Paragonimus westermani

Paragonimus westermani
(Kerbert, 1878)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

płazińce

Gromada

przywry

Podgromada

Digenea

Rząd

Echinostomida

Podrząd

Echinostomata

Rodzina

Paragonimidae

Rodzaj

Paragonimus

Gatunek

Paragonimus westermani

Cykl życiowy przywry Paragonimus westermani

Paragonimus westermani (Kerbert, 1878) – gatunek pasożytniczej przywry, spotykany także u człowieka. Choroba wywoływana przez tę przywrę to paragonimoza, występująca po spożyciu surowych ryb lub skorupiaków zawierających metacerkarie pasożyta.

Objawy

Przywra pasożytuje w miąższu płuc człowieka, powodując powstawanie torbieli łatwo ulegających zakażeniom bakteryjnym. Podczas migracji larw do płuc występują niecharakterystyczne objawy: gorączka, ból w klatce piersiowej, kaszel, krwioplucie.

Epidemiologia

Zarażenia pasożytem i pokrewnymi gatunkami (P. philippinensis, P. heterotremus, P. africanus, P. uterobilateralis, P. peruvianus, P. mexicanus) spotyka się w Chinach, Laosie, Korei, Japonii, Tajlandii, Malezji, Indonezji, Indiach oraz na Tajwanie, Filipinach i Cejlonie.

Rozpoznanie
Jajo przywry

Rozpoznanie paragonimozy stawiane jest na podstawie stwierdzenia obecności jaj przywry w plwocinie lub kale. Przeciętne jajo przywry ma wymiary 85 na 53 µm (zakres wielkości to 68-118 na 39-67 µm). Jaja są żółtobrązowawe, jajowatego lub wydłużonego kształtu, o cienkiej powłoce, często asymetryczne z jednym biegunem spłaszczonym. Na szerszym końcu widoczne bywa wieczko (operculum), przeciwny biegun jaja jest zwężony. Jaja są wydalane nieprzeobrażone[1].

Leczenie

W leczeniu infestacji Paragonimus westermani stosuje się prazykwantel (25 mg/kg masy ciała p.o. 3 x dziennie przez 2 dni) lub triklabendazol (20 mg/kg masy ciała p.o. w dwóch równych dawkach). Triklabendazol jest niezarejestrowany przez amerykańską Agencję Żywności i Leków[2].

Przypisy

  1. Paragonimiasis. CDC Division of Parasitic Diseases. [dostęp 2007-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 lipca 2009)].
  2. Rosenblatt JE. Antiparasitic agents. „Mayo Clin Proc”. 74. 11, s. 1161–75, 1999. PMID: 10560606. 

Bibliografia

  • Parazytologia i akroentomologia medyczna. Antoni Deryło (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 190–193. ISBN 83-01-13804-1.
  • Inwazje i choroby pasożytnicze. W: Zbigniew Pawłowski: Choroby zakaźne i pasożytnicze. Zdzisław Dziubek (red.). Wyd. wydanie III uaktualnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 500 i 501. ISBN 83-200-2748-9.

Linki zewnętrzne

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.