Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sanoku
![]() Kościół parafialny na Posadzie Olchowskiej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Siedziba | |
Adres | ul. Kazimierza Lipińskiego 54 |
Data powołania | 17 marca 1945 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Archidiecezja | |
Dekanat | |
Kościół | |
Proboszcz | ks. prał. Piotr Buk |
Wezwanie | |
Wspomnienie liturgiczne | piątek po oktawie Bożego Ciała |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() | |
Strona internetowa |
Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sanoku - Posadzie – rzymskokatolicka parafia, archidiecezji przemyskiej, w dekanacie Sanok II[1].
Historia
Posada była wzmiankowana już w 1432 roku i była to wieś służebna grodu sanockiego. W XVI wieku zwana była jako Posada Sanocka, a pod koniec XVIII wieku Posada Olchowska. W 1901 roku zaczęto czynić starania w celu zbudowania kościoła filialnego w Posadzie. W 1927 roku rozpoczęto budowę murowanego kościoła, w stylu gotyckim, według projektu arch. inż. Władysława Chomiaka. W 1929 roku ks. prał. Franciszek Matwijkiewicz poświęcił kamień węgielny. W 1931 roku wieś została włączona w skład miasta Sanoka. 13 września 1931 roku bp Anatol Nowak poświęcił kościół, pw. Najświętszego Serca pana Jezusa.
W 1933 roku zbudowano plebanię po drugiej stronie ul. Lipińskiego, a w 1934 oddana do użytku[2], jako dom (bursa) Katolickiego Związku Młodzieży Rękodzielniczej i Przemysłowej w Sanoku, następnie działało w nim przedszkole, później plebania parafii, po czym ulokowano w niej świetlicę środowiskową[3][4]. Podczas II wojny światowej w budynku plebanii parafii funkcjonowała Publiczna Szkoła Gospodarstwa Domowego i Szkoła Rzemiosła Dla Krawczyń[5].
W latach 1927–1942 wikariuszem parafii farnej był ks. Antoni Wołek, który był także katechetą, budowniczym i duszpasterzem kościoła w Posadzie. W listopadzie 1944 roku z powodu pobliskich wybuchów, kościół został uszkodzony i obrabowany.
17 marca 1945 roku dekretem bpa Franciszka Bardy została erygowana parafia z wydzielonego terytorium parafii Sanok Fara[6].
W 1958 roku został założony przez dyrygenta Antoniego Wojewodę, Chór im. św. Cecylii[7][8], odznaczany Nagrodą Miasta Sanoka; później powstał chór Gloria Sanocensis[9].
W 1953 roku wykonano wyposarzenie i polichromię kościoła. W 1969 roku do parafii przybyły siostry Służebniczki Starowiejski[10]. W 1970 roku kościół został konsekrowany[11].
Duchowni parafii przyczynili się do powstania kaplicy w szpitalu przy ul. Stanisława Konarskiego w Sanoku[12]. Grobowiec proboszczów parafii znajduje się na Cmentarzu Posada w Sanoku.
Na terenie parafii jest 5 980 wiernych[13].
- Proboszczowie parafii:[11][14][15]
- 1931–1943. ks. Antoni Wołek (wikariusz parafii farnej).
- 1945–1952. ks. Piotr Roztocki.
- 1952–1961. ks. Stanisław Gajecki.
- 1961–1981. ks. Kazimierz Pyś.
- 1981–2003. ks. Kazimierz Pszon.
- 2003– nadal ks. prał. Piotr Buk[16].
- 1945–1952. ks. Piotr Roztocki.
Terytorium parafii
Teren parafii obejmuje ulice[13]:
- Akacjowa.
- Ceramiczna.
- Cmentarna.
- Dworcowa.
- Jasińskiego.
- Kasprzaka.
- Kilińskiego.
- Kołłątaja.
- Kościelna.
- Leśna.
- Lipińskiego.
- Lipowa.
- Lwowska (numery parzyste).
- Łany.
- Murarska.
- Nowa.
- Okrzei.
- Porcelanowa.
- Reja.
- Reymonta.
- Robotnicza.
- Rysia.
- Rzemieślnicza.
- Stróże Wielkie.
- Stróżowska.
- Szklana.
- Topolowa.
- Wichrowa.
- Wierzbowa.
- Wilcza.
- Wolna.
Zobacz też
- Cmentarz Posada w Sanoku
- Dom Kultury w Sanoku (Posada)
Przypisy
- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 98-101. ISBN 83-909787-8-4.
- ↑ Katolicki Związek Młodzieży Rękodzielniczej i Przemysłowej w Sanoku 1923-1934. Jednodniówka. Sanok: Katolicki Związek Młodzieży Rękodzielniczej i Przemysłowej w Sanoku, 1934, s. 1, 27.
- ↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 68. ISBN 978-83-935385-7-7.
- ↑ Alicja Wolwowicz. Była w Sanoku taka szkoła. „Rocznik Sanocki”. VIII, s. 166, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.
- ↑ Adam Sudoł: Polska Ojczyzna moja. Część II. Sanok: 1999, s. 7.
- ↑ Chór im. św. Cecylii
- ↑ Zbigniew Osenkowski, Kalendarium sanockie 1995-2000, Rocznik Sanocki Tom VIII – Rok 2001, Sanok 2001, s. 342.
- ↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 111-112. ISBN 978-83-935385-7-7.
- ↑ Siostry Służebniczki NMP NP Starowiejskie
- ↑ a b Historia parafii
- ↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 164. ISBN 978-83-935385-7-7.
- ↑ a b Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015/2016 (s. 306) ISSN 1429-6314
- ↑ Andrzej Brygidyn, W latach powojennych . Życie polityczne. W przełomie październikowym w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 798
- ↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 110-111. ISBN 978-83-935385-7-7.
- ↑ Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. Tom IX, s. 437, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 50.9 N
- S: 48.95 N
- W: 21.03 E
- E: 23.66 E
Flaga województwa podkarpackiego
Japanese map symbol "Church". U+26EA
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY 3.0
Church of the Sacred Heart in Sanok (Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sanoku)
Autor: OpenStreetMap contributors, Licencja: ODbL
OpenStreepMap location map of Sanok, Poland:
- top = 49.5905
- bottom = 49.5234
- left = 22.1468
- right = 22.2844