Parafia Trójcy Przenajświętszej w Dokszycach

Parafia Trójcy Przenajświętszej w Dokszycach

Парафія Найсвяцейшай Тройцы ў Докшыцах

kościół parafialny
Państwo	Białoruś
Siedziba	Dokszyce
Adres	ul. Puszkina 46a
Data powołania	1608
Data zamknięcia	1948
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Diecezja	witebska
Dekanat	Dokszyce
Kościół	Trójcy Przenajświętszej w Dokszycach
Proboszcz	o. Andrzej Buksztan OFMCap.
Wezwanie	Trójcy Przenajświętszej
Wspomnienie liturgiczne	Święto Trójcy Świętej
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Parafia Trójcy Przenajświętszej w Dokszycach
54°53′22,2″N 27°45′22,8″E/54,889500 27,756333

Parafia Trójcy Przenajświętszej w Dokszycach (biał. Парафія Найсвяцейшай Тройцы ў Докшыцах) – parafia rzymskokatolicka w Dokszycach. Jest siedzibą dekanatu dokszyckiego diecezji witebskiej. Została utworzona w 1608 roku. Posługują w niej kapucyni.

Historia

Kościół Trójcy Świętej w 1914 roku

Lata 1608-1948

27 grudnia 1608 r. biskup żmudzki Stanisław Kiszka ufundował przy rynku drewniany kościół. Jednocześnie przyznał dochody z folwarków Turki i Szymonowce, z jurydyki w Dokszycach oraz dwóch wsi. W dniu 19 stycznia 1609 roku Sejm w Warszawie potwierdził tę darowiznę przywilejem króla Zygmunta III Wazy. Kościół spłonął podczas wojny polsko-rosyjskiej, o czym wiadomo z opisu wizytacji tego terenu przez biskupa Mikołaja Słupskiego w 1674 roku. Świątynia została ponownie spalona podczas III wojny północnej w 1708 r. przez szwedzkie wojska dowodzone przez Adama Lewenhaupta. W 1745 r. odbudowano ją staraniem ks. Michała Fiodorowicza, wzniesiono wówczas dwie wieże. Kościół został przebudowany w 1791 roku^[1]. Przed 1856 rokiem rozebrano dwie drewniane wieże. 16 sierpnia 1943 roku kościół został spalony przez zbuntowaną 1 Rosyjską Brygadę Narodową SS pod dowództwem Władimira Gil-Rodionowa^[1][2].

Od 1988

OD 1988 r. opiekę duszpasterską w Dokszycach sprawował proboszcz parafii w Wołkołacie o. Piotr Jasiewicz OFMCap. W 1990 roku zarejestrowano na nowo parafię w Dokszycach. W 1991 roku zbudowano kaplicę, w której posługiwali kapucyni^[3]. W tym samym roku rozpoczęto budowę nowego kościoła na obrzeżu miasta na terenie cmentarza katolickiego zniszczonego przez sowietów w 1940 roku. 14 października 1991 roku arcybiskup archidiecezji mińsko-mohylewskiej Kazimierz Świątek poświęcił kamień węgielny, a 4 października 1995 roku świątynię poświęcił nuncjusz apostolski na Białorusi arcybiskup Agostino Marchetto. 24 grudnia 1991 roku arcybiskup Kazimierz Świątek powierzył stałą opiekę nad parafią ojcom kapucynom, a kościół wraz z przylegającym do niego klasztorem i zabudowaniami gospodarczymi na mocy prawa Braci Mniejszych Kapucynów przeszedł na własność Prowincji Warszawskiej^[4]. W latach 1997-2012 Dokszyce były siedzibą Ministra Wiceprowincji Białorusi, a do 2013 roku miejscem początkowej formacji kandydatów do zakonu - postulatu^[3].

W pobliżu świątyni znajduje się budynek klasztoru wspólnoty Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa wybudowany w latach 2001-2003^[4].

Parafia posiadała filie w Urożajnych i Gnieździłowie, gdzie wydzielono oddzielne parafie. Przed II wojną światową parafia posiadała także kaplicę w Wituniczach^[4].

Demografia

Liczba katolików, wiernych parafii, w poszczególnych latach^[5].

Proboszczowie parafii^[6]

Przypisy

Bibliografia

• Strona catholic.by
• Strona radzima.org
• Jan Fibek: Wskrzeszenia na pograniczu dwóch światów. Nowe Miasto nad Pilicą: Bracia Mniejsi Kapucyni, 2011.И