Paraszyno (wieś w województwie pomorskim)
wieś | |
(c) pzdziarski, CC BY-SA 3.0 Dwór | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | Strzebielino Osiedle |
Liczba ludności (2019) | 52 |
Strefa numeracyjna | 58 |
Tablice rejestracyjne | GWE |
SIMC | 0167326 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() |
Paraszyno (kaszb. Paraszënò, niem.: Paraschin) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Łęczyce. Wieś należy do sołectwa Strzebielino Osiedle.
Według danych na dzień 23 października 2019 roku wieś zamieszkuje 52 mieszkańców[1].
Opis
We wsi jest 10 domów. Miejscowość była znana z hodowli pstrąga tęczowego. Ponadto znajduje się tu elektrownia wodna na rzece Łeba.
Historia
Paraszyno to gniazdo kilku rodów szlacheckich noszących nazwisko Paraski: Zdunów-Paraskich, Bachów-Paraskich, Borskich-Paraskich i Paraszyńskich.
W czasie II wojny światowej wieś była miejscem potyczki sześcioosobowej grupy partyzanckiej Gryfa Pomorskiego dowodzonej przez Franciszka Kąkola. Dopiero w czerwcu 1944 r. po kilku akcjach w bunkrze niedaleko tej miejscowości zginęli: Franciszek Kąkol, Prakseda Dąbrowska-Stencel i Franciszka Zachariasz. W pobliżu drugiego schronu ujęto troje kolejnych partyzantów Gryfa: Brunona Krefta, Zygmunta Pobłockiego i Józefa Dzięcielskiego. Wywieziono ich do Lęborka, a następnie rozstrzelano prawdopodobnie w Gdańsku-Wrzeszczu. Brunonowi Kreftowi (zm. 31.05.2008 w Piasecznie k. Warszawy) udało się uciec do Warszawy, gdzie brał udział w powstaniu warszawskim.
Pomiędzy 1945-1954 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego, powiatu lęborskiego, gminy Rozłazino.
Po zniesieniu gmin i pozostawieniu w ich miejscu gromad, w latach 1957–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego, powiatu lęborskiego.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Obecnie miejscowość zaliczana jest do ziemi lęborskiej włączonej w skład powiatu wejherowskiego[2].
Zabytki
Według rejestru zabytków NID[3] na listę zabytków wpisany jest zespół dworski, XVIII/XIX, nr rej.: A-884 z 14.01.1978: dwór i park.
Zobacz też
- Strzebielino
- Łówcz Górny
- Bożepole Małe
- Rezerwat przyrody Paraszyńskie Wąwozy
- Obszar ochrony siedliskowej Natura 2000 Dolina Górnej Łeby
Przypisy
- ↑ Gmina w liczbach. Gmina Łęczyce. [dostęp 2021-01-06].
- ↑ Studium Ochrony Krajobrazu Województwa Pomorskiego, Gdańsk 2005 i załącznik Ryc 32. Proponowane formy ochrony krajobrazu na tle obszarów oraz regionów historyczno-kulturowych.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022, s. 122 [dostęp 2021-01-06] .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.92 N
- S: 53.40 N
- W: 16.65 E
- E: 19.75 E
Autor:
Mapa powiatu wejherowskiego, Polska
Autor:
Mapa gminy Łęczyce, Polska
(c) pzdziarski, CC BY-SA 3.0
Paraszyno - dwór, XVIII (styczeń 2014)