Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jozafata Kuncewicza w Miorach

Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jozafata Kuncewicza w Miorach
Парафія Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі і св. Язафата Кунцэвіча, біскупа і мучаніка y Мёрах
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Białoruś

Siedziba

Miory

Adres

ul. Kirowa 3, Miory

Data powołania

1728

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

witebska

Dekanat

Miory

Kościół

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Miorach

Filie

kościół św. Jana Chrzciciela w Wiacie, kaplica cmentarna na nowym cmentarzu parafialnym w Miorach, kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Przebrodziu

Proboszcz

Ks. Andrzej Kulik

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Jozafata Kuncewicza

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia, 12 listopada

brak współrzędnych

Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jozafata Kuncewicza w Miorach (biał. Парафія Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі і св. Язафата Кунцэвіча, біскупа і мучаніка y Мёрах) – parafia rzymskokatolicka w Miorach. Należy do dekanatu miorskiego diecezji witebskiej. Powstała w XVIII w.

Historia

Kościół katolicki w Miorach miał istnieć już w XVI wieku. Jak się jednak wydaje, pierwszą świątynią była cerkiew prawosławna, o której mowa w testamencie Anastazji Mirskiej z 1621 roku. W 1641 roku cerkiew ta otrzymała bogate uposażenie od ówczesnego właściciela miejscowości, sędziego brasławskiego Sebastiana Światopełk-Mirskiego (według innych źródeł wybudował on wówczas kościół Wniebowzięcia NMP[1]). Trzy lata później sędzia założył przy niej monaster prawosławny. W 1690 roku syn Sebastiana, Michał, odebrał klasztor prawosławnym i przekazał unickim bazylianom. Stało się to powodem interwencji dyplomatycznej cara Piotra Wielkiego, który domagał się od króla Augusta Mocnego zwrotu obiektu poprzednim właścicielom. Interwencja ta nie przyniosła efektu. W 1728 roku cerkiew zamieniono w kościół katolicki, natomiast klasztor objęli kanonicy regularni. W 1744 roku parafia leżała w dekanacie brasławskim diecezji wileńskiej. W 1772 roku w klasztorze mieszkało 6 zakonników. W 1781 roku powiększono kościół. W 1825 r. był on drewniany, na ceglanej podmurówce, kryty gontem, a na wieżach miedzianą blachą. Parafia posiadała kaplice w miejscowościach: Kamieńpol, Święta Woda, Miory, Kociłowo, Szczawno. W 1832 r. władze carskie skasowały klasztor. Po powstaniu styczniowym wileński gubernator Michaił Murawjow-Wieszatiel, polecił odebrać kościół katolikom. Przeniesiono go jednak na inne miejsce i rzymskokatolicka świątynia w Miorach przetrwała.

Kościół w Miorach i proboszczowie Borodzicz i Krzysztofik

W 1904 roku w Aleksandrowie urodził się bł. ks. Jerzy Kaszyra, zamordowany przez Niemców w Rosicy.

W 1907 roku z inicjatywy proboszcza ks. Józefa Borodzicza została wybudowana nowa, murowana świątynia.

W dwudziestoleciu międzywojennym proboszczem parafii był ks. Romuald Świrkowski. Podczas II wojny światowej był proboszczem parafii św. Ducha w Wilnie oraz działał w konspiracji. 15 stycznia 1942 r. został aresztowany przez Niemców i osadzony w więzieniu na Łukiszkach, gdzie był torturowany. 5 maja 1942 r. został rozstrzelany w Ponarach[2].

II wojna światowa

W 1937 roku proboszczem został ks. Franciszek Kuksewicz. W nocy z 22 na 23 czerwca 1941 razem z ks. Stanisławem Eliaszem, proboszczem parafii w Idołcie, został aresztowany przez NKWD i osadzony w więzieniu w Berezweczu. Księża zostali rozstrzelani w Miakałajewie podczas ewakuacji więzienia, po przebyciu drogi śmierci z Berezwecza. Istnieje przekaz mówiący, że w czasie marszu ks. Kuksewiczem opiekował się i podtrzymywał go młodszy współbrat, ks. Stanisław Eliasz[3].

Okres powojenny

Od 1947 roku proboszczem był ks. Ryszard Stohandel. W 1951 roku w obawie przed aresztowaniem, został wywieziony w przebraniu kobiety i ukryty[4]. Wówczas Sowieci zamknęli kościół i zamienili na skład zboża, lecz zwrócili go wiernym w 1956, kiedy do parafii przybył ks. Jan Grabowski. Wyremontował kościół i ponownie poświęcił w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, 25 marca 1957 roku[5].

12 listopada 2005 roku parafię odwiedził arcybiskup częstochowski ks. Stanisław Nowak, który uroczyście wniósł do kościoła przywiezione z Częstochowy relikwie św. Jozafata Kuncewicza i odprawił Mszę Świętą[6].

2 września 2008 roku odsłonięto przy kościele pomnik św. Jana Pawła II ufundowany przez stowarzyszenie Międzynarodowy Motocyklowy Rajd Katyński. Pomnik poświęcił biskup witebski ks. Władysław Blin[7].

Obecnie

W parafii działają: Żywy Różaniec, Apostolstwo Dobrej Śmierci, Apostolstwo Bożego Miłosierdzia, III Zakon Franciszkański, Koło Ministrantów, schola, chór parafialny oraz krąg młodych małżeństw[8].

Parafia posiada kaplice filialne. W Wiacie znajduje się mały drewniany kościół św. Jana Chrzciciela z 1934 roku (według innych źródeł z 1937), odprawiane są tam 3 Msze Święte w ciągu roku. W Przebrodziu znajduje się drewniany kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1933 r. Tytuł został nadany świątyni 21 lipca 2003 r. W latach 2005-2006 został wyremontowany. Na nowym cmentarzu parafialnym w Miorach znajduje się kaplica cmentarna.

Demografia

Budowa plebanii w 1907 roku

Liczba katolików, wiernych parafii w poszczególnych latach[9]. W momencie wybuchu II wojny światowej parafia liczyła ok. 5000 wiernych. W 2004 roku ok. 6500[10].

Proboszczowie parafii[11]

(c) Иван Бай, CC BY-SA 3.0
Kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Przebrodziu
Kościół św. Jana Chrzciciela w Wiacie
imię i nazwiskodaty urzędowania
Ks. Ludwik Mirski1790 –
Ks. Jan Klimczewski1822 – 1823
Ks. Grzegorz Czapulewicz1823 – 1843
Ks. Józef Rajuniec1852
Ks. Henryk Muller1860
Ks. Wincenty Brzozowski[12]1884 – 1905
Ks. Józef Borodzicz[13]1905 – 1907
Ks. Jan Krzysztofik[14]1907 – 1910
Ks. Romuald Chodyko (administrator)[15]1910 – 1912
Ks. Stanisław Hryniewski (administrator)[16]1913 – 1920?
Ks. Jan Jaśkiewicz[17]1926 – 1927
Ks. Romuald Świrkowski[18]– 1932
Ks. Adolf Sokołowski[19]1932 – 1937
Ks. Franciszek Kuksewicz1937 – 1941
Ks. Jan Zawistowski[20]1940 – 1947
Ks. Ryszard Stohandel1947 – 1951
Ks. Jan Grabowski1956 – 1985
Ks. Władysław Pietrajtis1985 – 2000
Ks. Krzysztof Miękina[21]2000 – 2019
Ks. Andrzej Kulik[22]2019 –

Przypisy

  1. ↑ K. Shastouski, Miory | Klasztor kanoników Regularnych Laterańskich - Komentarze, www.radzima.org [dostęp 2016-06-05].
  2. ↑ CZAS MIŁOSIERDZIA, www.archibial.pl [dostęp 2016-06-05].
  3. ↑ Czas Miłosierdzia on-line - nr 150 październik 2001, www.bialystok.opoka.org.pl [dostęp 2016-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-14].
  4. ↑ Ks. Ryszard Stohandel – parafia Miory (1948-1951) | Miory [dostęp 2016-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-25].
  5. ↑ ABC Miory, Wilenszczyzna, Bialorus, Kresy Portal Edukacyjny - Ksiądz Jan Grabowski dziekan i proboszcz Kościoła w Miorach, www.miory.eu [dostęp 2016-06-05].
  6. ↑ Tygodnik Katolicki Niedziela - „Panno Święta, co Jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie...” (cz. 2), www.niedziela.pl [dostęp 2016-06-05].
  7. ↑ ABC Miory, Wilenszczyzna, Bialorus, Kresy Portal Edukacyjny - Content, www.miory.eu [dostęp 2016-06-05].
  8. ↑ Caritas parafia pw. św. Jana Chrzciciela, Trzcianka, www.caritas-trzcianka.smtvsat.pl [dostęp 2016-06-05].
  9. ↑ 1, Ks. Jan Zawistowski – Ikaźń, Przebrodzie, Przebrodzie, 11 listopada 2007 [dostęp 2020-03-30] (pol.).
  10. ↑ Betel - Białoruś, betel-charity.org [dostęp 2016-06-05].
  11. ↑ o, Kronika kościoła w Miorach (1641 – 2007) | Miory [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02].
  12. ↑ o, Ks. Wincenty Brzozowski – proboszcz parafii Miory (1884-1905) | Miory [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02].
  13. ↑ ABC Miory, Wilenszczyzna, Bialorus, Kresy Portal Edukacyjny - Ksiądz Józef Borodzicz budowniczy Kościoła w Miorach, www.miory.eu [dostęp 2016-06-03].
  14. ↑ o, Ks. Jan Krzysztofik – proboszcz parafii Miory (1907-1910) | Miory [dostęp 2016-06-03].
  15. ↑ o, Ks. Romuald Chodyko – administrator parafii Miory (1910-1912) | Miory [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02].
  16. ↑ o, Ks. Stanisław Hryniewski – administrator parafii Miory (1913-1920?) | Miory [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02].
  17. ↑ o, Ks. Jan Jaśkiewicz – proboszcz parafii Miory (1926-1927) | Miory [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-09].
  18. ↑ o, Ks. Romuald Świrkowski – proboszcz w Miorach | Miory [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-25].
  19. ↑ o, Ks. Adolf Sokołowski – proboszcz i dziekan miorski (1932-1937) | Miory [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02].
  20. ↑ o, Ks. Jan Zawistowski – dziekan i proboszcz miorski | Miory [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02].
  21. ↑ o, Ks. kanonik Krzysztof Miękina | Miory [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-25].
  22. ↑ Na Białorusi w Miorach odsłonięto tablicę upamiętniającą andersowców, PolskieRadio24.pl [dostęp 2020-04-07].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie