Paraszyno (wieś w województwie pomorskim)

Paraszyno
wieś
Ilustracja
(c) pzdziarski, CC BY-SA 3.0

Dwór
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

wejherowski

Gmina

Łęczyce

Sołectwo

Strzebielino Osiedle

Liczba ludności (2019)

52

Strefa numeracyjna

58

Tablice rejestracyjne

GWE

SIMC

0167326

Położenie na mapie gminy Łęczyce
Mapa konturowa gminy Łęczyce, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Paraszyno”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Paraszyno”
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego
Mapa konturowa powiatu wejherowskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Paraszyno”
Ziemia54°32′11″N 18°00′48″E/54,536389 18,013333

Paraszyno (kaszb. Paraszënò, niem.: Paraschin) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Łęczyce. Wieś należy do sołectwa Strzebielino Osiedle.

Według danych na dzień 23 października 2019 roku wieś zamieszkuje 52 mieszkańców[1].

Opis

We wsi jest 10 domów. Miejscowość była znana z hodowli pstrąga tęczowego. Ponadto znajduje się tu elektrownia wodna na rzece Łeba.

Historia

Paraszyno to gniazdo kilku rodów szlacheckich noszących nazwisko Paraski: Zdunów-Paraskich, Bachów-Paraskich, Borskich-Paraskich i Paraszyńskich.

W czasie II wojny światowej wieś była miejscem potyczki sześcioosobowej grupy partyzanckiej Gryfa Pomorskiego dowodzonej przez Franciszka Kąkola. Dopiero w czerwcu 1944 r. po kilku akcjach w bunkrze niedaleko tej miejscowości zginęli: Franciszek Kąkol, Prakseda Dąbrowska-Stencel i Franciszka Zachariasz. W pobliżu drugiego schronu ujęto troje kolejnych partyzantów Gryfa: Brunona Krefta, Zygmunta Pobłockiego i Józefa Dzięcielskiego. Wywieziono ich do Lęborka, a następnie rozstrzelano prawdopodobnie w Gdańsku-Wrzeszczu. Brunonowi Kreftowi (zm. 31.05.2008 w Piasecznie k. Warszawy) udało się uciec do Warszawy, gdzie brał udział w powstaniu warszawskim.

Pomiędzy 1945-1954 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego, powiatu lęborskiego, gminy Rozłazino.

Po zniesieniu gmin i pozostawieniu w ich miejscu gromad, w latach 1957–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego, powiatu lęborskiego.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Obecnie miejscowość zaliczana jest do ziemi lęborskiej włączonej w skład powiatu wejherowskiego[2].

Zabytki

Według rejestru zabytków NID[3] na listę zabytków wpisany jest zespół dworski, XVIII/XIX, nr rej.: A-884 z 14.01.1978: dwór i park.

Zobacz też

Przypisy

  1. Gmina w liczbach. Gmina Łęczyce. [dostęp 2021-01-06].
  2. Studium Ochrony Krajobrazu Województwa Pomorskiego, Gdańsk 2005 i załącznik Ryc 32. Proponowane formy ochrony krajobrazu na tle obszarów oraz regionów historyczno-kulturowych.
  3. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022, s. 122 [dostęp 2021-01-06].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Pomeranian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 54.92 N
  • S: 53.40 N
  • W: 16.65 E
  • E: 19.75 E
Łęczyce (gmina) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Łęczyce, Polska
Powiat wejherowski location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu wejherowskiego, Polska