Paris japonica

Paris japonica
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

liliowce

Rodzina

melantkowate

Rodzaj

czworolist

Gatunek

Paris japonica

Nazwa systematyczna
Paris japonica (Franch. & Sav.) Franch
Mem. Soc. Philom. Cent. (Paris) 24: 291 (1888)[3]
Synonimy
  • Trillidium japonicum Franch. & Sav.
  • Trillium japonicum (Franch. & Sav.) Matsum.
  • Kinugasa japonica (Franch. & Sav.) Tatew. & Sutô[4]

Paris japonica (Franch. & Sav.) Franchgatunek rzadkich roślin z rodziny melantkowatych, występujący endemicznie na wyspie Honsiu w Japonii[4], bywa uprawiany jako roślina ozdobna[4]. Roślina ta jest organizmem żywym o największym znanym nauce genomie, liczącym 149 miliardów par zasad (152,23 pg w komórce), czyli 50× większym niż u człowieka (3 miliardy par zasad i 3 pg)[5][6].

Morfologia

Paris japonica (Montage).jpg
Pokrój
Wieloletnia roślina zielna o wysokości od 35 do 75 cm[4].
Pęd
Podziemne kłącze[4].
Liście
W liczbie od 7 do 10 odwrotniejajowatych liści w pseudo-okółku[4].
Kwiaty
Obupłciowy, pojedynczy, promienisty kwiat wyrasta na szypułce na szczycie łodygi. Okwiat składa się z do 10 białawych listków o długości 2,5-3,5 cm[4].
Owoce
Jagody lub jagodopodobne, mięsiste torebki, ciemnofioletowe po dojrzeniu[4].

Biologia

Rozwój
Wieloletnie geofity ryzomowe. Kwitną od maja do sierpnia[4].
Siedlisko
Zasiedla bogate w próchnicę gleby w subalpejskich obszarach leśnych gór północnego i środkowego Honsiu[4].
Genetyka
Jest oktoploidem (liczba chromosomów 2n = 8x = 40)[6]. W 2010 r. naukowcy z Laboratorium Jodrell w Kew z wykorzystaniem cytometrii przepływowej odkryli, że roślina ta ma nie tylko największy genom w świecie roślin, ale i największy w świecie wszystkich organizmów żywych, liczący 150 miliardów par zasad (152,23 pg DNA/1 komórkę). Odkrycie to zdetronizowało wcześniejszego rekordzistę, prapłetwca abisyńskiego, który posiada genom o wielkości 130 miliardów par zasad (132,83 pg DNA/1 komórkę)[5].

Systematyka

Gatunek należy do rodzaju czworolist (Paris L.) w rodzinie melantkowatych (Melanthiaceae Batsch ex Borkh)[7].

Nazewnictwo

Nazwy zwyczajowe w językach obcych
Nazwa tej rośliny w języku japońskim to キヌガサソウ (kinugasa-sō) i odnosi się do nazwy parasola, który przypominają liście tej rośliny[8]. W języku angielskim nazwa zwyczajowa to Japanese canopy plant.
Synonimy nomenklaturowe[9]
  • (bazonim) Trillidium japonicum Franch. & Sav., Enum. Pl. Jap. 2: 525 (1878).
  • Trillium japonicum (Franch. & Sav.) Matsum., Nippon Shokubutsuzusetsu, ed. 2: 298 (1895).
  • Kinugasa japonica (Franch. & Sav.) Tatew. & Sutô, Trans. Sapporo Nat. Hist. Soc. 14: 36 (1935).
Synonimy taksonomiczne[9]
  • Kinugasa japonica var. tomentosa Miyabe & Tatew., Trans. Sapporo Nat. Hist. Soc. 14: 189 (1936).

Zastosowanie

Rośliny z tego gatunku bywają uprawiane jako rośliny ozdobne. Wymagają gleby kwaśnej do neutralnej, bogatej w próchnicę i zatrzymującej wilgoć, ale dobrze przepuszczalnej. Preferują stanowiska wilgotne i zacienione. Można je rozmnażać przez podział kłącza wiosną lub z dojrzałych nasion wysianych jesienią. Kiełkowanie nasion może zająć ponad 3 lata[4]. Ponieważ są umiarkowanie mrozoodporne (strefy mrozoodporności: 7a-8a), w warunkach klimatu Polski nie powinny zimować w gruncie[10].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-07-31] (ang.).
  3. Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum) (ang.). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2020-07-31].
  4. a b c d e f g h i j k Plants of the World Online (ang.). The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2020-07-31].
  5. a b Pellicer J., Fay M.F. i Leitch I.J.. The largest eukaryotic genome of them all?. „Botanical Journal of the Linnean Society”. 164, s. 10–15, 2010. 
  6. a b Lifang Yang, Zhenyan Yang, Changkun Liu, Zhengshan He i inni. Chloroplast phylogenomic analysis provides insights into the evolution of the largest eukaryotic genome holder, Paris japonica (Melanthiaceae). „BMC Plant Biology”. 19 (1), 2019-07-04. Springer Science and Business Media LLC. DOI: 10.1186/s12870-019-1879-7. ISSN 1471-2229. PMID: 31272375. PMCID: PMC6611055 (ang.). 
  7. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) (ang.). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2020-07-31].
  8. Flora of Mikawa: Kinugasa (jap.). [dostęp 2020-07-30].
  9. a b Govaerts R.: World Checklist of Selected Plant Families (ang.). The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2006. [dostęp 2020-07-31].
  10. Dave's Garden: Paris Species, Japanese Canopy Plant, Kinugasasou. [dostęp 2020-07-31].

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Paris japonica (Montage).jpg
Autor: Alpsdake, Licencja: CC BY-SA 4.0
Montage of Kinugasa japonica (Paris japonica)
Paris japonica (Mount Haku s2).JPG
Autor: Alpsdake, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kinugasa japonica (Paris japonica), in Mount Haku, Hakusan, Ishikawa prefecture, Japan.
Paris japonica-flower.jpg
Autor: MartinSchneebeli, Licencja: CC BY-SA 3.0
flower of Paris japonica