od 1970 roku w parafii posługują siostry zakonne Karmelitanki Dzieciątka Jezus[a].

W 1995 roku podjęto decyzję o budowie nowego kościoła wraz z plebanią w centrum wioski. Kościół zbudowano w latach 1997–2001, a 19 sierpnia 2001 roku odbyło się poświęcenie, którego dokonał abp Józef Michalik[8].

Na terenie parafii jest 1 260 wiernych (w tym: Gorzyce – 1 150, Wola Buchowska (część) – 217)[9].

Proboszczowie

Proboszczowie parafii
LataProboszczUwagi biograficzne
1945–1950ks. Zbigniew Chimiak
ekspozyt
ur. 13 lutego 1912 r. w Rudkach na kresach wschodnich, gimnazjum ukończył w Samborze, wyświęcony w 1936 r.
• Wikariusz w: Markowej (1936-1937), Jaworniku Polskim (1937–1938)[10], Grodzisku Dolnym (1938–?)[11].
• Proboszcz w: Stalach (? –1942), Mołodyczu (1942–1945), ekspozyt w Gorzycach (1945–1950), proboszcz w Harcie (1950–1960) i Szówsku (1960–1982). Zm. 24 września w 1989 r.
1950–1982ks. Józef Świerczek
ekspozyt
ur. 17 lutego 1917 r. w Ropie koło Gorlic. W 1938 r. rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu[12], a ukończył w konspiracyjnym seminarium w Brzozowie, gdzie 4 marca 1943 r. został wyświęcony[13].
Wikariusz w Babicach (1945–1947). Proboszcz w Sieniawie (1947–1950), ekspozyt w Gorzycach (1950–1982)[14], zm. 15 lipca 1982 r.
1982–2005ks. Adam Pietruchaur. 6 lipca 1949r., w Rzeszowie (par. MB Saletyńskiej), wyświęcony w 1973 r. Wikariusz w: Majdanie Królewskim (1973–1975), Medyni Głogowskiej (1975–1977), Jarosławiu (1977–1979), Sieniawie (1979–1981), Przeworsku (1981–1982).
Proboszcz w: Gorzycach (1982–2005)[15], Borku Starym (2005–2019)
2005– nadalks. Marian Jagiełaur. 4 maja 1959 r., pochodzi z Jagiełły, wyświęcony w 1985 r.
• Wikariusz: w Rzeszowie (1985–1988), Przemyślu (1988–1990).
• Posługa misyjna na Ukrainie w: Czeczelniku (1990) i Czerniowcach (1990–1991).
• Wikariusz w Kańczudze (1991–1992).
• Proboszcz: w Hadlach Szklarskich (1992–1999), Birczy (1999–2005), Gorzycach (od 2005)

Kapłani pochodzący z parafii

  • ks. Adolf Kowal – ur. 28 listopada 1933 r. w Gorzycach; wyświęcony 1959 r. w Przemyślu. Wikariusz w: Rudnej Wielkiej (1959–1961), Bielinach (1961–1962) i Błażowej (1962–1970). Od 1970 r. proboszcz w Błażowej, od 1979 r. dziekan dekanatu Błażowa, w 1988 r. otrzymał godność prałata; zmarł 28 czerwca 1998 r..

Uwagi

  1. Siostry zakonne w 1970 roku, otrzymały siedzibę w budynku, w którym w latach 1926–1945 była kaplica założona przez księcia Andrzeja Lubomirskiego.

Przypisy

  1. Strona gminy, parafie
  2. Opis dekanatu na stronie archidiecezji
  3. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Premisliensis Rit(us) Lat(ini) pro Anno Domini 1927 (s. 100) (łac.) [dostęp 2017-03-06]
    [Cytat: In Gorzyce adest capella celebrationis adaptata.]
  4. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis Rit(us) Lat(ini) Premisliensis pro Anno Domini 1929 (s. 114) (łac.) [dostęp 2017-03-06].
  5. Kronika Diecezji Przemyskiej 40(1947), z. 1-4 (s. 33) [dostęp 2020-02-13].
  6. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie. 1961, nr 9 (11 września 1961) (s. 144) [dostęp 2022-11-23]
  7. Pożar drewnianego kościółka. Nowiny organ KW Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Nr 309(6064), 31.XII.1968-1.I.1969. [dostęp 2019-01-04]. (s. 2).
  8. Nowa świątynia na nowe tysiąclecie, Tygodnik Katolicki „Niedziela”. Niedziela przemyska 37/2001.
  9. Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015/2016 (s. 254) ISSN 1429-6314
  10. Rocznik Diecezji Przemyskiej Ob. łac. 1938 (s. 61) [dostęp 2017-03-06].
  11. Kronika Diecezji Przemyskiej O. Ł. 38(1938), z. 4, s. 180 [dostęp 2020-03-09.
  12. Rocznik Diecezji Przemyskiej Ob. Łac. (1938) (s. 30) [dostęp 2017-03-06].
  13. Kronika Diecezji Przemyskiej 40(1947), z. 1-4 (s. 30) [dostęp 2020-02-13].
  14. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 80) [dostęp 2022-11-14]
  15. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 308) [dostęp 2022-11-14]

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Subcarpathian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 50.9 N
  • S: 48.95 N
  • W: 21.03 E
  • E: 23.66 E
Japanese Map symbol (Church).svg
Japanese map symbol "Church". U+26EA
Gorzyce - Kościół 01.jpg
Autor: Foto Reves, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół parafialny pw. NSPJ w Gorzycach (zbudowany w latach 1997-2001).