Parafina

Ciekła parafina w butelce

Parafina w zlewce

Parafina (z łac. parum affinis, niskie powinowactwo) – mieszanina stałych alkanów, zawierających od 16 do 48^[1] atomów węgla w cząsteczce, wydzielana między innymi z ciężkich frakcji ropy naftowej o temperaturze wrzenia ponad 350 °C lub z frakcji smół wytlewnych z węgla brunatnego^[2][3].

Zależnie od stopnia rafinacji, parafina jest barwy od jasnożółtej do białej. Ma postać krystalicznego wosku (tłusta w dotyku), nierozpuszczalnego w wodzie i etanolu, lecz rozpuszczalnego w wielu innych rozpuszczalnikach organicznych (na przykład w terpentynie, eterze). Jest odporna na działanie kwasów i zasad^[1].

Parafinę uzyskuje się z gaczu parafinowego lub syntetycznie^[1].

W zależności od składu wyróżnia się następujące rodzaje parafiny (klasyfikacja przykładowa):

• parafina ciekła (inaczej olej parafinowy) – bezbarwna i bezwonna
• parafina miękka (temperatura topnienia 45–50 °C)
• parafina twarda (temperatura topnienia ok. 60 °C)

Parafiny (tylko w liczbie mnogiej) – w przemyśle petrochemicznym nazwa zwyczajowa alkanów^[1] alifatycznych (niecyklicznych) (w odróżnieniu od alkenów, zwanych olefinami, i cykloalkanów zwanych naftenami).

W chemii organicznej termin ten (przestarzały) obejmował również cykloalkany (tak zwane cykloparafiny).

Zastosowanie

Parafina stosowana jest między innymi do wyrobu świec, past połyskowych, zagęszczania olejów smarowych, konserwacji serów^[1] oraz jako materiał izolacyjny, a parafina ciekła do celów kosmetycznych i farmaceutycznych (m.in. jako środek przeczyszczający^[4][5]). Używa się jej także do bezpiecznego przechowywania metali alkalicznych (sodu, potasu itp.).

Ze względu na wysokie ciepło topnienia jest czasem używana w akumulatorach ciepła.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Petroleum Hydrocarbon Ranges. caslab. [dostęp 2014-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)]. (ang.).